روزنامه نیویورک تایمز چندی قبل مقاله ای را بدون نام نویسنده منتشر کرد. نویسنده این مقاله یکی از مقام های دولت ترامپ است اما خود را "بخشی از نیروی مقاومت در برابر ترامپ" معرفی کرد.

نیویورک تایمز چندی قبل مقاله ای را بدون نام نویسنده منتشر کرد. نویسنده این مقاله یکی از مقام های دولت ترامپ است اما خود را "بخشی از نیروی مقاومت در برابر ترامپ" معرفی کرد. فردی که گفته بخشی از مقام های دولت ترامپ هماهنگ با یکدیگر تلاش می کنند از آسیب های ترامپ بکاهند و از منافع آمریکا در برابر ترامپ حفاظت کنند.

این اقدام با خشم دونالد ترامپ رییس آمریکا روبرو شد. ترامپ گفته در صورتی که چنین فردی واقعا وجود داشته باشد او خاین است.

هم اکنون رسانه ها و مقام های دولتی تلاش می کنند نام نویسنده این مقاله را بیابند. تاکنون معاون رییس جمهور، وزیر دفاع و چند تن دیگر از مقام های ارشد دولت ترامپ، نوشتن این مقاله را تکذیب کرده اند.

نیویورک تایمز بعد از انتشار این مقاله بدون نام نویسنده، با سوالاتی از سوی مخاطبانش روبرو شد.

نیویورک تایمز در پاسخ به سوالات گفته است: مقاله منتشر شده یک محتوای مهم در روزنامه نگاری است.

نیویورک تایمز نوشت که این مقاله را از طریق یک واسطه مورد اعتماد به دست آورد. این واسطه را می شناسد و به او اعتماد دارد. این واسطه این مقاله را در اختیار نیویورک تایمز قرار داد. روزنامه برای کسب اطمینان، با این مقام (نویسنده) گفتگوی تلفنی داشت تا از صحت مقاله اطمینان یابد.

نیویورک تایمز این نویسنده ناشناس را اینگونه توصیف کرده است: "یکی از مقام های مسوول ارشد کاخ سفید"

روزنامه درباره احتمال فاش شدن اسم نویسنده مقاله هم گفته است: سخت است وضعیتی را تخیل کنیم که مجبور به افشای نام نویسنده باشیم.

این روزنامه در پاسخ به سوالات متعدد مخاطبان گفت که این مقاله را منتشر کرده زیرا معتقد است در حال انتقال تفسیر شخصی و مستقیم از سوی یک مقام مسوول است که در نزدیکی ترامپ کار می کند.

روزنامه گفته است که نمی تواند تصور کند که شرایطی به وجود بیاید که مجبور شود هویت نویسنده را افشا کند زیرا نخستین پیوست قانون اساسی درباره آزادی بیان از حق نویسنده در انتشار مقاله انتقادی علیه رییس امریکا حمایت می کند. در این مقاله چیزی مربوط به رفتارهای جنایی وجود ندارد.

روزنامه نیویورک تایمز در پاسخ به سوال یکی از مخاطبان درباره اینکه آیا روزنامه به انگیزه های نویسنده مقاله فکر کرده است یا نه؟ نوشت: نخستین گام در بررسی هر مقاله ای نگاه به پیشینه و انگیزه نویسنده، کیفیت محتوا و اهمیت آن است. روزنامه نیویورک تایمز به انگیزه نویسنده مقاله به عنوان بخشی از بررسی هویت اهمیت می دهد.

این روزنامه اضافه کرد: شناخت انگیزه ها به صورت کلی، سخت است اما درباره این مقاله به خصوص، روزنامه درک می کند که مخلوطی از انگیزه ها وجود دارد. مثلا انگیزه دفاع از پاکدستی مسوولانی که در دولت ترامپ، منتقد او هستند.

روزنامه نیویورک تایمز گفته است که قبلا هم مقالاتی را بدون ذکر نام نویسنده منتشر کرده است و به عنوان مثال در گذشته این اقدام را برای حمایت از نویسندگان و اعضای خانواده آنها در برابر گروه های تبهکاری در کشور "السالوادور" یا نویسندگانی که ممکن بود از سوی رژیم سوریه مورد خشونت قرار بگیرند یا افرادی که از درون شهر رقه (پایتخت داعش) مطلب ارسال می کردند و نام آنها به دلیل ترس از داعش، پنهان می ماند.

کد(6)

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است