نکات عمده سخنرانی رییس‌جمهور محمد اشرف غنی در هفتاد و دومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد

- مورخین آینده، از روی چگونگی پاسخ به چالش‌های امروزی و چالش‌هایی که در آینده باید با آن روبرو شویم، در مورد نهادهای بین‌المللی قضاوت خواهند کرد.
- ما، به عنوان رهبران جهان، در جست‌وجوی قاطعیت و آشنایی با قوانین بازی که بر قرن بیستم حکمفرما بود، هستیم.
- در نبود «مودل‌های رشد مناسب»، اقتصادهای پیشرفته بر میزان بلند بیکاری، کاهش درآمد و نابرابری ثروت غالب نمی‌شوند، بنابراین خطر بحران اقتصادی هنوز ما را تهدید می‌کند.
- موج پنجم خشونت که عامل آن شبکه‌های تروریستی فرامرزی، سازمان‌های جنایتکار، و جرایم سایبری و تمویل تروریزم از طرف دولت‌ها است، برای امنیت بین‌المللی تهدیدی چنددهه‌یی است، نه گذرا.
- ما باید در مقابل تهدید تروریزم به مثابه یک قوه واحد بایستیم و با یک راه‌حل درازمدت که با اجندای درازمدت تروریستان برابری کند، با آنان برخورد کنیم.
- تصفیه نژادی در روهنگیا به شکل خاص تکان‌دهنده‎ می‌باشد. سکوت طولانی «آنگ سان سوچی» غم‌انگیز بود طوری که امیدهای ما به اینکه یک نماد حقوق بشر، اصل را بر قدرت ترجیح خواهد داد، به یأس مبدل شد.
- از فرصتی که در شورای حقوق بشر، یک کرسی به افغانستان اختصاص داده شود... استقبال می‌کنم و به عنوان مردمی که هنوز جرایم ضدبشری – مانند کشتار اخیر غیرنظامیان در قریه میرزا اولنگ و حملات بر مساجد در کابل و هرات و دیگر جاها – را تجربه می‌کنیم، خواهان اضافه نمودن صدای‌مان در حمایت از حقوق بشر هستیم.
- در شرایط کنونی، یک سازمان مللِ مؤثر و کارا که به آن احترام گذاشته شود، یک نیاز است.
- عملی نمودن وعده‌های منشور و اعلامیه جهانی حقوق بشر در شرایط ابهام، نیازمند بررسی دوباره وظایف مرکزی، مهندسی دوباره روندهای تجارتی، تقویت دوباره ارزش و فرهنگ سازمانی، و اصلاح سیستم‌های پاسخگویی است.
- سازمان ملل متحد باید به مثابه «یک سازمان ملل» عمل کند، اما تاکنون به این امر جامه عمل پوشانیده نشده است. مودل به‌میراث‌مانده دفاتر ملل متحد به عنوان ابزارهای همکاری تخنیکی و ارتقای ظرفیت باید تحت آزمون بازار قرار گیرد.
- افغانستان – به عنوان یک ملت، یک دولت و یک مردم – در حال تغییر خود به منظور رسیدگی به چالش‌ها و در عین حال بررسی ظرفیت بالقوه‌ای که برایش در قرن بیست و یکم فراهم شده، می‌باشد.
- استراتژی جدید رئیس‌جمهور ترامپ، همکاری دوامدار افغانستان با ایالات متحده و جامعه بین‌المللی را تجدید نموده و دوباره جهت داده است. ما از این استراتژی که ما را در مسیری به طرف اعتماد قرار داده است، استقبال می‌کنیم.
- استراتژی جدید امریکا دربرگیرنده پیامی است که طالبان و حامیان آنان نمی‌توانند از لحاظ نظامی پیروز شوند. ما تنها به واسطه راه‎حل سیاسی می‌توانیم به صلح پایدار دست یابیم؛ من از همه افراد در صفوف طالبان دعوت می‌کنم که به یک گفتگوی بین‌الافغانی بپیوندند.
- از پاکستان دعوت می‌کنم که با ما وارد یک گفتگوی همه‌جانبه دولت با دولت، روی صلح، امنیت و همکاری منطقه‌ای که منتج به رفاه می‎گردد، شود.
- حکومت افغانستان تعهد خود به صلح را از طریق پروسه‌های داخلی ثابت کرده است. ما از همسایگان می‌خواهیم که از طریق «پروسه کابل» برای تلاش همه‌جانبه به منظور صلح و ثبات منطقه‌یی، به ما بپیوندند.
- برای مدت زمان طولانی، به جنگ در افغانستان به مثابه یک جنگ داخلی نگریسته شده، اما جنگ کنونی در داخل خاک ما نه، بلکه فراتر از خاک ما است.
- ما در حال تماس به اقشار طردشده جامعه یعنی جوانان، فقرا و زنان به عنوان منشأ توانایی ملت‌مان هستیم و رهبری کشور به صورت یکجا به آنان به امانت گذاشته می‌شود.
- یک تغییر نسلی در حال صورت گرفتن است. این نسل حکومت کنونی را به حکومتی که خدمات‌محور و شهروند محور باشد، اصلاح خواهد کرد.
- امروز، زنان افغان بیش‌تری، در حکومت و در قوای بشری حضور دارند و بیش‌تر از هر زمان دیگری در تاریخ افغانستان، در جامعه مدنی سهم فعال دارند، اما ما هنوز راه زیادی پیش رو داریم.
- ما باید فقرا را توانمند بسازیم. آنها برای مدت زمان طولانی اکثریت خاموش کشور ما بوده‌اند.
- ما در حال ایجاد دوباره پیوندهای جامعه هستیم تا فرهنگ دولت‌مان را تغییر بدهیم، نه‌تنها پیوندهای‎ داخلی‎، بلکه پیوندهای منطقه‌ای‌مان را نیز تقویت می‌کنیم.
- افغانستان مجدداً در قرن بیست و یکم به محور چندجانبه در عرصه‌های ترانسپورت، انرژی، آب و معدن و به منظور برقراری امنیت و رفاه اقتصادی در تمام منطقه مبدل خواهد شد.
- هرچند که تهدید بین‌المللی تروریزم که در خاک ما بازی می‌شود، روایت کشور ما را تحت شعاع قرار داده است و سرنوشت مردم‌مان را برای مدت طولانی به دست گرفته، با این حال ما همچنین دارای این ظرفیت هستیم که واسطه [کارگزار] منطقه‌یی صلح، محور رفاه اقتصادی و روشنی‌بخش ارزش‎های دموکراتیک باشیم.
- افغانستان یک بار دیگر به چهارراه آسیا به خاطر گفتگوی تمدن‌ها، مودل انسجام و فرهنگ بردباری و همکاری مبدل خواهد شد.
- اطمینان دارم که پلان‌ها و برنامه‌های ما برای خودکفایی و اصلاحات، با تکیه بر تعهدات شرکای بین‌المللی‌‎مان، مسیری را به سوی درک ظرفیت‎ کامل‌مان، برای ما ترسیم خواهد کرد.

پرویز بشرمل

>>>   خوش به حال پاکستان
اگر به جای رییس جمهور آفابان مبارز یا هوتگ یا بهادرزاده میرفتند په یقین ضرپات کوپنده تری وارد میکردند تا این اتی گفتن و الا دریش کفتن جناب غنی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است