خوب به یاد دارم که ملاها، مولوی‌ ها و سران جهادی در کنار چند عامل دیگر برای وجوب جهاد با حکومت خلق و پرچم این امر را تبلیغ می‌ کردند که: «حکومت کافر خلقی‌ ها مردم را در سالن‌ ها جمع می‌ کند تا دخترانِ سر لچ برای آنها آواز بخوانند آیا با این وضعیت جهاد برای ما و شما واجب نیست؟».

با همین ترفندها بود که ملاها، مولوی‌ ها و سران جهادی مردم را علیه حکومت شوراندند، صدها هزار انسان بی‌گناه را قربانی، صدها هزار زن را بیوه، صدها هزار کودک را یتیم، ده‌ها هزار نفر را معلول و میلیون‌ ها نفر را آواره کردند اما امروز همان سران جهادی که بخاطر پوشاندن سرِ لچِ دختران و زنان جهاد می‌کردند، خودشان در سفارت چین، بدن‌ های کاملا عریان زنان و دختران چینی را به تماشا می‌نشینند.

منظورم این است که همیشه از احساسات دینی و جهالت مردم افغانستان سوء استفاده شده و این مردم هیچگاه عبرت نگرفته‌ اند.

محمد نسیم جعفری

>>>   تا ابله در جهان باقیست مفلس در نمیماند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است