برای من اشرف غنی، حنیف اتمر، معصوم استانکزی، حامدکرزی و ملاعمر همه سر و ته یک کرباس اند.

اینکه اشرف غنی و اتمر با هم منازعه تاریخی و خونین قدرت را در درون ارگ چگونه مدیریت می‌کنند هیچ ربط ندارد. آنچه را نمی‌ شود انکار کرد این است که افغانستان با وجود تمام ویرانی‌ هایش خیلی راه آمده است خیلی دور و خیلی دراز.

مثلا نمی‌شود انکار کرد که اگر اینبار به رای مردم احترام گذاشته نشود حکومت فاسد، نامشروع و فاشیستی غنی سقوط می‌کند. این سقوط شوخی بردار نیست این سقوط جدی است و این سقوط گام اول یک فاجعه‌ی ویرانگر است اما در ویرانی بزرگ "هر که بامش بیش، برفش بیشتر"!

نباید انکار شود که بیخ ویرانی افغانستان منازعه تاریخی قدرت است نباید انکار شود که این منازعه تقابل شهروندی و فاشیزم تباری است نباید انکار شود که کودتای تقلب در 2014 فاجعه‌ی برخاسته از متن باورهای فاشیستی و تمامیتخواهی کسانی است که در جمله‌ نخستین اسمشان را فهرست کردم.

نباید انکار کنیم...

آصف آشنا

>>>   خدای بزرگ پشتون ها را هدایت کند و استعداد آدم شدن به آنها عطا کند تا دست از مزدوری بیگانگان بردارند. هم خود از عذاب و گرفتاری خلاص شوند و هم سایر اقوام از شر شان در امان باشند.

>>>   اوغان از راستی و چپی از مترقی و طالبی و از روشنفکر تا عقب مانده همه یکی هستند و در فکر همبستگی قومی و مسائل قومگرایی خود هستند و با هم فرقی ندارد. اگر نه چگونه یک تعلیم یافته غربی که حتی لاف از متفکر بودن میزند بیاید و گروه های چون طالبان را پشتیبانی کند؟
این طایفه سال‌ ها منافع بزرگ کشور را قربانی منافع کوچک قومی و تمامیت‌خواهی های قومی خود کرده اند و اقوام دیگر کشور سالها در این قسمت قربانی داده اند ولی متأسفانه هنوز هم در خواب خرگوش هستند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است