حکومت حبیب الله کلکانی حتی بدون سواد و بدون پشتوانه مردمی در اوج خیزش فاشیزم نادر خانی برای ۹ ماه دوام یافت، اما با تاسف حکومت نور بلخ با وصف سرمایه های هنگفت و حمایت میلیونی مردم بیش از سه ماه نتوانست مقاومت کند.

بلخ در نتیجه یک خیانت بزرگ سقوط کرد.
برخی ها مدعی اند که " ما از اول شخصیت کاذب عطا محمد را خوب می شناختیم، از این رو دنبال او نرفتیم. ولی شما کور کورانه همه تخم‌های تانرا در سبد او گذاشتید."

واقعیت این است که عیب ها و ضعف های استاد عطا برای اکثریت مردم پنهان نبود. اما با وصف آن تلاش صورت گرفت که از او شخصیت باورمند به آرمانهای مردم ساخته شود، اما با تاسف بیش از سه ماه دوام نکرد.

از اینکه بر او حتی سه ماه اعتماد کردند بسیاری ها پشیمان هستند، ولی از اینکه در ظرف سه ماه در محور شخصیت ضعیف او یک رستاخیز ضد فاشیزم با قلم و قدم ایجاد شد هرگز قابل پشیمانی نیست.

بیداری که در این سه ما ایجاد شد در ۱۸ سال نظیر آن دیده نشده بود. این رستاخیر نفرت میلیونها انسان از حکومت خود کامه و تبهکار ارگ را به نمایش گذاشت. چهره اصلی " مار آستین، مردم شمال افشا شد. این سه ماه یک آزمون برای دلالان سیاسی و قومی و جهادی نیز بود.

در فرجام استاد عطا سقوط کرد ولی بیداری مردم سقوط نکرده است. بیداری اجتماعی در نفس خود یک قدرت است. و این قدرت بزرگترین ثروت ملی است.

واقعیت این است که رهبران، آیدیولوژی ها و احزاب ابزار نیستند، هدف رستگاری مردم است. برای مردم عطا ابزار بود و نه هدف. خوشبختی این است که عطا نتوانست بیشتر از سه ماه مردم را بدور خود بچرخاند. اما عبدالله بحیث مار آستین بیش از ۳ دهه است بهترین فرزندان و آرمانهای مان را نیش زده ولی تا هنوز بسیاری ها او ا فرشته صبر استراژیک می شمارند.

هارون امیرزاده

>>>   جناب امیر زاده !
با وجود این که من نوشته های شما را تقدیر واستعداد ودانش تان را می ستایم وبا وجود این که از طرفداران این توافق ننگین نیستم وان را سبب پارچه شدن و متفرق ساختن ملت بزرگ توسط ارگیان بی ماهیت میدانم ولی مقایسه ای شما این دوره را با دوره ای حبیب الله خان کلکانی مقایسه ای مع الفاروق میدانم چه در زمان مرحوم حبیب الله خان نیرو وقدرت نظامی ۵۶ کشور در داخل کشور ما محسوس نبود وخارجی ها تا این اندازه درموقعیت استراتیجی ما ومعادن ومنابع زیر زمینی ما چشم ندوخته بودند ودارای های ملی ما تا سی ویا چهل تریلیون دالر تخمین
نگردیده بود وطیاره های بی پنجاه ودو ای زلمی خلیل زاد در فضای کشور حکمروای نداشت وزمین وهوای کشور ما در اشغال بیگانه ها قرار نداشت وتمام کافر ها اعم از چپی وراستی با اشغالگران همنوا وهم صدا ومتحد نبودند و حکمتیار وسیاف وگیلانی مسلح با مهر ها وتاپه های فتوای کفر بالای سر کلکانی استاد نبود
ازینرو اگر واقعا مقاومت سه ماه هم صورت گرفته ونور به راستی تسلیم اینهمه قدرت های جهانی نشده جای توصیف وسزاوارتحسین است اما این که در عقب پرده چه ها میگذرد وگذشته برای ما تاریک است ومجبور به ظاهر قضیه حکم نموده به همین قدر مقاومت بسنده مینمایم اما عیب کار در کجاست اگر نور این همه عمران وابادانی در بلخ دارد وافتخار امنیت وتامین معیشت را کسب نموده چند نفر کدر وپرسونل اگاه وروشن ضمیر تربیه نموده وبه جامعه تقدیم کرده است؟مگر این مقاومت تنها از بلخ وبلحی ها بود ویااز تمام اطیاف واکناف کشور پس چرا امتیاز تنها به چند نفرمحدوداز شهر مزار وانهم از نزدیک های جناب عالی همین رهگذر است وعظیمی وجناب حدید ومیر ویس ربیع از من اگر می پرسیدند دیگر این بار از ساحه ای جمعیت بیرون میرفتم وهارون امیر زاده را با قطع نظر از گرایش هایش وزیر تعلیم وتربیه واکرام الدین اندیشمند را والی بلخ و قاضی غلام نبی نوای راسفیر و عناصر اگاه وخبیر مانند اینها را به کرسی های دیگر میگماشتم چون این مقاومت ملی بود وسراسری انگاه میگفتیم که واقعا مبارزه ومقاومت اقای نور ثمر بخش ومفید بود حال که باز همان حلقه ای نزدیک ومعیار رفاقت وقرابت است دیگر این حرکت چندان پیروزی ونتیجه ای موثر وثمر بخش ندارد
تبنگ چی

>>>   اعطا واقعآ فریب کاربوده دیگ مردم فریب چنین اشخاص را نخواهند خورد
احمد مزاری

>>>   کدام سقوط
منتظر باشید تا سعود را ببینید
هنوز شروع کار است

>>>   بیداری کاذب هیچ وقت جای بیداری های واقعی را گرفته نمیتواند. آنچه والی برطرف شده بلخ کرد فقط برای منافع شخصی خود کرد ولی دیگران را مانند ذرات کوچک در هوا پاشید که هیچ اثری نه از بیداری خواهد داشت و نه هم ادامه آن. باید از همچو روش های کاذب پرهیز کرد.

>>>   ان نوا و ندا که نعره می کشیدند تا پای جان برای تامین عدالت اجتماعی و
رفع تبعیض و دور زدن هویت اجباری و تحمیلی استاد استیم به خاک ریخت
و به باد رفت و به تقرر دو نام زد وزیر و یک سفیر از ولایت بلخ پایان یافت
به عظیمی و این نامزدان مرگ آبرو است تا کرسی . به عطا درد بهتر است
تا تسلیمی خفت بار که این همه امید و قیام مردم برای عدالت وحق به
هیچ فروش شد .
حبیب ژوندی

>>>   ما از نزدیک به یکصد روز عصیان ومقاومت و اجتماعات بزرگ تا بیرون از
کشور به سخنان کف آلود آقای نور و شعار ها و آمادگی های تا مرز مرگ
مردم و اشخاص آموختیم که باید برای تعیین یک سفیر در یک کشور نه
چندان مهم به عوض یک دوست دیگر و دو نام زد وزیر و یک والی از قماش
اقای نور و یک قوماندان پولیس دربلخ باید اینچنین تلاش ها را انجام دهیم
تا به حصول خواست های بلند که عطا در سخنان سراسر انفعالی خود
به خورد ما میدهد برزمیم .
اینست درس بزرگ و حصول نتیجه به نام عدالت و رفع تبعیض و برتری جویی.
نوش جانت عطامحمد خیره نور . به این زیرکی.
چه مردم ساده و خوش باور .
استاد شکرالله .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است