کشور ما با چهار مصیبت بسیار بزرگ و تقریبا لاعلاج روبرو است:

یکی اینکه با توجه به اینکه منابع معدنی در جهان محدود است و دیر یا زود بسیار کاهش خواهد یافت آمریکا تلاش دارد هر گونه که شده از راه کشور ما خود را به گنجینه های دست ناخورده آسیای مرکزی و جنوب روسیه نزدیک سازد روشن است دو ابر کشور روسیه و چین و نیز دو قدرت منطقه ای ایران و پاکستان مخالف حضور آمریکا در افغانستان اند در نتیجه افغانستان به میدان جنگ پایان ناپذیر قدرت های بزرگ و منطقه مبدل شده است از اینرو، مجاهد و طالب و داعش همه ابزارهای آمریکا برای راندن روس ها و اشغال افغانستان و راهیابی به آسیای مرکزی بودند و هستند.

در پهلوی این مشکل عظیم ما با یک مشکل بزرگ دیگر هم روبرو می باشیم و آن استراتژی پاکستان برای تسخیر افغانستان در دو مرحله است پاکستان در چهار دهه اخیر با بهره گیری از اوضاع آشفته و نا به سامان کشور ما توانست مرحله نخست راهبرد خود را که تسلط بر دامنه های جنوبی هندوکش است پیروزمندانه پیاده کند اکنون اگر آمریکا برود مناطق پشتون نشین یکسره به دست پاکستان خواهد افتاد.

پاکستان در این مناطق توانسته است طالبان، حزب اسلامی، داعش و شبکه خقانی را حاکم سازد اکنون پاکستان وارد فاز دوم پیاده کردن استراتژی حود یعنی مبارزه با روسیه و ایران بر سر تسلط بر شمال و غرب شده است استراتژی پاکستان مبنی بر تسلط بر گستره افغانستان از سوی کشورهای مرتجع عربی، رژیم اخوانی ترکیه و چین حمایت می شود روشن است پایان این جنگ هم هویدا نیست.

سومین مشکل ما در بعد داخلی است. واقعیت این است که پشتون ها باشندگان اصلی و بومی سرزمین کنونی افغانستان نیستند بلکه پس از حمله مغول از گستره پاکستان یعنی دامنه های کوه های سلیمان به اینجا کوچیده اند. امپریالیسم انگلیس نگذاشت پشتون ها در سرزمین اصلی و نیایی شان یعنی منطقه خیبر پشتونخواه که دو سوم پشتون ها در حدود 20 میلیون نفر در آن بود و باش دارند دارای تشکیلات دولتی مستقل شوند.

در نتیجه نخبگان سیاسی پشتون که در اثر سیاست های انگلیس بر خراسان حاکم شده بودند در اندیشه تشکیل کشور پشتونستان در گستره افغانستان کنونی اند اما چون نه توان اقتصادی و نه توان سیاسی این کار را دارند و نفوس شان هم (که تقریبا یک سوم یعنی در حدود 10 میلیون نفر است) برای تسلط نهایی کافی نیست؛ پیوسته با معامله با قدرت های بزرگ و فروش سرزمین می کوشند با تکیه به سرنیزه و پول آنان به این هدف نایل آیند در نتیجه کشور همیشه فاقد استقلال و دربند و اسیر ابرقدرت ها است با این حال تنها مساله مبدل ساختن افغانستان به پشتونستان مطرح نیست رقابت های قبیله ای میان قبایل درانی و غلجایی بر سر قدرت نیز چاشنی کار است.

برای مقابله با پشتونیسم افراطی، تکیه داران و رهبران سایر اقوام نیز برای مقابله با نخبگان پشتون هر یک به طبل تبارگرایی افراطی کوبیده و با سایر کشورهای منطقه وارد تعامل و زدوبند می باشند در نتیجه شاهد سر برآوردن تاجیکیسم، ازبکیسم و هزاره ایسم افراطی هم هستیم به ویژه پان ترکیسم هم میدان پیدا کرده و وارد میدان شده است.

این سه مصیبت یعنی اشغال کشور از سوی آمریکا و رقابت آن با کشورهای مخاصم، تلاش های نخبگان سیاسی پشتون دال بر مبدل ساختن افغانستان به پشتونستان (به اضافه کشاکش درانیان و غلجاییان و واکنش سایر اقوام در برابر این سیاست) و استراتژی پاکستان مبنی بر اشغال افغانستان مصایبی اند که رهایی از چنگ آنها در کوتاه مدت ممکن نیست و کشور را به میدان جنگ و کشاکش های بی پایان خونین مبدل گردانیده است.

در پهلوی همه اینها یک مصیبت دیگر هم داریم و آن ابتلای تاجیک ها به بیماری مدهش اخوانیسم است که ناخودآگاه آنان را به اسارت دشمنان تاریخی شان یعنی شیوخ عرب و رژیم عثمانی ترکیه اردوغانی درآورده است و به آله دست آنها مبدل ساخته است که این مصیبت نه بلکه فاجعه عظیم است.

عزیز آریانفر

>>>   سلام
تاجیک ها هزاره ها و اوزبک ها خود شان شرایط را به دشمنان آماده کرده
با دزد شریک بودن برای همین شرایط برای این سه قوم به مراحل بدتر از تاریخ گذشته خواهد تکرار شد اگر این سه قوم از تصمیمی برای بقای خود نداشته باشن

>>>   كليم الله همسخن
یکی بنام ویس افغان نوشته است: 《در غم دزدان پنجشیری خوش‌حالم》
دو نماینده‌ی پارلمان، عبیدالله بارکزی و کمال صافی گفته اند:《کشتار تظاهرات کنندگان شمال جهاد اکبر است》
و من می‌گویم: .....به دهان خون آلود تان گاه گاهی لاف برادری می‌زنید!

>>>   احسن

>>>   آریانفر صاحب بخدا خیلی جرئت کردی از تکفیر هم نترسیدی به خدا

>>>   عاقبت هر قومی که از ایران جدا افتاد حقارت بود.
ورنه چطور تاجیک ها تا زمانی که با مابقی ایرانیان بودند جزو یکی از پیشتازان اقوام ایرانی بودند؟و صاحب منصب به شمار می آمدند.اما بعد از دور افتادن از ما بقی اقوام ایران به این بلا مبتلا گشتند؟؟؟

>>>   Soraya Baha
در شگفتم چرا درافغانستان همه ادعای مبارزه دارند؟
از سال ۱۹۸۰روسها به افغانستان تجاوز کردند زیرنام مبارزه با امپریالیسم. از سال ۲۰۰۱ امریکا و ناتو وارد افغانستان شدند زیر نام مبارزه با تروریسم و تا کنون که هفده سال می گذرد تروریسم جهانی و دولتی بیشتر رشد کرده است. تمام رهبرانی که با سرنوشت مردم برای به دست آوردن مقام، پول و یا شهرت بازی می کنند، زیر نام مبارزه برای زنده ها ومرده های فسیل شده، تمام سربازان مصروف جنگهای بی هدف اند و کشته می شوند به نام مبارزه با دشمن نا شناخته، تمام فیسبوکی های ها مبارزه می کنند برای هیچ. پس این همه مبارزان درسرزمین مبارزه پرور چرا به هدف نمی رسند. از زمان تجاوز روسها تا کنون از مسلمان گرفته تا نیمه مسلمان و از کمونیست گرفته تا همه ادعای مجاهد بودن داشتند و دارند. با این همه مبارز و مجاهد و شهید و شهید پرور و شعارهای تند و تیز در کجای زمین ایستاده ایم؟
بهترین مبارزه فرهنگ اعتراف و نقد خودمان است

>>>   Anwar Rawi heeft een bericht gedeeld.
با فاشیست ها مزاق نمیشه ؛ اینست نتیجه خوشخیالی های کسانیکه فاشیزم اوغانی را درست نشناخته اند و هنوز هم توقع انسانیت و برادری با فاشیست ها دارند . اگر فاشیست ها بیش از این مجال داده شوند و قدرتمند گردند همه اقوام دیگر را نعل خواهند کرد ؛ از این موقع استفاده کنید و بیخ و بنیاد فاشییزم را بر اندازید ؛ با فاشیزم مدنی بازی بدرد نمی خورد ؛ اگر کلی عمر هم شعار بدهید و به ؛ خیابانها بریزد و شعار داده گلوی تانرا پاره کنید از فاشیست ها چیزی اصول نخواهد شد ؛ فاشزم فقط با زور کپ را می فهمد فقط بازور!

>>>   Bakhshi Zafari
از این نوده پیوند کن!
به اساس خبر روزنامه ی نیو‌یارک تایمز مورخ ۱۵ سپتمبر سال ۱۹۲۹م-ص-۴؛
امان الله خان و خانمش دین‌ اسلام را ترک کرده به دین مسیحیت گرویده بودند.
نوت:امتحان شرط است.

>>>   ولا‌ عقل تان از گوش های تان سر کرده است این گوشها از خودتان است یا از چیزی دیگر قرض گفته اید‌

>>>   Abdul Lalzad
سیلی محکم غنی بر روی تمام رهبران و سیاسیون کشور!
================================
* غنی مانند امین و نجیب به جنون قدرت گرفتار شده است...
* غنی از قدرت دست نمی بردارد، مگر اینکه به سرنوشت امین و نجیب دچار شود...
* افسوس به حال کسانی که هنوز هم غنی را نشناخته اند و یا از او توقع دموکراسی دارند!

>>>   عمر راوی
مردمیکه امروز زنده اند و در خراسان حضور دارند، گواه یک رویداد بسیار مهم تاریخی میباشند. به چشم خود می بینند که حاکمیت و فرمانروایی پشتونی چگونه با خون و آتش و کشتار و جنایت و نیرنگ و خیانت ساخته میشود. نقش خودی ها را می بینند، نقش بیگانگان را می بینند. شاهد استند که چه میشود و چگونه میشود که یک قوم سلطه خویش را محکم میسازد و دیگران را به برده گی میکشد. می بینند که چگونه کسانی از اقوام دیگر خود را میفروشند و با فاشیزم همدست و همداستان میشوند و به مردم و قوم خود خیانت آشکار می کنند. می بینند که مردم ، توده ها، چگونه افسون میشوند و قدرت تشخیص دوست و دشمن را از دست میدهند. می بینند که زر و زور چه تاثیر جادویی دارد در غلام ساختن مردمان. این حادثه ها، این جریان ها، این مسایلی که پیش چشم ما روی میدهند، همه مهم اند و ثبت تاریخ می شوند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است