قيام هر انگيزه ای که داشته باشد خود يک بحران عميق اجتماعی است.

در جامعه عميقا تقسيم شده افغانستان که در آن بی اعتمادی چندگانه مسلط است و جنگ ادامه دارد شعار قيام به معنی دعوت دادن به هرج و مرج و انارشی نهايت خطرناک است. در چنين جامعه ای قيام ضرورت اجتماعی نيست.

اگر نظم موجود در جامعه از بين مي رود بدون معطلی سلسله انتقام های سیاسی، قومی، شخصی، مذهبی و خصوصا انتقام های تنظیمی آعاز خواهد شد و آنهایی وارد عمل مي شوند که در انسان کشی به مرحله جنون رسيده اند و بدون شک هزارها انسان را به نام قوم، مذهب، زبان و.. سلاخی خواهند کرد.

همچنان در جامعه چور، چپاول، غارت و تجاوز مسلط مي شود و دستاوردهای سياسی، اجتماعی، علمی، هنری و فرهنگی از بين خواهند رفت.

دستگیر روشنیالی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است