در آغاز تحميل حكومت وحدت ملى تصور مى شد كه بنابر فلسفه وجودى اش حكومت دوصدايى باشد زيرا از دو جناح رقيب تشكيل شده بود اما خوشبختانه همه ى در و پيكرها را شكسته به جنگلى مبدل شده كه از هر سوى آن صدايى متفاوت بلند است.

اركستر حكومت وحدت ملى را مي توان چنان تشبيه نمود كه هر نوازنده ى آن با نوت موسيقى كه از استادان مجرب اطلاعاتى خارجى شان آموخته اند ساز خود را مى نوازد. ریيس جمهور سخن مشاور امنيت ملى را و مشاور امنيت ملى آواز والى را و همينگونه وزير آب و برق اش اقدام ریيس جمهور را رد مى كند پارلمان اش همه را مردود مى شمارد و قوه ى قضایيه اش كل نظام را محكوم مى كند.

اتمر در مصاحبه با شمشاد گفت كه سكوت ما از روى ادب است وگرنه بالاى همه ى سران حكومت پوره اسناد و مدارک داريم. بلافاصله ریيس جمهور بيان داشت كه به اداره امنيت كشور هدايت داديم كه سر افغان ها كار نكنند و اسناد جمع نكنند. اين وطن آزاد است و بروند سر خارجى ها كار كنند در حاليكه به جز دو اداره امنيت كه يكى در استقامت خارج از كشور و ديگرى وظيفه ى نظارت بر خارجيان را در داخل كشور به عهده دارد بقيه همه در استقامت هاى مختلف داخل توظيف اند و هزينه ى هنگفتى در اين زمينه صرف مى شود.

به اين ترتيب دليل انفجارات و حملات انتحارى تروريستان كه افغان اند و در افغانستان فعاليت دارند بايد بنابر دستور ریيس جمهور متوقف شده و روى آنها كار نشود زيرا افغانستان كشور آزاد يعنى جنگل است در يک نظام قبيلوى نمی توان انتظارى بيشتر و بهتر از اين داشت.

محمدعارف منصوری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است