به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، کمیسیون انتخابات از ابتدای شروع فعالیت زیر نفوذ حکومت ها بود به اندازه ای که در سال 2014 به دلیل گستردگی فساد و تقلب نام انتخابات گوسفندی را گرفت و حتی جایگزین کردن اعضای جدید با اعمال سلیقه رییس جمهور صورت گرفت و موجی از هراس مدیریت انتخابات آینده به وجود آمد.

عطا محمد نور در دوران تبعید جنرال دوستم و شکست در معامله با ارگ بدل به رهبری برای جریان مخالفان شد در حالی که مقام های بلندپایه دیگر اقوام یا متحد وی و یا با سکوت به نوعی اعلام همکاری می کنند، عطا در سفر به هرات و دیدار با اسماعیل خان به صراحت خواستار تغییر اعضای کمیسیون انتخابات و در صورت عملی نشدن، تهدید به سقوط نظام کرد.

اشرف غنی که در دوران سه سال و اندی با تَرد رهبران قومیت های دیگر خود را احاطه در سیاستمدارن پشتون ارگ نشین کرده در برابر اتحاد جنرال دوستم، عطا محمد نور و محقق بنا را بر ایجاد تفرقه گذاشت که به شکست مواجه شد و با وجود ناامنی های گسترده و روند رو به رشد انتقادهای شدید آنهم از سوی رهبران قدرتمند راهی جز عقب نشینی هرچند اندک ندارد.

بنا به خبری از طلوع، نحیب الله احمدزی، رییس کمیسیون انتخابات با درخواست رییس جمهور از سمت خود کناره گیری کرد، چندی قبل نیز رییس دبیرخانه کمیسیون به همراه پنج تن از اعضای کمیسیون رسیدگی به شکایات با اتهام فساد و بی کفایتی اخراج شدند.

اعضایی اخراج شده فاسد، شش ماه قبل با تبلیغات گسترده به عنوان افرادی با صلاحیت و فارق از وابستگی ها از سوی رییس جمهور معرفی شدند و این سوال به وجود می آید که اشرف غنی ناتوان از تشخیص مقام های فاسد آنهم برای کمیسیونی به حساسیت انتخابات است یا چنان غرق در فساد که دست به هر کاری می زند بوی قبیله گرایی و سلطه گری می دهد؟

زمانیکه اشرف غنی با صرف هزینه های بسیار در کشمکش با ریاست اجرایی، افرادی وابسته و ضعیف را برای مدیریت انتخابات آینده برگزید آیا غافل از این بود که رهبران ناراضی به دور از قدرت، تاب تحمل چنین گستردگی سیاست پشتونیزمی را ندارند؟ باید همواره فضای سیاسی کشور دستخوش هرج و مرج شده و بیشمار بی گناه کشته و زخمی تا موجی دیگر از اختلاف ها صورت گیرد و ارگ مجبور به عقب نشینی شود؟

در این میان، ارگ به خوبی می داند که نه در موقعیتی است که بتواند تمامی رهبران جهادی قومیت های دیگر را از صحنه حذف کند و نه توان رویارویی مستقیم با چنین مقام های را دارد زیرا این نظام در آستانه سقوط و جنگ داخلی قرار دارد.

یک گام به عقب حکومت در برکناری های کمیسیون انتخابات اگر چه پیروزی برای جبهه مخالف می باشد اما نشان از عمق بی کفایتی های مقام های دارد که با تصاحب قدرت و ایجاد هرج و مرج همواره مردم را قربانی سیاست های کثیف خود می کنند.

سه سال زمان برای تعیین اعضای جدید صرف شد و شش ماه دیگر نیز در اختلاف ها از میان رفت و حال با برکناری های این کمیسیون درست در جای نخست قرار گرفته و انتخابات آینده با هاله از ابهام روبه روست در حالی که پارلمان مملو از فساد که هر روز صحنه رسوایی می باشد باید با برگزاری انتخابات به کار خود پایان دهد و تنها دو سال به زمان انتخابات ریاست جمهوری باقی مانده است.

اگر همچنان کشمکش بر سر کمیسیون برقرار باشد چاره ای جز روی آوردن به روند انتخابات گذشته نیست که زمینه بروز هر گونه تقلب و زد و بند سیاسی را محیا می کند و بحران های بس بزرگتر از انتخابات سال 2014.

نظامی که توسط اشرف غنی و تیم ارگ اداره شود چنان غرق دروغ و فریب می باشد که دیگر رسوایی برای آن به امری عادی بدل می شود، نشست خبری حکمتیار با مدیران ارشد کمیسیون انتخابات و حمایت های رهبر حزب اسلامی از روند این کمیسیون در کنار ارایه طرح اصلاحی، بیشتر به سخره گرفتن حکومت بود تا نمایشی برای مخالفان.

و اکنون با برکناری رییس کمیسیون، رییس دارالانشا و پنج عضو دیگر که به دلیل فشارهای همه جانبه مخالفان صورت گرفت چه سودی برای این کشور چند پاره، درگیر با ناامنی و تروریستان دارد در حالی که یک نظام نامشروع و مورد تنفر مردم حکومت می کند با پارلمانی سراسر رسوایی در یک لشکر رهبران قدرتمند اما به دور از قدرت!

کد (18)

>>>   کدام انتخبات؟
بروید قانون اساسی را بخوانید وببینید که در حالت اضطرار چه پیش بینی شده.
وقتی این آقا برگردد جیبش پر است و کله اش تهی.
چیز های غیر قابل پیش بینی به وقوع میپیوندد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است