هفده سال بعد از حادثه یازدهم سپتامبر نه تنها خشونت و افراطگرایی مهار نگردید بلکه این جریان تندرو اکنون به یک تهدید جهانی مبدل گردیده است.

۱۷ سال قبل گروه القاعده با حمله به مرکز تجارت جهانی در شهر نیویورک آمریکا فاجعه آفریدند که در نتیجه آن بیش از چهار هزار انسان نخبه که اکثر آنها را دانشمندان عرصه اقتصاد تشکیل می دادند قربانی گردیدند. گرچه حمله کنندگان این حادثه مرگبار اکثریت مطلق آنها اتباع سعودی، چند مصری و یک پاکستانی بودند اما باز هم بعد از انجام این عمل تروریستی افغانستان به محور توجه جامعه جهانی قرار گرفت چون طالبان و القاعده با یکدیگر بیعت کرده بودند و رهبران القاعده نیز در افغانستان بودند که این امر موجب حمله قوای بین‌المللی به رهبری آمریکا بالای حکومت طالبان گردید و در مدت چند روز طالبان و القاعده ازهم فرو پاشیدند و به خاک پاکستان فرار کردند و در آنجا مخفی شدند.

بعد از سقوط رژیم طالبان، آمریکا حامد کرزی را به صفت رییس جمهور افغانستان مقرر کرد و میلیاردها دالر کمک های بین‌المللی را برای بازسازی افغانستان در خدمت او گذاشتند. کرزی و کابینه اش توانایی مصرف این مقدار پول را در زیر ساخت های افغانستان نداشتند بنابراین برای مصارف این پول هنگفت راه آسان و ساده را انتخاب کردند که عبارت از چوروچپاول و به غارت بردن کمک‌های بین‌المللی بود.

هر مقام دولتی به اندازه قدرت خود از کمک های بین‌المللی دزدی می کردند تا اینکه فساد در سراسر افغانستان در تمام ارگان های دولتی از بالا تا به پایین نهادینه سازی گردید و این امر موجب نارضایتی مردم از حکومت تحت حمایه آمریکا گردیده و زمینه بازگشت طالبان را به کمک پاکستان و کشورهای حوزه خلیج فارس مهیا نموده و همدردی کرزی با طالبان نیز زمینه طالب سازی افغانستان را بیش از پیش مساعد کرد.

اکنون نه تنها طالبان بلکه ده ها گروه تروریستی در افغانستان و جهان فعالیت دارند و منشا فکری آنها مذهب وهابیت است که در سراسر جهان مدارس دینی دارند و این مدارس دینی به مثابه زایشگاه تروریزم درآمده اند و منبع اقتصادی آنها هم ثروتمندان کشورهای حوزه خلیج فارس هستند.

بنابراین جنگ جامعه بین‌المللی با تروریزم در سطح معلول جریان دارد و علت جنگ که عبارت از زایش و پرورش تروریزم است دست نخورده باقی مانده است چون کشورهایی که حامی مفکوره و زایش و پرورش جریان افراطگرایی هستند با کشورهای غربی به رهبری آمریکا دوست هستند پس امید به اینکه طالب، القاعده و داعش به کلی سرکوب گردند بعید بنظر می رسد.

حسن علی عدالت

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است