رهبر حزب اسلامی در یک گردهمایی از آنچه سهم بیشتر بسیاری از اقوام در افغانستان می گوید انتقاد دارد. چنانچه گلبدین حکمتیار گفته بود حق لوی پکتیا باید از حتی ولایت های بامیان، دایکندی و حتی پنجشیر بیشتر باشد. هرچند که حرف های اینچنین گلبدین حکمتیار در گذشته ها با واکنش های گسترده شهروندان روبرو شده اما چرا حکمتیار بار دیگر از سهم بندی قومی در حکومت سخن می زند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، آصف آشنا آگاه مسایل سیاسی در برنامه «فراخبر» گفت: حکمتیار چند سالی را در افغانستان نبوده است و می شود گفت از مطالبات مردم افغانستان عقب مانده است. در کل رهبران سیاسی افغانستان نمی توانند مطالبات مردم افغانستان را بربتابند. خواست مردم افغانستان، سقف نیاز مردم افغانستان، باورها و نگاه مردم افغانستان، نسبت به موقعیت و جایگاه و نگاه رهبران فاصله زیادی دارد. برای همین است که وقتی حکمتیار می آید با ادبیات سال های گذشته حرف می زند و نقدهایی می زند و پل می زند به آن وضعیت که عده ای با قدرت های نیابتی آمده اند به قدرت رسیده اند از اینجا حرف می زند من فکر می کنم دلیلش جاماندگی حکمتیار از وضعیتی که افغانستان در آن قرار دارد هست.

وی افزود: دوم، حکمتیار تلاش می کند با صحبت کردن در فاز احساسات قومی غیبت هفده ساله خود را جبران کند. و گرنه واقعیت امر این است که مردم افغانستان تماما یکدست بدبخت و محروم هستند. محرومیت وجه مشترک تمام مردم افغانستان است. مظلومیت، تحقیر، توهین شدن و محروم ماندن از حقوق بشری و حق توسعه مشخصا وجه مشترک همه مردم افغانستان است. مردم خوست، پکتیا، بامیان، هرات و بادغیس همه محروم هستند و اگر نگاه وسیعی داشته باشیم، ما در افغانستان یک اقلیت و یک اکثریت داریم. اکثریت مردم محروم هستند که همه اقوام شامل آن هستند. اقلیت رهبرانی هستند که از هر قوم شامل می شوند اما صاحب ثروت و قدرت هستند.

آشنا، سخنان اخیر حکمتیار را عوام فریبانه برای مردم تشریح می کند و می گوید: اگر سخنان حکمتیار را از ابتدا تاکنون برررسی کنیم، حکمتیار ظاهرا برای صلح آمده است اما وقتی به متن صحبت هایش مراجعه کنیم، ادبیاتی که وی استفاده می کند ادبیات مستعد متشنج جنگ است تا صلح. دوم، تمام مردم افغانستان بدون هیچ تقسیم بندی قومی قربانی عدالت هستند. دهقان خوست و بامیانی و پنجشیری و بدخشانی و قندهاری همزمان رنج می برند تا نان بخورند. بحث دیگر این است که کسی که بیاید از محرومیت بامیان حرف بزند، از محرومیت غور حرف بزند اما محرومیت و مظلومیت مردم خوست و پکتیا و مردم مشرقی را انکار کند. آدمی نیست که مردم بتوانند روی آن حساب کنند. درحالیکه مردم افغانستان همه باهم محروم هستند. این حرف ها نشان می دهد که می خواهد از احساسات مردم استفاده کند تا خود سود ببرد.

وی در خصوص فریب هایی که مردم از رهبران افغانستان خورده اند بیان داشت: وقتی نادر خان به قدرت می رسد با یک حقه و یک دروغ می آید به مردم مشرقی و جنوب می گوید شما چون پشتون هستید به عنوان یک امتیاز از عسکری معاف هستید، از مالیه معاف هستید، از معارف و تعلیم و تربیت به عنوان یک امتیاز معاف هستید. همین امتیازها سبب شده است که یک بخش بزرگی از کشور از کاروان ترقی و پیشرفت جامعه عقب بمانند و گناهی بر خود مردم نیست. بلکه این ظلم و اشتباه رهبران افغانستان است.

وی، از سخنان حکمتیار انتقاد کرده و می گوید: این هایی که می آیند با ادبیات گذشته حرف می زنند با فهم گذشته حرف می زنند، واقعیت های امروز افغانستان را نمی فهمند. اگر این رهبران بخواهند اینگونه ادامه دهند تاوانش را خودشان می دهند چرا که امروز مردم افغانستان با شعور شده اند و در شعور آنها هیچ شکی نیست و پیامدهای نامطلوبی را در جامعه خواهد گذاشت.

کد (30)

>>>   شما هزاره ها هم مى توانيد از احساسات قومى خود استفاده نماهيد كسى مانع تان نمى سود .

>>>   شما وقتی بالا باشید میخواهید دیوار های ارگ رافرو ریزید اما وقتی پایین باشید به بازی مظلومیت اغاز نموده و خود را به دوره عبدالرحمن خان میچسپانید.
به هیچ سر راضی نیستید.

>>>   گلبیدین به مراد نمیرسد.
عزراییل کار خود را میکند.

>>>   بحث روی موضوع حکومتیار جاسوس خیلی خسته کن شده

>>>   جکمتیار خود کوچی واز قوم خروط است واکنون به نفع فاشیست های قرن حاضر به به کابل تشریف فرما شده است و بد ا به حال اقوام غیر پشتون ( خلیلی - دانش - آمینه افضلی و دیگران که بیدون مشوره مردم با نظریه حکمتیار تذکره ضذ منافع ملی را ) اخذ نمودند .
زره

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است