افغانستان به دلیل سیاست های ارتجاعی و کوتاه نگری رهبران دست نشانده و وابسته خود از نعمت پروژه های چند میلیارد دالری چین محروم مانده است.

در چند سال اخیر چین با سرمایه گذاری میلیارد دالری در پاکستان پروژه عظیم راه آهن 3000 کیلومتری از کاشغر تا بندر گوادر را در دست اجرا دارد همین گونه این کشور میلیارد دالر سرمایه گذاری را در برنامه دارد تا خط آهن استان سینکیانک از طریق جمهوری های آسیای میانه، ایران و ترکیه را بسازد.

پرسشی که مطرح می گردد این است که چرا با آنکه افغانستان کوتاه ترین و ارزان ترین راه از سینکیانک به ایران است از گردونه بازی دور مانده است؟
پاسخ این است که کشور ما به دلیل نادانی، تنگ نگری، قوم پرستی افراطی، نوکرمنشی و چاکرمنشی رهبران نابخرد خود غرق در خرافات و اندیشه های تاریک ارتجاعی قرون وسطایی است و به همین دلیل نتوانسته است تاکنون صاحب دولت و ملت و صلح و امنیت پایدار گردد‌.

از همین رو هم کسی حاضر نیست در این ویرانه سرا سرمایه گذاری کند مگر کسی دیوانه است که میلیاردها دالر را در طالبستان و داعشستان سرمایه گذاری کند.

عزیز آریانفر

>>>   مردم ما با غیرت هستند و در مقابل خارجی ها میجنگند و پوز ابر قدرت ها را به خاک میمالند و از گشنگی چاشت از خواب میخیزند و دست گدایی به جامعه جهانی دراز میکنند.
بنأ ابر قدرت ها میگویند که اینها که با شکم گشنه چنین حال را انداختند،خدا داند اگر شکم آنها سیر شود چه حال را می اندازند؟
بنأ از سرمایه گذاری و سیر کردن شکم افغانها خود داری میکنند.
فقط همین قدر برایشان میدهند که بخورند و نمیرند.

>>>   افغانستان را ........به ویرانه مبدل ساختند در زمان نجیب تنها در کابل در پارک صنعتی و حتی در زمان ظاهرشاه بیش از هزار فابریکه تولیدی سکتور خصوصی وجود داشت. در هر دو زمان فابریکات کوچک برای 5 سال، متوسط برای 8 سال و بزرگ تا ده سال از هر نوع مالیات معاف بود ولی در زمان اشغال امریکا و حاکمیت ع و غ وزیر مالیه کاری جزء بالا بردن مالیات و باجگیری از سکتور خصوصی ندارد!!!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است