من از عطا و ديگران كه باز ميل دسترخوان كرزى را كرده اند يك پرسش ساده دارم. فرض كنيم بال پروازتان فعال شد و شما به ديدار يك پاى لوچ چون جنرال رازق بخت يافتيد، نتيجه و فرايندش يعنى چه؟ و شما چه انتظار داريد كه چه شود و كى برود و كى بيايد؟!

مى خواهيد آنجا چه طرح را مطرح كنيد و براى آينده چه برنامه اى داريد؟ آيا غنى برود و كرزى بيايد يا يك زى ديگر و شما باز همان هایی باشيد كه در اين هفده سال بوده ايد!؟

من اگر جاى شما بودم با اين ادعاهاى بلند كه مردم دنبال شما است، هراسى از خارجى و داخلى ها نداشتم. اين حكومت قلابى را به كمك همه نيرو هاى سياسى و ملى نامشروع اعلام مى كردم و تمام نيروهاى ملى و سياسى شمال را بدون سبك و سنگين كردن در يك محور غير ايديالوژيك متحد مى ساختم و ولایت هاى شمال و شمال شرق را خودمختار اعلام مى نمودم و نيرو هاى دفاعى آن را فعال مى كردم و به كشورهاىی كه در افغانستان پايگاه دارند توصيه مى كردم كه در مسايل داخلى مداخله نكنند و طرف واقع نشوند و تلاش شان را تنها عليه نيروهاى افراطى طالب و داعش متمركز سازند و هم زمان حكومت را فرصت كوتاه تعيین مى كردم كه تا استعفا دهد و قدرت را به يك حكومت موقت و بى طرف تسليم دهد و اين حكومت در مدت سه تا شش ماه شرايط را براى انتخابات، تغیير نظام و قانونى اساسى آماده كند.

اگر به اين خواست ها تمكين نشد، شمال و شمال شرق را خودمختار اعلام مى كردم و با كشورهاى قدرتمند منطقه روى طرح هاى بعدى راى زنى مى كردم. تحول اينگونه ميسر است ورنه اين حكومت ادامه مى يابد. غنى اگر زنده بود و نمرد دوباره رييس جمهور مى ماند و يا يك زى ديگر مى آيد و اين دور باطل تكرار مى شود و شما هم ماموران شان!

نجیب

>>>   جنابعالی خوب ارزیابی نموده اید ، کاش اینجوری میشد محال است و جنون .

>>>   به هموطنان اوغان و نه تنها اوغان خود سه پیشنهاد دارم ،
اگر پیشنهاد هایم معقول و منطقی نبود ، می توانید هر نامی مانند متعصب ، قومگرا ، شور انداز ، مغرض ، جنگره یا همان پرخاشگر را بالایم بگذارید ، می پذیرم . در غیر صورت می توانید آنرا نقد کرده منطقی و برابر با اصول وظایف یک شخص خردمند رد نمایید .

۱ -- برای زدودن بزرگترین چالش بین الاوغانی که همانا اکثریت و اقلیت است ، یک سرشماری شفاف و دموکراتیک با حضور داشت همه اقوام در گروپ های شمارش کننده ، راه اندازی می کنیم . اگر اکثریت خود را به اثبات رساندید ، کور شویم که حق مسلم شما را نادیده گرفته ادعای ناحق کنیم . در غیر صورت شما مانند مایی و فخر و غیرت بر ما نفروشید . بد است !
۲ -- برای اینکه چالش های موجود پیرامون زبان در کشور ما حل و فصل شود ، شما زبان ما را پارسی بگویید و از مصطلحات ملی خود ساخته و خود بافته تان بگذرید . ما زبان شما را پشتو می گویم و از دغه می گذریم و شما از ترافیک شدن زبان دیگران بگذرید . اینکه ما خود زبان مادری خود را پارسی می گوییم یا دری ، یا پارسی دری مشکل ماست نه از شما . ما پوهنتون می گوییم ، شما دانشگاه بگویید ، کار بسیار مشکل و غیر ممکن است ؟ اگر منافع ملی و سرنوشت آینده خود را با ما یکجا می دانید ، از ملی سازی ها ، بابا سازی ها و قهرمان سازی ها هم شما بگذرید و هم ما می گذریم . می ،داریم قرمان ها و بابا ها را مردم انتخاب کنند نه سیاستمداران مغرض .
۳ -- یک مشکل اساسی دیگر که باید در نخستین شماره می نوشتم ، خط منحوس دیورند است . این خط یا سرحد قانونی دولت افغانی را بابای افاغنه امیر عبدالرحمن خان با دولت هند بریتانوی در بدل پول و اسلحه فروخت و دستخط نمود . پادشاهان سدوزایی و غلجایی هر کدام که به قدرت رسیدند آنرا به رسمیت شناختند ، چرا امروز دوباره بالای این سرحد قانونی جنجال های سیاسی و ارضی را راه انداخته ایم ؟
-- آیا امکان دارد و ما توانایی داریم تا دوباره این سرزمین های فروخته شده بابای خود را برگردانیم و به خاک خود زیاده کنیم ؟ هرگز ،
-- آیا پاکستان اتومی اجازه خواهد داد سرحدش را با افغانستان در پل اتک بسازد ؟ هرگز ،
-- آیا افاغنه آن ور سرحد ، صوبه سرحدی ها و قبایل آزاد تمایل و خواهش پیوستن دوباره سرزمین شان را به خاک افغانستان دارند ؟ هرگز !
افاغنه محترم این ور سرحد ، بیآیید ازین آرزو و خواهشی که برآورده شدنش خواب است و خیال است و محال است و جنون ، بگذرید . با این دعوای ناق ( ناحق ) و بی مورد در خاک مردم بیگانه هم خود را خراب و تراب کرده اید و هم ما را ، هم خود به جایی نرسید و هم مانع دیگران شدید . به یاد داشته باشید که انگریز و امریکا هیچگاه همسایه در به دیوار شما نشده در غم و خوشی تان شریک تان نمی شوند . ابزار سیاست جیوپلیتک دیگران نشوید .
پس به گفته مزاری ها خاک خشک ما نه تنها که به دیوار پاکستان نمی چسپد بلکه خاکباتکش چشم خود ما را کور می کند .
البته این دیدگاه منست ،
بیآیید منطقی ، اصولی و انسانی اندیشه نموده اگر آرزوی یکجا بودن با سایر اقوام را دارید ، راه خود را انتخاب کنید تا ما هم بدانیم راه خود را و شما هم ، دو پا در دو کشتی گذاشتن پیامد بسیار ناگوار دارد .
دوستانم مرا همیشه سرزنش می کنند که افراطی اندیشه دارم ، اگر همین پیشنهاد هایم را چند فسیبوک چلونکی هموطنان افغان من پذیرفتند و با من همنوا شدند ، خط مش مبارزه آینده خود را در پیام دیگری خواهم نوشت . و گرنه همان دهل خواهد بود و همان ولوله .
منصور بدری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است