شورای صلح محصول زیرکی ذهن کرزی است
صلح، ثبات می آورد؛ ثبات باعث حاکمیت قانون می شود و وقتی حاکمیت قانون باشد جای همه کسانیکه بعد از طالب در این سرزمین از ولسوال گرفته تا رییس جمهور آمدند پلچرخی است؛ صلح به این خاطر نمی آید 
تاریخ انتشار:   ۱۴:۲۳    ۱۳۹۶/۱۱/۱۵ کد خبر: 146104 منبع: پرینت

آزاد شدن گروه های زندانیانی که دست شان به خون خیل عظیم مردم آغشته است و عدم محاکمه آنان، برای افشا شدن بازی شورای صلح کافی است، هر چقدر هم در این بین رییس جمهور بر سر مخالفان گلو پاره کند که آنان را از سوراخ هایشان بیرون می کشد و محاکمه می کند و رییس شورای صلح از صلح با عزت با مخالفان دم بزند دیگر کوچکترین تاثیری بر مردم آگاهی که عوام فریبی آنان را شناخته اند نخواهد داشت.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، بشیر احمد بیژن فعال سیاسی در گفتگو با "محور" درخصوص نشست صلح و سخنرانی کلیشه ای رییس جمهور در این نشست گفت: روسای جمهور بعنوان فرد اول مملکت چه قانونی و چه غیر قانونی یک اصول برای خود دارند و مطابق آن رفتار می کنند اما متاسفانه که این اصل روسای جمهوردر رییس جمهور ما تبارز نکرده است.

بیژن بیان کرد: برخوردهای غنی بعد از فجایع چهارصدبستر و چهارراهی صدارت و نمونه های بی شمار دیگر کاملا عوام فریبانه است و گفته هایش سراسر تناقض است.

این فعال سیاسی درباره اظهار رییس جمهور مبنی بر اینکه با داخلی ها جورآمد می کنم و با بیرونی ها نه اظهار کرد: این جمله را رییس جمهور پیشین نیز زیاد بکار می برد و همین عبارت فضای آسوده خاطری را برای جنایتکاران مهیا کرده است؛ تاجاییکه من تحقیق کردم جنایتکاران از آرامش روانی برای انجام هر جنایت برخوردار شده اند؛ آنان به یقین رسیده اند که اگر جنایت کنند به جنت می روند (که ضعف علما را نشان می دهد) و اگر زنده دستگیر شوند در محبس پلچرخی شاهزاده وار زندگی می کنند و بعد از چند وقت زیر نامی از محبس بیرون می شوند.

وی افزود: علاوه بر اینکه عام مردم به حکومت بی باور هستند، برای گروه های تروریستی نیز واضح شده است که برخوردها با آنان زبانی و مقطعی است و از همینرو بیانات غنی را تحویل نمی گیرند.

بیژن گفت: جزای تروریست بخاطر به مخاطره انداختن امنیت ملی، کشتن انسان در قانون صراحت دارد اما حکومت تاکنون کدام تروریست یا طالبی را که زنده گرفته است در دادگاه عالی یا سایر دادگاه ها محاکمه کرده است؟

این آگاه سیاسی درباره این رویکرد غنی با هراس افکنان از کجا ناشی می شود اظهار کرد: پس از رژیم طالبان، زمامداران افغانستان بصورت واضح مسوول بحران کشور هستند. آنان از لحاظ شخصیتی، فهم و دانش مستحق کرسی ریاست جمهوری، وزیر یا والی نیستند و بسیاری از آنها حتی توانایی نوشتن یک مکتوب را هم ندارند.

وی اضافه کرد: افرادی که به سرنوشت ما مسلط شده اند را کسی مامور حاضری هم نمی کند؛ از ابتدا درک حقیقی پیدا کردم که شورای صلح به اراده آوردن صلح نیست و محصول زیرکی ذهن جناب کرزی است.

بیژن درخصوص ماهیت شورای صلح تصریح کرد: زمان حکومت کرزی، یک جمعیت قدرتمند از اشخاص مقتدر از تشکیلات حکومت بیرون ماندند و رییس جمهور وقت برای اینکه آنان بلای جانش نشوند، شورای صلح را با پول گزاف و موترهای لوکس جور کرد تا حاکمیت متزلزلش استحکام یابد.

این آگاه سیاسی می گوید: همه شاهد هستیم که اراده صادقانه برای آوردن صلح تا این لحظه نزد هیچکس بشمول غنی، کرزی، عبدالله، کابینه و والی ها نیست والا راه رسیدن به صلح آنقدر هم کور نیست.

وی درخصوص چرایی نبود اراده برای آوردن صلح اظهار کرد: صلح، ثبات می آورد؛ ثبات باعث حاکمیت قانون می شود و وقتی حاکمیت قانون باشد جای همه کسانیکه بعد از طالب در این سرزمین از ولسوال گرفته تا رییس جمهور آمدند پلچرخی است؛ صلح به این خاطر نمی آید.

بیژن اضافه می کند: حداقل جنایت این زمامداران این است که افغانستانی را که تاریخ درخشان چندین هزار ساله دارد بعنوان فاسدترین کشور به دنیا معرفی کردند، در طول 17 سال انواع جرم، جنایت، تجاوز، قتل، ویرانگری، تخریب کردند و معادن، کمک ها و قرضه ها و سرمایه را تاراج کردند این موارد شوخی نیست و اگر روزی قانون حاکم شود و مردی متعهد برای خدمت در کرسی بنشیند نخستین گامش افتتاح یک محکمه برای این حلقه ها است.

این آگاه سیاسی درخصوص واکنش ترامپ به حمله چهارراهی صدرات کابل و اینکه هیچگونه مذاکره ای با طالبان نمی شود گفت: از طرف شورای صلح که خاطر ما جمع است که قیافه هیچکدام به آوردن صلح نمی خورد چه برسد به اینکه اراده ای باشد! خسارات مالی و معنوی این شورا بشدت زیاد بوده است و کوچکترین دستاوردی نداشته است.

وی افزود: آمریکا برای جبران سیاست ضعیف و ناکام قصر سفید که بارها صدا می کرد طالب خطر و دشمن نیست باید راهکاری انتخاب کند که از این شرمندگی نجاتش دهد.

کد (26)


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
شورای صلح
بیژن
نظرات بینندگان:

>>>   اگر مصارف شورای صلح را بر تعداد افراد موثر پیوسطه به صلح تقسیم کنیم همان قصه یک ویتکنگ یک ملیون دالر خواهد شد.

>>>   بیژن صاحب یک فداکاری کند.
یک خیمه اعتراضی در دهن ریاست جمهوری برپا کند و اعتصاب غذایی کند و تا زمانی که جنگ در افغانستان ختم نشود،لب به نان و آب نزند.
اگر مسؤلین دولتی و داکتر ها درشغاخانه بزور برایش نان میدادند،نخورد.اگر سیروم میدادند،سبروم را قطع کند.
در نهایت اگر نشد،یک بوطل زهر بخورد و به زندگی خود خاتمه بدهد و از دیدن این بدبختی افغانستان خود را نجات دهد.
ما برایش یک مراسم خوب میگیریم و بعداً به ملل متحد مراجعه میکنیم و میگوییم که بخاطر عدم آمدن صلح در افغانستان،یکی از فرزندان این سرزمین خودکشی کرد.
بعداً ببینیم اگر دل ملل متحد به این وطن بسوزد و برای تأمین صلح در افغانستان از طالبان و داعش و دولت پاکستان و ایران دولت افغانستان و گروپ های داخل افغانستان و سردمداران ملیت های افغانستان و همسایه های و در نهایت امریکا و روسیه

>>>   دریس غوثی
همین سیاست اوغانی بوده که مارا از اوج پیشرفت به عمق پسرفت سوق داده و صده ها از کاروان تمدن بدور مان کرده است!
ریشه این سیاست را باید خشکاند.

>>>   اگر مصارف ماهوار شورای صلح بر ای افرادمسکین وبیچاره ماهوار توزیع شود ازیک طرف خداوند(ج) خوش میشود واز طرف دیگر مردم غریب وبیچاره دست به گدایی نمی زنند . باامیداینکه پول ماهوار شورای صلح برای مردم غریب وبیچاره تقسیم شود. درغیر ان معاش ماهوار فی نفر شورای صلح از بست 6 مامور ملکی باید تجاوز نکند .وافغانستان عزیز ما شگوفان مشود .

>>>   این فرموده تان کاملا دقیق است.
آزاد شدن گروه های زندانیانی که دست شان به خون خیل عظیم مردم آغشته است و عدم محاکمه آنان، برای افشا شدن بازی شورای صلح کافی است، هر چقدر هم در این بین رییس جمهور بر سر مخالفان گلو پاره کند که آنان را از سوراخ هایشان بیرون می کشد و محاکمه می کند و رییس شورای صلح از صلح با عزت با مخالفان دم بزند دیگر کوچکترین تاثیری بر مردم آگاهی که عوام فریبی آنان را شناخته اند نخواهد داشت.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، بشیر احمد بیژن فعال سیاسی در گفتگو با "محور" درخصوص نشست صلح و سخنرانی کلیشه ای رییس جمهور در این نشست گفت: روسای جمهور بعنوان فرد اول مملکت چه قانونی و چه غیر قانونی یک اصول برای خود دارند و مطابق آن رفتار می کنند اما متاسفانه که این اصل روسای جمهوردر رییس جمهور ما تبارز نکرده است.

بیژن بیان کرد: برخوردهای غنی بعد از فجایع چهارصدبستر و چهارراهی صدارت و نمونه های بی شمار دیگر کاملا عوام فریبانه است و گفته هایش سراسر تناقض است.

این فعال سیاسی درباره اظهار رییس جمهور مبنی بر اینکه با داخلی ها جورآمد می کنم و با بیرونی ها نه اظهار کرد: این جمله را رییس جمهور پیشین نیز زیاد بکار می برد و همین عبارت فضای آسوده خاطری را برای جنایتکاران مهیا کرده است؛ تاجاییکه من تحقیق کردم جنایتکاران از آرامش روانی برای انجام هر جنایت برخوردار شده اند؛ آنان به یقین رسیده اند که اگر جنایت کنند به جنت می روند (که ضعف علما را نشان می دهد) و اگر زنده دستگیر شوند در محبس پلچرخی شاهزاده وار زندگی می کنند و بعد از چند وقت زیر نامی از محبس بیرون می شوند.

وی افزود: علاوه بر اینکه عام مردم به حکومت بی باور هستند، برای گروه های تروریستی نیز واضح شده است که برخوردها با آنان زبانی و مقطعی است و از همینرو بیانات غنی را تحویل نمی گیرند.

بیژن گفت: جزای تروریست بخاطر به مخاطره انداختن امنیت ملی، کشتن انسان در قانون صراحت دارد اما حکومت تاکنون کدام تروریست یا طالبی را که زنده گرفته است در دادگاه عالی یا سایر دادگاه ها محاکمه کرده است؟

این آگاه سیاسی درباره این رویکرد غنی با هراس افکنان از کجا ناشی می شود اظهار کرد: پس از رژیم طالبان، زمامداران افغانستان بصورت واضح مسوول بحران کشور هستند. آنان از لحاظ شخصیتی، فهم و دانش مستحق کرسی ریاست جمهوری، وزیر یا والی نیستند و بسیاری از آنها حتی توانایی نوشتن یک مکتوب را هم ندارند.

وی اضافه کرد: افرادی که به سرنوشت ما مسلط شده اند را کسی مامور حاضری هم نمی کند؛ از ابتدا درک حقیقی پیدا کردم که شورای صلح به اراده آوردن صلح نیست و محصول زیرکی ذهن جناب کرزی است.

بیژن درخصوص ماهیت شورای صلح تصریح کرد: زمان حکومت کرزی، یک جمعیت قدرتمند از اشخاص مقتدر از تشکیلات حکومت بیرون ماندند و رییس جمهور وقت برای اینکه آنان بلای جانش نشوند، شورای صلح را با پول گزاف و موترهای لوکس جور کرد تا حاکمیت متزلزلش استحکام یابد.

این آگاه سیاسی می گوید: همه شاهد هستیم که اراده صادقانه برای آوردن صلح تا این لحظه نزد هیچکس بشمول غنی، کرزی، عبدالله، کابینه و والی ها نیست والا راه رسیدن به صلح آنقدر هم کور نیست.

وی درخصوص چرایی نبود اراده برای آوردن صلح اظهار کرد: صلح، ثبات می آورد؛ ثبات باعث حاکمیت قانون می شود و وقتی حاکمیت قانون باشد جای همه کسانیکه بعد از طالب در این سرزمین از ولسوال گرفته تا رییس جمهور آمدند پلچرخی است؛ صلح به این خاطر نمی آید.

بیژن اضافه می کند: حداقل جنایت این زمامداران این است که افغانستانی را که تاریخ درخشان چندین هزار ساله دارد بعنوان فاسدترین کشور به دنیا معرفی کردند، در طول 17 سال انواع جرم، جنایت، تجاوز، قتل، ویرانگری، تخریب کردند و معادن، کمک ها و قرضه ها و سرمایه را تاراج کردند این موارد شوخی نیست و اگر روزی قانون حاکم شود و مردی متعهد برای خدمت در کرسی بنشیند نخستین گامش افتتاح یک محکمه برای این حلقه ها است.

این آگاه سیاسی درخصوص واکنش ترامپ به حمله چهارراهی صدرات کابل و اینکه هیچگونه مذاکره ای با طالبان نمی شود گفت: از طرف شورای صلح که خاطر ما جمع است که قیافه هیچکدام به آوردن صلح نمی خورد چه برسد به اینکه اراده ای باشد! خسارات مالی و معنوی این شورا بشدت زیاد بوده است و کوچکترین دستاوردی نداشته است.

وی افزود: آمریکا برای جبران سیاست ضعیف و ناکام قصر سفید که بارها صدا می کرد طالب خطر و دشمن نیست باید راهکاری انتخاب کند که از این شرمندگی نجاتش دهد.


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است