آیا نیروهای داعش همان نیروهای جدا شده ی طالبان هستند؟ یا داعشی های افغانستان تروریست های نجات یافته از جنگ عراق و سوریه می‌باشند؟

به گزارش اسپوتنیک، ویبسایت خبری ان پی آر مصاحبه ای با ست جونز (Seth Jones)، مدیر پروژه تهدیدات جهانی در مرکز مطالعات استراتژیک و بین ‌الملل در امریکا در خصوص موضوع داعش و افغانستان صورت داده است. گارسیا ناوارو مصاحبه گر ان پی آر اظهار داشت ما همیشه از حضور طالبان در افغانستان خبرهایی دریافت می‌کردیم اما به تازگی داعش را نیز باید در کنار طالبان درنظر گرفت.

گارسیا ناوارو می‌پرسد: آیا نیروهای داعش همان نیروهای جدا شده ی طالبان هستند؟ یا داعشی های افغانستان، تروریست های نجات یافته از جنگ عراق و سوریه می باشند؟
ست جونز در پاسخ به این سوال خاطر نشان ساخت اکثر نیروهای داعش در افغانستان را اعضای پیشین تحریک طالبان تشکیل می‌دهند. نیروهای تحریک طالبان در سال های 2014 و 2015 عیسوی با شکست هایی مواجه شدند و در نتیجه به گروه داعش پیوستند.

این کارشناس امریکایی در خصوص تاکتیک داعشی ها در افغانستان گفت بر خلاف دیگر گروه های بومی افغانستان همچون طالبان، که سعی دارند تا حد ممکن افراد ملکی در حملات آن ها آسیب نبینند، داعشی ها دقیقا افراد ملکی را هدف حملات خود قرار می دهند.

این کارشناس مسایل امنیتی در امریکا اظهار داشت گروه تروریستی داعش در افغانستان جریانی مردمی نیست و پایگاه حمایوی مردمی و یا اعضای زیادی نیز ندارد.

براساس برآوردهای امریکا شمار نیروهای داعش در افغانستان حدود 2 الی 3 هزار نفر است که به مراتب از تعداد اعضای طالبان کمتر است. جونز گفت با این حال تمایل آن ‌ها برای انجام حملات کلان در شهرهایی مانند کابل و جلال‌ آباد، آن ‌ها را به تهدیدی کلان تبدیل کرده است، اما آن ‌ها تهدیدی برای سرنگونی دولت کابل محسوب نمی‌‌شوند.

کارشناس امریکایی درباره همکاری و یا رقابت طالبان و داعش نیز تصریح کرد که دو گروه رقیب یکدیگر هستند. وی افزود در سال 2015 شاخه ‌ای از داعش در ولایات فراه و هلمند وجود داشت که از اعضای جدا شده ی طالبان بودند. کاری که طالبان با آن ‌ها صورت دادند این بود که از طریق درگیری ‌های متعدد و ترورهای هدفمند تلفات زیادی را به حامیان داعش وارد کردند.

ست جونز درباره ایدیولوژی دو گروه نیز گفت به طور مثال اگر نگاهی به تبلیغات داعش بیندازیم، آن‌ ها طالبان را رژیمی می‌ دانند که تنها خواستار ایجاد امارت اسلامی داخل سرحدات افغانستان است. از سوی دیگر نیز چیزی که داعش در پی آن است ایجاد خلافت اسلامی بدون سرحد مشخص در سطح منطقه است.

جونز افزود که داعش به طور هدفمند اهل سنت معتدل و شیعیان را هدف قرار می‌‌دهد در حالی که طالبان چنین اقداماتی را نادرست می‌‌داند. داعش از حضور در افغانستان قصد دارد نشان دهد حتی در چنین مُـلکی می تواند قدرتمند باشد. داعشی ها قصد دارند به طور همزمان در افغانستان، عراق و سوریه دست به اقدامات تروریستی بزنند.

کد (4)

>>>   گور پدر داعش و داعشی های عهد بوق جماعت بی عقل و عقب مانده داعش و طالب

>>>   ما می‌گوییم طالب طالب است: وحشی، خون‌خوار، ظالم و ویرانگر. طالب خوب نداریم. طالب برای افغانستان و برای هر شهروند این ملک فقط یک تحفه دارد: تباهی مطلق.

اما در چشمِ دولت طالبان بر سه نوع‌اند:
۱- طالبانی که تاجیک‌ها و هزاره‌ها و ازبیک‌ها را می‌کشند و به پشتون‌ها کاری ندارند. اسم این طالبان در ترمینولوژی دولت «برادران ناراضی/مخالفان سیاسی» است.
۲- طالبانی که فقط هزاره‌ها را می‌کشند. اسم این طالبان در ترمینولوژی دولت «داعش» است.
۳- طالبانی که همه را، یعنی هم پشتون‌ها و هم دیگران را، می‌کشند. اسم این طالبان در دستگاه نامگذاری دولت «دشمنان مردم افغانستان» است.

حال، دولت با این سه نوع طالب برخورد‌های متفاوتی دارد:
از گروه اول حمایت می‌کند. این‌ها همان طالبانی هستند که با امکانات دولتی تجهیز می‌شوند و وظیفه‌ی انتقال جنگ به شمال و مرکز افغانستان را دارند.
به گروه دوم کاری ندارد (ولی می‌گذارد نقش‌شان را بازی کنند). این‌ طالبان خشن‌ترین جلوه‌ی سیاست‌ ِ خوف و حذف قومی‌اند و دولت نمی‌تواند رسما آن‌ها را برادر بخواند.
با گروه سوم مذاکره می‌کند. این‌ها در چشم دولت همان طالبان بی‌عقلی هستند که میان «خویش» و «بیگانه» فرقی نمی‌گذارند. قرار است با این‌ها حرف زده شود تا سر عقل بیایند، یعنی به گروه اول (برادران ناراضی) بپیوندند.
سخيداد هاتف

>>>   تفاوت غنی و اتمر. استانکزی و گلبدین

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است