بسم الله الرحمن الرحیم

هموطنان عزیز پروان، علمای کرام، خواهران عزیز، بزرگان، متنفذین، جوانان، تمام اقشار، جناب والی صاحب، جناب والی صاحب کاپیسا، جناب حاجی صاحب الماس، اعضای محترم کابینه، تمام همکارانی که از کابل تشریف آوردند، جناب بیگ صاحب، اولتر از همه، تحفۀ پیشوای بشریت را خدمت تان تقدیم می‌کنم. اسلام علیکم و رحمت الله برکاته!

شروع می‌کنم، حرف­های من حدود چهار بخش دارد:

اول تشکری و تبریک است، از تمام پدران و مادران پروان تشکر می‌کنم که اولاد های شما، امروز از سرتاسر افغانستان مردانه و دلیرانه دفاع می‌کنند. خون میر مسجدی خان، خون میر بچه خان، خون تمام مجاهدین امروز در هر رگ اردوی ملی ما، پولیس ما و امنیت ملی ماست. از جناب لوی صاحب، معین صاحب ارشد امنیتی، عباد صاحب، جناب وزیری صاحب ابراز امتنان می کنم. اولادهای پروان به حیث عسکر، برید مل، افسر، جنرال از شمالی بزرگ سرتاسر ۳۴ ولایت افغانستان را حفظ می کنند، تشکر! در دنیا این قسم پدر و مادر به‌کار است که به این قسم اولاد تربیه می‌کند، افتخار کُل افغانستان هستید.

دوم از مردم محترم پروان، از شورای شمالی بزرگ، برای تحکیم ثبات و نظام، از صمیم قلب ابراز امتنان می‌کنم. بدترین روز زندگی من، روزی بود که من بعد از ۲۴ سال آمدم در میدان هوایی بگرام پایین شدم، در خاطره های شما است، در قلب من آن روز جریحۀ پروان، جریحۀ هر تاک پروان، هر درخت پروان و هر بلست پروان، هیچ وقت محو نخواهد شد. اما امروز از برکت شما پروانی ها، پروان دوباره سبز است، دوباره شاد است و دوباره امیداور است و کُل این، به خاطر این است که پروان نظام می‌خواهد، نظم می خواهد و خودش نظم آورده است. در امنیت پروان من می خواهم به نمایندگی جنرال صاحب وزیری و تمام رهبرهای قوای امنیتی و دفاعی ما از مردم پروان تشکر کنم. واقعاً قابل افتخار هستید، قابل تشکر هستید.
امروز پروان موجب امنیت کابل است و نه کابل موجب امنیت پروان و این امیدی را که در پروان از خاطرامنیت است، من می خواهم به تمام افغانستان انتقال بدهم.

سوم- من از تمام اقشار پروان که امروز من را شرف ملاقات دادند و در یک فضای بسیار سازنده، نظریات بسیار نیک و مفید را همرایم شریک کردند، از صمیم قلب تشکر می کنم. مخصوصاً از قضاوت عادلانه شما و به این معنا نیست که مشکلات پروان کُل‌اش حل شده است. مگر قضاوتی را که دیدم، چیزی را که حل شده، تقدیر کردید و چیزی را که ضرورت است، تنها از یک مردم بسیار مدبر می­آید، به من انتقال دادید. تدبیر تان، تشویق تان، قلب من را خرید!

دوم تبریک می‌گویم، اول افتتاح پارک باریک‌آب را که یکی از خواسته‌های بزرگ مردم پروان بود، پارک کاپیسا و کابل را به هم شما تبریک می گویم، هفده فاریکه در حال ایجاد است و این به‌زودی انشاءالله و تعالی به یکی از مهم ترین نقاط صعنتی- زراعتی افغانستان مبدل خواهد شد. هر باغ‌دار و هر زمین‌دار پروان ، هر کسی که سبزی‌جات و میوه جات را می کارد، در جیب اش انشاءالله و تعالی یک تغییر خواهد آمد و من تغییر را در جیب مردم پروان می‌خواهم.
دوم سرک جبل سراج- نجراب، از پیش وزیر صاحب فواید عامه تشکر می کنیم که تکمیل شد و حالا انشاءالله تعالی، پیداوار مشهور نجراب به شمول انار اش به تمام افغانستان خواهد رسید.

سوم، چند پروژه‌ی را که امروز افتتاح شد، به همۀ شما، اما خاصتاً من یک علاقۀ خاص روحی همراه قصر جبل السراج دارم، از خاطری که پدر کلانم دو بار حاکم اعلی شمالی بود و اجازه مکتب استاد خلیلی را از آن رژیم که منع اش کرده بود، بابا کلانم گرفته بود. امروز پس خاطرات جبل السراج به فکرم آمد و تعهد ما این است تا ۲۸ اسد سال ۱۳۹۸ که سال صدم استقلال ماست، قصر جبل السراج به مردم پروان و مردم افغانستان دوباره هدیه می‌شود و مخصوصاً به زنان پروان من وعده کردیم که هفتۀ دو روز، قصر و پارک جبل السراج در اختیار زنان پروان قرار می گیرد و انشاءالله تعالی قسمی که جناب والی صاحب گفتند، یکی از نقاطی خواهد بود که مرکز توریزم منطقه یی، ملی و بین المللی انشاءالله و تعالی خواهد شد. خواستۀ تان در قسمت سرک دو راهی بگرام- جبل‌السراج دیروز در کمیسیون تدارکات من شخصاً بررسی کردیم، یک هفته بکار است که قرارداد نهایی شود و شاهد شروع کار که انتظارش را داشتید، به صورت اساسی خواهید بود.

شما حکومت وحدت ملی را، داکتر صاحب عبدالله و من را یک قرض بسیار بزرگ دادید، یا به او را دادید، یا به من. رای تان ضایع نبوده، قسط اول را برای تان دادیم، قسط‌های کلان دیگر تان مانده و من پس در آخر می‌آیم سر تعهدهایم. اما نقطۀ دوم را من می‌خواهم یک خلاصه بعضی پیغام‌های پروان را امروز همراه تمام هموطنان ما در کُل افغانستان شریک بسازم.

اول، پروان قهرمان‌ساز، امروز هم قهرمان دارد، قهرمانان می‌سازد و اولادشان در قوای امنیتی و دفاعی، اولاد شان در مکاتب و پوهنتون‌ها، پروان ارادۀ ساختن افغانستان را دارد.

دوم، پروان متعهد به تحکیم ثبات و تحکیم نظام است، پروان خود را خارج نظام نمی‌بیند، پروان آیندۀ خود را در یک نظام افغانستان‌شمول و مردم‌سالار افغان می‌بیند. پروان نمونۀ وحدت ملی افغانستان است، وحدت ملی سرتاسری افغانستان را می‌خواهد. پروان دیدگاه ملی و منطقه‌یی دارد، امروز پروان می‌فهمد که یکی از دروازه های مهم آسیا مرکزی است. از این جهت پروان تنها در چهارچوب پروان فکر نمی‌کند و علاوه بر افغانستان‌شمول بودن، پروان بالای آسیای مرکزی، هند، عربستان سعودی، تمام شرکای عمده ما، از نگاه تجارت، از نگاه صادرات و از نگاه روابط فکر می‌کند و از این جهت، پروان باید بداند که آینده اش با گذشته اش فرق دارد، با گذشته دور اش مشابه است، از خاطری که ابن بطوطه وقتی که به پروان آمد، هنوز هم نام پروان، پروان بود و در آن وقت هم، مرکز علم بود. خانۀ امام اعظم، خانۀ روشنایی دین است، خانۀ جهاد است و خانۀ افتخار افغانستان است.

پنجم، من چیزی که از تمام اقشار پروان شنیدم، علمای کرام نه تنها سر مسایل دینی صحبت کردند، یکی از عمده ترین موضوع شان مدیریت آب بود و یکی از پیغام های عمدۀ علمای کرام پروان این بود که زراعت پروان چطور به‌پای ایستاد شود. فرق دین و دنیا در پروان در یک چارچوب است که چارچوب هویت اسلامی و ملی ماست.

من چه شنیدم از پروان؟ پروان بالای تحول اقتصادی، بشری و تحکیم مردم‌سالاری در افغانستان اجماع دارد. پروان به نقش زن خود قایل است، پروان به نقش ریش‌سفید خود، به نقش عالم خود و به نقش جوان خود، برای همکاری نسل‌ها، برای همکاری قشرها آمادگی دارد و پروان کُل باقی افغانستان را برایش آغوش باز دارد و کُل افغانستان را به پروان دعوت می کند و پروان را به افغانستان، وصل اش را می خواهد. پروان پیغام وصل دارد، نه فصل. پروان از تفرقه به تنگ است، وحدت می خواهد، اتحاد می خواهد و اتفاق می خواهد و پروان برای دشمن های افغانستان یک پیغام دارد که به ما صدمه رسانده می توانید، اما کمر این خاک عظیم را هیچ وقت خم کرده نمی توانید و من مخصوصاً افتخار دارم که پروان می‌گوید برای همسایه های ما، بعضی همسایه های را که ما را از بسته کردن بندرهای خود می ترساندند، بسته کنید، افغانستان تکان نمی‌خورد و آب از آب تکان نمی خورد انشاءالله.

یک افغانستان با عزت و متحد که از طریق قانون اساسی حاکمیت قانون تطبیق شود، خواسته کُل پروان است و خواسته کُل افغان‌ها است و مخصوصاً چیزی که از پروان شنیدم و افتخار می کنم. پروان خواهان سرمایه‌گذاری بزرگ بالای اطفال خود است، بالای جوانان‌های خود است، بالای پوهنتون های خود و مکاتب خود است. از این جهت امروز پیغامی را که پروان برای بقیۀ افغانستان دارد، پیام امید است. یک قسمت تهداب ها گذاشته شده، خیزش بکار است که ما سرعت حرکت را بیاوریم، از این جهت، از اینکه پیغام پروان و پروانی‌ها تحکیم اصلاحات است، حرکت تسریع اصلاحات است، از صمیم قلب تشکر می‌کنم.

تعهد من چیست؟ تمام پیشنهادات تان بررسی می‌شود، طبقه بندی می‌شود، در ظرف یک ماه و دوماه، من تعهدات واضح بودجوی وعملی می‌دهم، از خاطری که شما حرف نمی‌خواهید، در گذشته برایتان حرف زیاد گفته شده، شما از من عمل می خواهید، من اعلان عمل را به صورت اساسی، یک به یک انشاءالله و تعالی در هفته های آینده، خدمت تان ارائه می کنم. اما پروانی‌ها به حرف نسیه زیاد باورمند نیستند، از آن خاطر چند تعهد واضح را امروز می‌دهم،

تعهد اول ما این است که مسجد جامع در مرکز پروان به‌زودی ممکنه اعمار می‌شود، دو منزله می‌باشد که یکی از منازلش به زنان محترم پروان تخصیص داشته باشد.

دوم، به‌نام نامی امام اعظم، یک مرکز فرهنگی از طرف حکومت در پروان ایجاد می‌شود و اولین کنفرانس بزرگ در مورد امام اعظم‌(رح) در پروان دایر می‌شود، روز دوم اش را در ارگ ریاست‌جمهوری بگیرید.

سوم، برای پوهنتون پروان دو چیز ضروری‌است. یکی هدایت واضح به ادارۀ اراضی و جناب والی صاحب است که ساحۀ پوهنتون را به صورت بنیادی انکشاف بدهند، من می‌خواهم به زود ترین فرصت اعطای زمین جدید را برای انکشاف پوهنتون پروان امضاء کنم و این ضروری‌است.

دوم برای استادان محترم پیشنهاد کردم که کامپلکس های مثل پولیتخنیک و پوهنتون کابل درین مدت امکان ندارد، پیشنهاد من این‌است که یک لیلیه برای استادان محترم پوهنتون پروان به‌زودی ممکنه از طرف واحد عملیاتی ریاست‌جمهوری، مثلی که کار سر قصر جبل‌السراج شروع شد، شروع شود، تا اینها جای شب داشته باشند.

این ضروریست که یک پیغام واضح داشته باشیم و به پیش برویم.

نقطۀ دیگر زمین است برای سپورت، من حاضر هستم که زمین را بدون قیمت به اساس پیشنهاد والی صاحب از کابینه تیر کنم که بخش سپورت ما اعتماد کامل داشته باشد و از خاطر ازینکه سپورت و هم زنان خواهان یک کمپلکس تجارتی بودند، درآن بخش من همرای تان وعده کردم که ده ملیون افغانی برای سپورت اختصاص داده می‌شد، برای کامپلکس زنان وعدۀ بیست ملیون افغانی را امروز می‌دهم و باقی آن را در بودجۀ سال جدید انشاءالله وتعالی گرفته می‌توانیم.

نقاطی را که توجه کار دارد و من گفتم در مدت دو ماه پس برای تان می‌آیم، مدیریت آب است در پروان. سرک های داخل شهر است که باید انکشاف دهات و وزارت محترم فواید عامه بیایند، مگر مهم‌ترین کار این‌است که سرمایه‌داران پروان حاضر به سرمایه‌گذاری هستند، حالا هر وقتی که این‌ها حاضر هستند، جناب والی صاحب، من یک مجلس خاص را در ارگ همرای سرمایه‌داران پروان و کاپیسا می‌خواهم که بیایید، سرمایه‌گذاری تان را نشان بدهید که موجب کار شود، نیم حل مشکل کاریابی برای جوانان، جناب جیلانی صاحب از شما و همکاران تان می خواهم که با یک طرح واضح و مشخص بیایید.

این اقساط انشاءالله تعالی زمینه را فراهم می‌کند و نقطه دیگر ما معلوم­دار جناب وزیر صاحب فواید عامه به شدت سر بدیل سالنگ، تونل نو کار جریان دارد، به‌مجردی که مطالعات تخنیکی انجام شود، ما سر بدیل سالنگ و اعمار اساسی تونل سالنگ کار خواهد کردیم.

یک نکتۀ دیگر هم کار است که امروز وزیر صاحب داخله تشریف ندارند، وضعیت ترافیک پروان مدیریت کامل می‌خواهد و مقدار تلفاتی که پروان تحمل کرده، قابل قبول نیست. من یک طرح واضح و مشخض را، معین صاحب ارشد حضور دارند، از وزارت محترم امورداخله برای مدیریت ترافیک پروان می خواهم. این یک مساله ملی است، تنها به پروان تعلق ندارد، هزار ها تکر می شود، ضرورت واضح است و هم‌چنین، امنیت غوربند ها را برای سال ۱۳۹۸ از شما و لوی صاحب و عباد صاحب می‌خواهم.

نکته دیگر را که مشارکت است، از تمام ولسوالی‌ها و هم‌چنین تمام اقوام و اقشار شریف، پست‌هایی که از پنج سال زیادتر بوده، کُل‌اش به اعلان می‌رود، یک تغییر اساسی می‌آید، به صورت اساسی انشاءالله و تعالی، تمام پروانی‌ها خود را در حکومت‌داری پروان خواهد دیدند. حکومت محلی باید مثل حکومت ملی، باید یک آیینۀ شفاف باشد. ازینکه سر والی صاحب اعتبار دارید تشکر، مورد اعتماد من هم است.

از حاجی صاحب الماس تشکر می‌کنیم، از زحمات ملی تان، از زحمات تان در شمالی بزرگ و از زحمات دوامدارتان برای تحکیم مردم‌سالاری.
تقاضای من چیست؟ تقاضای اول من این‌است که مردم نظام‌پرور و قهرمان‌پرور پروان، انتخابات را جدی بگیرند.

انتخابات چیزی‌است که یک نظام قانون‌مند را از یک حرکت قهقرایی، از یک حرکت فردمحور تغییر می‌دهد. بنابرین، انتخابات روز شنبه برای ولسی‌جرگه و انتخابات ریاست‌جمهوری برای ما کلیدی است. بدون ارادۀ مردم، خواهران و برادران! ما اصلاحات را به پیش‌برده نمی‌توانیم. تقاضا واضح است، امکانات هست، یک ثروت بسیار بزرگی که خداوند(ج) در طبیعت برای افغانستان داده، این ثروت و امروز چیزی که موجب افتخار است، ما ثروت بشری هم داریم.

در سابق اگر هفده سال پیش گپ می‌زدیم، پشت چهار انجنیر چشم‌درد می‌گشتیم، امروز انشاءالله هزارها نفر جوان، زن، پیرمرد و عالم متعهد داریم که برای تمام این‌ها، انشاءالله تعالی زمینه آماده می‌شود.

تقاضای دوم من حمایت دوام‌داری را که کردید از قوای امنیتی و دفاعی ما است. مخصوصاً ایجاد اردوی منطقوی زیر دست است، من می‌خواهم که پروان یک مثال بسیار قوی ایجاد اردوی منطقوی شود که امنیت غوربندها تأمین شود.

امنیت غوربندها حالا مطلقاً ارتباط دارد به امنیت غذایی و امنیت اقتصادی افغانستان سرتاسری، چون راه بدیل دوشی – بامیان و بامیان- پروان کلیدی است و افغانستان مرکزی در انزوا بوده نمی‌تواند. افغانستان مرکزی دوباره قلب فعال افغانستان می‌شود و این، از راه پروان و میدان می‌شود و از راه مزار‌شریف و راه های دیگر می‌شود.

سوم صلح است، صلح خواسته ملت ماست، صلح دقت می‌خواهد، صلح تدبیر می‌خواهد، صلح تعهد می‌خواهد، از پروان من هم من تدبیر می‌بینم، هم تعهد می‌بینم و هم منطق می‌بینم. قیمت صلح را ما باید به‌صورت اجماع ملی به نتیجه برسیم که ببینیم قیمت جنگ و خون چیست؟ و قیمت صلح چیست؟.

مشروعیت دینی جنگ اگر کدام وقت وجود داشت، از برکت علمای کرام و از فعالیت‌های این‌ها دراندونیزیا در عربستان سعودی، در حرمین شریفین ختم شد، حالا مساله اساس دینی ندارد، همه می‌فهمیم، باید چهل‌سال بحران را ختم کنیم.

چهل‌سال بحران، اگر به‌جای افغان کسی دیگر می‌بود، اگر سنگ می‌بود ذوب می‌شد. من سر این ملت عظیم افتخار می‌کنم که هنوز قوت نه تنها تنفُس دارد، ارادۀ ساختن دارد، ارادۀ هماهنگ‌کردن دارد.
تقاضای دیگر من از سکتور خصوصی پروان است و از تمام اقشار پروان که با طرح‌های منظم بیایید که امکانات عظیم پروان را انکشاف بدهیم.

اول، شکل فعلی استفادۀ انگور ده چند بهترشده می‌رود، کار ما این‌است، من متعهد هستم برای‌تان که بازار‌های منطقه و بین‌المللی را برایتان باز می‌کنم. اما از شما تقاضای من این‌است که اتحادیه‌های تولید کننده ها را به‌وجود بیاورید که ما بتوانیم مشکل قرضه را حل کنیم.

اتحادیه های پروسس‌کننده را به‌وجود بیاورید که عوض تنها انگور تازه، ما بهترین کشمش دنیا را دراین‌جا داریم، صادر کنیم.
و انواع سبزیجات، تغییر بزرگ آمده و مخصوصاً صادرات را جدی بگیرید. بازارهای بین‌المللی را با پیشنهادهای مشخص بیایید که ما بتوانیم مشکل را حل کنیم.

بخش دیگری که فراموش ما نشود، مخصوصاً چون جناب لیوال صاحب حضور دارند، لیوال یک شاعر حماسه سرا است، من به‌صورت عاجزانه نظرم این‌است که پنج حماسۀ این، دوصد سال، سیصد سال و چهارصد سال بعد از امروز هم به افتخار خوانده خوانده خواهد شد و یکی از بزرگترین حماسه‌های شان حماسۀ کاپیسا است. این حماسه‌ها باید گرفته‌شود و خوانده شود. دلیل من چیست؟ تاریخ ما، تاریخ ضد افراطیت است، تاریخ هم‌پذیری است، تاریخ وحدت است، تاریخ راه ابریشم است، ضرورت این‌است که ما گذشتۀ خود را بدانیم.

امام اعظم، پیغامی برای جهان امروز اسلام دارد، پیامش چیست؟ یک اسلام متکی به‌خود که از هیچ‌کس ترس ندارد و حاضر است همراه هر تمدن دیگر در چوکی مساوی بنشیند، از نگاه عقلانی، ارزش‌های خود را تثبیت کند.

ما باید در مقابل تروریزم و اتهامات تروریزم در حالت دفاعی نباشیم، ما مسوول تروریزم نیستیم، زیاد‌ترین قربانی را اول افغان‌ها داده، دوم دنیای اسلام داده است. دراین دنیای اسلام، پروان امام اعظم، پروان متمدن، پروانی که دو هزار و دوصدسال پیش، یکی از مرکز کلان‌ترین تمدن‌های یونانی و کوشانی ما بود، پیغام وحدت دارد. پیغام این را دارد که افغانستان چهارراه آسیا است، ارتباطات عظیم و وسیع داریم، ازین خاطر، ضرورت واضح است که ما تاریخ خود را درک کنیم.

طفل ما باید با یک عشق شدید با این ملک و با این خاک که همیشه قهرمان آفریده، زن قهرمان، مرد قهرمان، جوان قهرمان آگاه باشد. در آخر بازهم افتخار می‌کنم که پروان امروز مثال زندۀ ارزش‌های اسلامی و ملی ماست و این ارزش‌ها انشاء الله تعالی، افغانستان را از بحران‌ها به‌ ساحل نجات و رفاه می‌رساند.

تل دی وی افغانستان، یشه‌شن افغانستان، زنده باد افغانستان، پاینده باد پروان قهرمان و باستان!

کد (10)

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است