به خاطر داشته باشيد كه با گذشت زمان دادخواهي « استاد عطا محمد نور » همانند دادخواهي « جنبش رستاخيز تغير » چندين پدر پيدا خواهد كرد.

در طول هياهو از جانب امپراطور بلخ همه اقشار جامعه از هر سمت و سو اعم از مرد و زن به حمايت استاد در فضاي مجازي و حقيقي به عجله پرداختند. تعدادي پيشاني اش را بوسيدند، القاب هاي سرخ و زرد قهرماني و امپراطوري هم كسب كرد، پيام ها و دعا هاي مادران را نيز با خود داشت، جواناني از پس صدها كوه و هزاران دره هاي افغانستان شتابان كنارش رفتند، به حدي حمايتش كردند، به حدي انرژي گرفت كه از دندان داكتر صاحب عبدالله گذشته ، حتی به قول خودش تنبان نظام را بيرون مي كرد و مردم را نيز سرگرم تكبير، الله و اكبر، زنده باد و مرده باد كرده بود. اما متاسفانه جناب استاد در باغستان سياست به قيام نرسيده بود كه به عجله از سوي دولت مركزي بيرون از كشور يعني به چكر ها و سفر هاي دُبي و ساير نقاط سياحتي و ديدني دنيا به دليل رفع خسته گي ها و بي خوابي هايش كه همانا اقتدار چندين تن از همپيمانانش اش بود، صادر شد و زود پشت به روزگار داد.

حالا سوال اينجا است كه اگر عدالت خواهي براي برابري و برادري تمام اقوام از تمام ولايات بود پس سهم برادران هرات، غور، نميروز، ننگرهار، قندهار، كابل، پروان، بغلان، تخار بدخشان و ... كجاست و اين مردم چرا سكوت اختيار كرده اند.؟!

راشد فرزاد

>>>   به راشد فرزاد:
سهم دیگر ان مانند هرات، غور، نميروز، ننگرهار، قندهار، كابل، پروان، بغلان، تخار بدخشان و ... كجاست ؟ میرویس ربیع ورهگذر از نزدیکان عطا هستند سهم دیگران چی شد؟
جناب فرزاد فقط یک زحمت را قبولدارشوید درگوگل بنویسید میرویس ربیع بعد شهنامه اش را بخوانید که چی گل های به آب داده ! اینست کاندید عطا!!

>>>   اگر مسلمان واقعی هستید دست از تعصب بردارید و اعلان برادی همگانی را به مردم افغانستان تقدیم نماید.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است