علیرغم هیاهوی تبلیغاتی، جنگ در افغانستان شکل پیچیده به خود می گیرد!

مقامات مسوول در آمریکا به شکل خصوصی به خبرگزاری رویترز گفته اند که دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا بعد از گذشت یکسال پی برده است که استراتژی جدید ایشان در مورد جنگ افغانستان شکست خورده و کدام دستاورد امنیتی به بار نیاورده است از همین سبب است که اکنون کاخ سفید در سدد بازنگری این استراتژی برآمده‌ است.

آنچه برای آمریکایی ها ناامید کننده است به هدر دادن در حدود هفتاد و شش میلیارد دالر سالانه هزینه جنگ بدون پیروزی در افغانستان است گرچه واقعیت این است که سیاستمداران افغانستان آمریکا و اروپا را در مدت هفده سال فریب داده اند و این فریب هنوز هم ادامه دارد و اکثر مطلق این پول ها را دزدیدند و این‌ دزدی هنوز هم به شدت ادامه دارد و این امر باعث گردیده است که در مجموع جنگ افغانستان به درازا بکشد چون سیاستمداران افغانستان از ادامه جنگ نفع می‌ برند تا که آمریکا و اروپا با این سیاستمداران فاسد همسو باشند.

با گذشت هر روز وضعیت جنگ پیچیده تر و بدتر می‌شود از جانب دیگر خبرهایی پخش گردیده است که آمریکا می خواهد که جنگ افغانستان را برای جلوگیری از مصارف گزاف به شرکت‌های خصوصی واگذار کند که در آنصورت مزدوران جنگی که تابع هیچ قانون نباشند وارد افغانستان خواهند شد و مردم افغانستان دچار یک مصیبت جدید خواهد گردید.

حسن علی

>>>   یک سال و دو سال نیست که امریکا از روند موفقیت جنگ خود غافل مانده باشد بلکه ۱۷ سال شده و تجربه بالایی از افغانستان پیدا کرده و پتانسیل بالایی در اردوی افغانستان بوجود آمده که میتواند هر جنگی را پیش ببرد.
حالا هم امریکا به تمام جوانب ذیدخل در جنگ افغانستان فشار آورده تا در پی صلح و امنیت افغانستان باشند. امریکا منافع کلانتر از افغانستان در آسیای میانه و منطقه دارد که با تحکیم پایگاههای نظامی خود در افغانستان آنها را تعقیب میکند و خصوصی سازی جنگ افغانستان هم نشان دهنده کاهش جنگ است و میخواهد به هزینه کمتر کنترل گردد.
اس پ هزاره

>>>   امريكا در جستجوى يك راه كريز شرافتمندانه از افغانستان است .

>>>   Aziz Arianfar
سه مشکل عظیم افغانستان
کشور ما با سه مشکل بسیار بزرگ و تقریبا لاینحل رو به رو است:
یکی در عرصه خارجی و آن این است که منابع معدنی در جهان محدود است و دیر یا زود بسیار کاهش خواهد یافت. از این رو امریکا تلاش دارد هر طوری که شده از راه افغانستان خود را به منابع دست نخورده آسیای مرکزی و جنوب روسیه نزدیک سازد. روشن است دو کشور روسیه و چین و نیز ایران و پاکستان مخالف حضور امریکا در افغانستان اند. در نتیجه افغانستان به میدان جنگ پایان ناپذیر قدرت های بزرگ مبدل شده است. از این رو، مجاهد و طالب و داعش همه ابزارهای امریکا برای راندن روس ها و اشغال افغانستان بودند و هستند.
دومین مشکل ما در بعد داخلی است. واقعیت این است که پشتون ها ساکنان اصلی و بومی سرزمین کنونی افغانستان نیستند، بل که از گستره پاکستان یعنی دامنه های کوه های سلیمان به این جا کوچیده اند. امپریالیسم انگلیس نگذاشت پشتون ها در سرزمین اصلی و نیایی شان یعنی منطقه خیبر پشتونخواه که دو سوم پشتون ها در حدود ۲۰ میلیون نفر در ان بود و باش دارند، دارای تشکیلات دولتی مستقل شوند.
در نتیجه نخبگان سیاسی پشتون که در اثر سیاست های انگلیس بر خراسان حاکم شده بودند، در اندیشه تشکیل کشور پشتونستان در گستره افغانستان کنونی اند. اما چون نه توان اقتصادی و نه توان سیاسی این کار را دارند، و نفوس شان هم که یک سوم یعنی در حدود ۱۰ میلیون نفر است، برای تسلط نهایی کافی نیست؛ پیوسته با معامله با قدرت های بزرگ و فروش سرزمین می کوشند، با تکیه به سرنیره و پول آنان له این هدف نایل آیند. در نتیجه کشور همیشه فاقد استقلال و دربند و اسیر ابرقدرت ها است. چالش دیگر رقابت های قبیله یی میان قبایل درانی و غلزایی بر سر قدرت است.
در مقابل، تیکه داران و رهبران سایر اقوام نیز برای مقابله با نخبگان پشتون هر یک به طبل تبارگرایی افراطی کوبیده و با سایر کشورهای منطقه وارد تعامل و زد و بند می باشند.
در پهلوی این دو مشکل عظیم ما با یک مشکل بزرگ دیگر هم رو به رو می باشیم و ان استراتیژی پاکستان برای تسخیر افغانستان در دو مرحله است. پاکستان در چهار دهه اخیر با بهره گیری از اوضاع توانست مرحله نخست راهبرد خود را که تسلط بر دامنه های جنوبی هندوکش است، موفقانه پیاده کند. اکنون اگر امریکا برود، مناطق پشتون نشین یکسره به دست پاکستان سقوط خواهد کرد.
پاکستان در این مناطق توانسته است طالبان، حزب اسلامی، داعش و شبکه خقانی را حاکم سازد.

>>>   امریکا دیروز در زمان روسها٬امروز درزمان خودش
وفردا هم زمان هرکسی باشدموفق است و به راه گریز ضرورت ندارد.ما براه گریزضرورت داریم.من که قبلا گریز کرده ام.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است