خشونت و ایجاد وحشت تحت هیچ‌ عنوانی قابل دفاع نیست و بنیاد اخلاقی و شهروندی ندارد اما روی سخن من با یک جماعت «جوگیر» و «همیشه در صحنه» است که در یک‌ شبانه‌ روز ده‌ بار باور و شخصیتشان دست‌ خوش تغییر می‌شود.

دو سال پیش زمانیکه ما در اعتراض به‌ بی‌ کفایتی حکومت در حفظ جان مردم حرکت بزرگ «رستاخیز تغییر» را راه‌ اندازی کردیم همین جماعت جوگیر با ژشت طلبکارانه گاهی در لباس روشنفکر و گاهی هم در چهره‌ی معلم اخلاق بجای اینکه گریبان مسوولین فاسد را بگیرند تندترین حرف‌ها و ناسزا را علیه جوانان جنبش مدنی رستاخیز تغییر نوشتند اکنون پس از دو سال همین قماش بار دیگر طلبکارانه‌تر از گذشته در لباس منجی به‌ عزارادان هجدهم سنبله می‌تازند و برای دیگران درس از عقلانیت و مدنیت می‌دهند.

من دقیقا نمی‌دانم فاز این جماعت همیشه ناراضی و بدهکار چیست؟ اگر مردم با حرکت مدنی صدای اعتراض خود را بلند کردند اینها نقد کردند و اکنون که مردم با روش دیگری نارضایتی خود از وضع موجود را تبارز می‌دهند اینها بازم منتقد هستند. من دقیقا نمی‌دانم اینها چه می‌خواهند درحالیکه همین جماعت در برابر قتل عام جوانان در جنبش روشنایی و جنبش رستاخیز سکوت ننگین پیشه کردند و امروز که ترویستان ده‌ها جنایت دیگر را مرتکب شده‌اند این جماعت خم به ابرو نمی‌آورند.

در یکی دو روز اخیر 160 انسان بی‌گناه کشته شدند، ولایت «سرپل» در تهدید سقوط قرار گرفته و ده‌ها حادثه ی جنایی دیگر رخ داده است. کجا است همین بدمست‌های به‌اصطلاح روشنفکر که هیچ جنایتی وجدان مرده‌ شان‌ را بیدار نمی‌کند؟!

هارون معترف

>>>   حرف وعمل چقدر متفاوت است
خودش معترف است که از اوباشان مردم آزار دیروزی حمایت میکند ،زخمی ساختن وترساندن مردم چی سودی برای شما دارد؟
اشرار اگر در سرپل یا بغلان وغزنی کاری میکنند آن زور پاکستان است که افغانستان ادعای نیم از خاکش را دارد حالا مرد است از خود دربرابر آی اس آی دفاع کند!
اما این شارگشتک ها وفیرهای هوائی براه انداختن به نفع کی است چقدر برای شما سود مادی یا معنوی دارد وکی ازان بهر ه مند میشود ؟ نفرت مردم درمقابل کی زیاد شد ؟ مردم به کی لعن می فرستند؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است