نامه سر گشاده از غار نشین بامیانی برای آقای خلیلی
 
تاریخ انتشار:   ۱۰:۰۲    ۱۳۹۶/۷/۲۷ کد خبر: 140221 منبع: پرینت

سلام!
آقای خلیلی آوازه است که سفرِ چند، روزه در ولایات مرکزی افغانستان داری، حالا که می آیی خوش بیایی، تمام گزارشاتِ رسانه ی اعم از شنیداری، دیداری و دنیای مجازی را نا دیده بگیر، فکر کن که اینها همه دورغ است، که از محرومیت، تحقیر و زندان طبیعی هزارستان داد می زند، این بار، اما!

اگر به زندانی بودنِ بامیان، دایکندی، غور و ... اعتقاد نداری مسیر کابل _ بامیان، را با موتر، از راهِ میدان وردک یا غوربند طی کنید. لحظه ی در منطقه ی زایمنی، زیولات و جلریز توقف، کنید ، خونهای ریخته شده را با چشم ببنید، بوی خون را استشمام کنید و بروید از قتلگاه ممد سیاه عکس بگیرید. سری از پل رنگای غوربند بزنید و ببنید که کشاله ی شهید جواد ضحاک تازه است یا خیره شده.

وقتی در بامیان، رسیدی مشکلات و محرومیت بامیان، را با دیده ی حق بنگر، جلساتت را در چوک الکین با کار گرانِ روز مزد و زنان درد دیده در سوراخ و سُمبه های بامیان، بگیر، درد دلت را در هوتل غلغله با چهار تا چرخه گیر نگو برو درد دل مردمانی را بشنو که در قریه و ده هایی زندگی می کند که هنوز مراکز صحی و تعلیمی ندارد.

سری به خوابگاهِ نمناک و تاریک دانشجویان بزن، از آنها بپرس با چه حالت مشغول تحصیل است، جیبهایش را تلاشی کن ببین آیا قیمت یک نان خشک، است یا خیر؟
خبر از پدری بگیر که در جنگها دست و پایش را از دست داده و فرزندانش بی خبر از مکتب و درس که هنوز خُرد است در دغدغه ی زندگی دست و پنجه نرم می کند. لباس و بوتهای لیلامی شاریده می پوشد.

تمام مشکلات و درد مردم، را با چشم بنگر، با وجودت احساس کن، در دلت بسپار، برای سکرتر و همراهانت بگو قلم و کاغذی گرفته تمامش را لیست کند، بیاور در کابل پیش رییس جمهور بگذار و به دنبال دوای درد مردم بر آیید محترم

راحله جعفری


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
خلیلی
بامیان
نظرات بینندگان:

>>>   نامه نوشتن سودی نمیکند.
له فرزندانتان بگویید که به نسل های آینده بگویند که در نتیجه خیانت رهبران ما ور قرن 21 غار نشین شدیم .

>>>   کریم خرم در رییس دفتر کرزی در یکی از مصاحبه هایش گفته بود که هرچند کرزی صایب میخواست که اول تمام افغانستان آباد شود، بعدآ ارگ ریاست جمهوری، اما بعضی ها پیشنهاد کردند که چون مهمان های خارجی می آیند، بنأ باید اول ارگ آباد شود.
حالا خلیلی که نیز معاون رییس جمهور بود، گفته بود تا وقتی که تمام افغانستان آباد نشود، من سنگ را بالای سنگ در بامیان نخواهم گذاشت، زیرا در آنصورت من قوم پرست و نشنلیست معرفی خواهم شد.
حالا که رییس شورای صلح است میگوید، تا زمانی که صلح در وطن نیاید و برادران طالب کرزی صاحب به افغانستان نیایند و ما برایشان جای و خانه و مقام و چوکی و جایداد برابر
نکنیم، من هنوز هم سنگ بالای سنگ در بامیان نخواهم گذاشت.
اما کرزی خلیلی را بازی داد و دروغ گفت.
او هم ارگ را آباد کرد و هم قندهار را آباد کرد و شهرک ها ساخت و فابریکه ها و برق و پوهنتون و هزاران چیز دیگر و حتی کشت خاشخاش را در دیگر ولایات منع کرد و در قندهار توسعه داد تا خودش و مردم قندهار پیسه دار شود. اما خلیلی ماند و تنها شهرک اش در کابل.

>>>   اگر ما گوسفند نشویم اینها چوپان نمیشوند.

>>>   مردم هزاره بیدار شوید
تنها راه مبارزه است مرگ باعزت به زندگی با ذلت است .
در این کشور قانون گرایی وملی گرایی جواب نمیدهد.
در این کشور هرچه وطن فروش تر ،اصیل تر،
وهرچه لوچک تر ،عزتمند تر میشوید.
تعجب نکنید :ببینید اوغان کوچی ومهاجر که وطن فروشی اش تاریخ این کشور را سیاه ساخته وهنوز برای نوکری اجنبی ها کشور واقصاد ومردم این کشور را نیست ونابود ساخته اکنون داعیه مالکیت دارد واقوام دیگر را مهاجر میخواند .
شما دیدید حرکت های مدنی پاسخی جزء انفجار وانتحار نداشت و ملی گرایی جزء تبعیض وفقر حاصلی ندارد .
همه باهم باید برای احقاق حق خود همچون برادران تاجیک خود سلاح بگیریم ومانند برادران ازبک خود به یک یا چند کشور خارجی وابسته شویم.
باور کنید در این کشور ملی گرایی وقانون مندی جواب نمیدهد......


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است