ديروز جمعيت فكر و عمل، نشستی را بر سر نقش احزاب در انتخابات در شهر كابل برگزار كرده بود.

بحث من دولت، احزاب سياسي، انتخابات و توسعه سياسي بود. من گفتم يكي از وظايف دولت در افغانستان توسعه سياسي است و يكي از نشانه هاي اصلي و الزامات توسعه سياسي تقويت احزاب سياسي و نهادهاي مدني است.

اما دولت در اين 17 سال و بخصوص كرزي و غني بعنوان رييس جمهور از تقويت احزاب سياسي جلوگيري كردند. راه تقويت احزاب سياسي از انتخابات پارلماني مي گذرد كه آنها با سيستم اكثريتي در نظام انتخاباتي اين راه را به روي احزاب بستند.

استدلالشان ساده بود: احزاب ملي و فراگير وجود ندارد كه سيستم انتخاباتي تناسبي يا مختلط شود.

اما اين استدلال رياكارانه و دروغين بود زيرا وظيفه يک دولت ملي و مدرن است كه در شكلگيري و تقويت احزاب ملي، فراگير و مقتدر عمل كند. حكومت كرزي و غني حتي به اجرا و تطبيق قانون احزاب كه خود تدوين كردند اعتنا و التفاتي نشان ندادند.

ثبت نام احزاب سياسي از سوي حكومت آنها در وزارت عدليه مشابهت به ثبت نام مهاجران بازگشت كننده در بنادر تورخم و اسلام قلعه توسط كارمندان اداره مهاجرت سازمان ملل متحد بود و است. محمدظاهر شاه پيشين افغانستان با امتناع از توشيح قانون احزاب خطاي تاريخي را انجام داد. كرزي و غني با امتناع از سيستم تناسبي و مختلط در نظام انتخاباتي بگونه ي ديگر آن خبط تاريخي را عامدانه تكرار كردند.

محمد اکرام اندیشمند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است