رنج بی پایان مردم، چهل سال کشتار آدمی در افغانستان جریان دارد و پایانی برای آن متصور نیست.
در سالهای اخیر نوع کشتار فرق کرده است. اقشار آسیب پذیر، مراکز فرهنگی و آموزشی مورد حملات بیرحمانه تروریستها قرار می گیرند.

حملات در غرب کابل تنها یک حادثه و رویداد نیست بل مردم این بخش از شهر کابل هدف عامدانه و سیستماتیک تروریستهای داعش و حامیان شان می باشند. رنج مردم از ناحیه فقدان امنیت از ناحیه غفلت و سهل انگاری ماموران امنیتی است.

با این مقامات و ماموران نادان و بی پروا امنیت مردم گرفته نمی شود. راه حل و بحران خود مردم است جنگ و جنایت دشمن، لشکرکشی نیست جنایت شان سیستماتیک و استخباراتی و موردی است مردم باطرحهای امنیتی و با استفاده از کارشناسان امنیتی تا حدی زیادی می توانند ابعاد جنایت را کاهش دهند.

رنج مردم فقط با همکاری مردم و از خود گذری مردم بر طرف می شود. مردم درمحلات شان، هسته های امنیتی تشکیل دهند و حملات تروریستی را عقیم نمایند.

محمد ناطقی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است