نماد عظیم و میراث درخشان یک تمدن سال ها است که در ایستگاه بیست و چهارم حوت ۱۳۵۷ توقف نموده است!

شهروندان سرزمين عشق و معرفت سالروز قيام تاريخ آفرين تان مبارک باد، قيامى به بلنداى تاريخ و وسعت جغرافيا...

آن روز مهد عرفان و مكتب هنر بى هنری مزدوران و بى معرفتى حاكمان را برنتافت، گهواره تمدن و پايتخت خراسان بر بى تمدنى و بى هويتى شوريد و حماسه آفريد حماسه اى جاويدان.
هريوا يک پارچه شوريد و قيامت برپا كرد هر چند آن روز دژخيم استعمار سرخ سرزمين ادب و فرهنگ را به خاک و خون كشيد و ظاهرا موفق شد اما ديرى نپاييد كه طومار امپراطورى جهل فرو ريخت، جغرافياى سياسى اش از هم پاشيد و تیورى و تفكرش به زباله دان تاريخ پيوست.

درود بر روان پاک شهداى قيام غرور آفرين سرزمين عشق و ادب، مدينه العرفا. اى مهد تمدن خراسان مغرور باش و آزاد و جاودانه بمان متاسفانه درباره اين قيام چنانكه بايد كارى صورت نگرفته است و خاطره ها و حافظه ها مكتوب نشده است در اين تقصير همه مقصر هستند! امپراطورى ها مى روند و قصرها فرو مى ريزد اما تاريخ بيهقى مى ماند و شاهنامه جاودانه مى شود پس اين قيام را مكتوب كنيد تا ماندگار شود.

اما نکته دردآور و تاسف بار سکوت این مرکز تمدنی و تاریخی خراسان بزرگ در برابر تهاجم سنگین فاشیسم و جعل و مسخ هویت در هریوا است. فاشيسم به مراتب خطرناكتر از كمونيزم است اما سوال اینجا است که چرا فاتحان نبرد عليه كمونيزم در برابر تهاجم سنگین فاشيسم سكوت اختيار كرده اند؟ همانطوريكه ديروز جهاد عليه تهاجم و تجاوز كمونيزم فرض بود امروز نیز جهاد اکبر علیه فاشیسم که هویت، فرهنگ، تاریخ، سرزمین و تمدن ما را مورد هجوم قرار داده است فرض می باشد.

سکوت غم انگیز امیر اسماعیل خان که خود زاده شهرستان سبزوار و متعلق به هویت تمدنی خراسان می باشد در برابر جعل هویت سبزوار و تقسیم آن به پنج شهرستان با نام های نامانوس و ضد تمدنی و تاریخی (اسفزار) قابل تامل است همچنان عدم دخالت امیر اسماعیل خان در نصب لوحه قانونی دانشگاه هرات نیز سوال برانگیز می باشد.

عدم اظهار نظر صریح ایشان در رابطه با اجرای فرمان غیرقانونی و فاشیستی رییس حکومت وحدت ملی در رابطه با توزیع شناسنامه های هوشمند نیز مورد سوال است. قطار انقلاب را از ایستگاه بیست و چهار حوت 1357 به حرکت دربیاورید که دیر نیست آن روز که جمعیت شهرتان را نصف گوسفندان آغل های ماورای کوه سلیمان بشمارند.

آیا مراسم امروز فقط حماسه خوانی و مرثیه سرایی است یا چشم انداز راهبردی ما؟

اى شهر شعر و ادب و عرفان
پاينده مانى و جاويدان

عبدالحی خراسانی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است