شاید بیراه نگفته باشیم اگر ادعا کنیم نمادین ترین، فرمالیته ترین و آلت دست ترین مهمان نشست های سالیانه ی سازمان ملل متحد در نیویورک کسی جز نمایندگان افغانستان نیست؛ چرا که بی اراده ترین و بی سیاست ترین سیاستمداران افغانستانی عازم نیویورک می شوند تا همان روند گذشته را به شکل مذبوحانه تر و نا منسجم تری در پی بگیرند.

اینکه هر ساله دست از پا درازتر و منفعل تر و چشم به راه تر از گذشته منتظر خیرات نشست های نیویورک برای کابل بمانیم و عملا هیچ کاری جز گدایی گسترده و رسمی از جامعه جهانی برای امنیت و ثبات صوری در کشور انجام ندهیم؛ راه به جایی نمی برد و چیزی بیش از گذشته عایدمان نمی کند.

تمام این موارد و هر آنچه در این خصوص از قلم افتاده در یک کلام و به عبارت صریح تر می شود: تکرار مکررات در مقر همیشگی نیویورک! یعنی همان انفعال و بلاتکلیفی طرف افغانستانی در مقابل بندها و تکالیف ناتمام طرف غربی که دیکته شده از طرف امریکا است و بس!

روال چند سال اخیر در موضع گیری های ضعیف و کلیشه ای نمایندگان قلب آسیا در مقر سازمان ملل که به آن به چشم یک خیریه ی مادام العمر و عمومی نگاه می کنند؛ حاکی از اینست که با تغییر افراد و تغییر سبک مطالبات یک جانبه ی ما از جامعه جهانی، تغییری در دستاوردها حاصل نمی شود چرا که...

چرا که برنامه ی مدون و جامعی برای سیاست خارجی و حتی تعریف درست و واحدی از آن در میان ارگ نشینان وجود ندارد؛ بنابراین فرقی نمی کند که حامد کرزی پشت تریبون افغانستان در امریکا سخنرانی کند یا اشرف غنی یا عبدالله یا احیانا حکمتیار یا احتمالا حنیف اتمر!

از طرف دیگر باید اذعان کرد که از نگاه اشتراک کنندگان و سران کشورهای حاضر در نشست سالیانه سازمان ملل متحد در مقر نیویورک نیز حدیث تازه ای بر موقعیت، مطالبات و مناسبات افغانستان روایت نمی شود و صرفا به بازخوانی قصه ی هزارو یک شب کابل در میان جمع حاضر بسنده می شود.

کد (8)

>>>   باید خدمت تان عرض کنم که این تنها نماینده افغانستان نیست که فرمالیتی سخن میگوید، بلکه از سالیان درازی همین امریکا است و همین ایران و همین کوریای شمالی و همین ونزویلا و کوبا.
البته دریم میان نام بعضی از کشور ها به دلیل تغیرات رژیم شان مانند عراق و لیبیا ازین لست خارج شد.
کوریای شمالی به همین حالتی که است باقی میماند و جاپان و کوریای جنوبی باید هرسال با خرید سلاح های جدید از امریکا سلاح های شان را (اپ دیت) کنند.
در شرق میانه بحران جدیدی بنام کردستان بمیان می آید. هرچند دولت امریکا مخالف همه پرسی استقلال است، اما در خفا موسس این همه پرسی خود امریکا است و آن را یک نقطه ضعف برای دولت های ایران و عراق و سوریه و ترکیه، بخاطر امتیاز گیری ازین کشور ها و همچنان فروش سلاح به این کشور ها و تشدید مسابقات تسلیحاتی در منطقه میداند.
در مورد هند و پاکستان هرچند کوشش ها ی زیادی برای تشدید جنگ صورت گرفت، اما جنگ شعله ور نشد، اما بهرصورت رقابت های تسلیحاتی همجنان کماکان ادامه دارد.
در منطقه میانمار منطقه جدیدی از بحران ایجاد میشود که دامنگیر میانمار و بنگله دیش میشود و شاید منجر به جابجایی قوای صلح تحت بیرق ملل متحد و درنهایت منجر به پایگاه نظامی امریکا شود. اما قبل از آن مسابقات تسلیحاتی وفروش سلاح و مهمات در منطقه بالای بنگله دیش و میانمار تشدید می یابد و در نهایت علاوه بر شوروی وقت، کم کم چین نیز تحت محاصره نظامی امریکا قرار میگیرد. از شمال شرق پایگاه های نظامی جاپان و کوریای جنوبی، از جنوب شرق پایگاه های نظامی فلیپین و کشور های جنوب شرق آسیا، از جنوب غرب پاکستان و افغانستان و حالا از جنوب میانمار.
بنأ سیاست امریکا یک سیاست جهانی سلطه سیاسی و اقتصادی و نظامی است. هرچند رییس جمهور امریکا بیان داشت که شما هرکدام تان مسؤل کشور های خودتان هستید و مسؤلیت کشور های خودتان را دارید، قسمی که من مسؤلیت کشور خود را دارم و کشور خود را در راس قرار میدهم و امیریکا فرست میگویم.
اما در نهایت این امکان وجود ندارد که در جنگل یک شیر هم بالای حیوانات دیگر حمله کند و هم به آنها بگوید که از خود دفاع کنید.
بالاخره صبر کشور های جهانی نیز پایان خواهد یافت، یا بصورت دسته جمعی و یا هم به شکل انفرادی دست به دفاع خواهند زد که نتیجه هلاکتبار به کل جهان خواهد داشت.
و حتی امکانات آن خواهد رفت که این حوادث جهانی منجر به تجزیه امریکا و در نهایت ایالت فلوریدا به کشور (لیتل کوبا و یا لیتل هاوانا)، ایالت کلیفورنیا به کشور ( لیتل مکزیک) و ایالت تکزاس به کشور( دوپل جورج بوش) تبدیل خواهد شد.

>>>   چرا رهبران دنیا حین سخنرانی اشرف غنی احمدزی، جلسه را ترک کردند؟
حین سخنرانی اشرف غنی احمدزی، تمام رهبران ونمایندگان مقتدر جهان، جلسه را ترک کردند وجناب احمدزی صاحب، برای چوکی های خالی سخنان گُهربار اش را ارایه نمود. یگانه دلیل برای دلسردی و بی علاقگی رهبران دنیا درقبال احمدزی صاحب، قانون شکنی ها، توطیه چینی ها، قومی سازی ها، بی باوری ها، انحصارگرایی ها واستبداد جویی های حکومت وحدت ملی وتیم احمدزی صاحب میباشد که نه تنها ملت افغانستان را نا امید ساخته است بلکه رهبران دنیا حتی شوق وحوصله شنیدن سخنان اش را نیز نداشته اند. خداوند از این ذلت وبدنامی نجات مان دهد.
محمدجواد رحیمی

>>>   بخاطرحماقت بیش ازحدش

>>>   سخنان مزدور و دلقك مگر چه اهميتي ميتواند داشته باشد !

>>>   نویسنده گرامی بسیار واقع بینانه وشفاف وروان نویشتید، ارگ عملا هیچ پلان خارجی وداخلی وامنیتی واقتصادی ندارد، بلکه برنامه های شان دربی برنامگی شان است. واقعا حضورشان درمجمع عمومی مایه سرافکندگی است، هم بخاطر وابستگی سیاسی، نظامی وهم اقتصادی.
با اینکه ارتش افغانستان دررتبه 67 جهان ازنظر قدرت قرار دارد، ولی بخاطر ضعف ویاعدم مدیریت، کشورافغانستان در رتبه دوم کشورهای نا امن جهان بعد ازسوریه قرار دارد، وبلحاظ فساد اداری نیزمقام نخست جهان را کسب کرده است.
جاغوری

>>>   در زمان های سابق در یکی از قریه جات ولایت وردک دکان سلمانی وجود نداشت. یک نفر سلمانی سیار وجود داشت که هر وقت موی سر مردم میرسید،به خانه او میرفت و سر او را تیار میکرد و مردم برایش با پول و یا تحفه و یا یک چیزی میدادند.
بعد ازین سلمان پیسه دار میشد،به شهر میگریخت و میرفت و دکان سلمانی جور میکرد و مردم قربه بی سلمانی میماندند.
مردم قریه تصمیم گرفتند که منبعد دیدند که سلمانی شان خوب پیسه دار شده است و نزدیک گریختن است،خانه اش را جور میکنند،تا دوباره غریب شود و به شهر نگریزد و مردم بی سلمانی نمانند.بنأ همیشه همین کار را میکردند.
حالا کشور امریکا به همان سلمانی تبدیل شده است و بواسطه همی مردم کره زمین به سوپر پاور تبدیل شده است و حالا وقت اش است که پیش ازین که درین دنیا کدام گدودی را براه بیاندازد،کشور های دیگر و ملل متحد ،یک چاره یی در باره وی بسنجند.این که تجزیه اش میکنند و یا کدام کار دیگر در حق اش میکنند،باید خود جامعه ملل و کشور های دیگری که در جهان یک اندازه باور سیاسی و اقتصادی و نظامی دارند،تصمیم بگیرند.

>>>   اعلان،اعلان،اعلان!
هیچ کس در جنگل حق ندارد برعلیه من و هم پیمانان من که عبارت از ببر و گرگ و شغال و غیره میباشد،چیزی بگوید و یا عمل خلاف انجام دهد.
در غیر آنصورت او را خام خواهم خورد و نابود اش خواهم کرد.
شیر جنگل.

>>>   مشاور پيشين، رييس پيشين اش را به چالش مى كشد؟
'قلب فساد، وزارت داخله نيست؛ قلب فساد جاييست كه تبعيض به پيمانه وسيع آن در حال "مخكش" است. قلب فساد جاييست كه مقامات آن، همه "مخكش" اند.'
#مسلم_شيرزاد

>>>   پیش ازین که اشرف غنی به بیانیه شروع کند،بکدم دهن دروازه خروجی ملل متحد بیرو بارک شد و هرکس میخواست که فرار کند.
موظفین امنیتی دهن دروازه گفتند کجا میروید؟
آنها گفتند که گدایگر بزرگ می آید،جیب های ما را نزند.
موظفین امنیتی گفتند:او امروز تنها بیانیه میدهد،گدایگری نمی کند.اما باز هم آنها قبول نکردند و فرار را بر قرار ترجیح دادند و در نتیجه در مابین تالار تنها صلاح الدین ربانی و حنیف اتمر و حشمت کرزی و چند نفر دیگر از هیات افغانستان باقی ماند و دیگران همه گریختند.
جالب آن بود که نماینده افغانستان در ملل متحد در ترببون هیأت رییسه قرار داشت و از اشرف غنی دعوت کرد که بیاید و بیانیه خود را تقدیم کند.
اما زیر دل خود میگفت که کاشکی همی بیانیه اش را در اطاق من میداد که مه یک چند نفر رفقای مه خبر میکردم که بیانیه اش را گوش میکرد.

>>>   Baraki
دل غني بسيار جم بود چون تمام چوكي هاي خالي بوده كسي نبود كه سوال كند
آنهايي كه بود تمام شان انتحاريهاي خود غني بود

>>>   عبدالمنان شیوای شرق

آشفتگی و بی برنامگی سیاسی

مسوولیت ما در مورد مسایل زیرین چیست؟
۱:- در موجودیت قانون انتخابات دوباره فرمان تقنینی صادر شده است. یعنی چه؟
۲:- در فرمان جدید ارگ، کمیسیون پاسخده شورای امنیت است.
۳:- اتحادیه اروپا چهارمکتوب داده و اعتراض دارد که تجهیزات تهیه شده از نشانی ما به کمیسیون ربوده شده است کمیسیون تا حال پاسخ نداده.
۴:- اسناد تحصیلی برخی مسوولین کمیسیون معلوم نیست و خلاف قانون کمیته گزینش افراد لیسانس دارد تا از ماستر و دوکتور امتحان بگیرد.
۵:- برخی اعضای کمیسیون خبرنگاری خوانده اند در بخش مالی کمیسیون مرکزی کار می کنند.
۶:- تا به اکنون تمام جلسات کمیسیون را ارگ مدیریت می کند.
۷:- کمیته گزینش از سوی ارگ و سپیدار چینش شده نه انتخاب.
۸:- در قانون جدید انتخابات امده است که اعضای کمیسیون تحت پی گرد قانونی قرار نمی گیرند. یعنی مصوونیت دارند و دل شان که هر چه کردند.
۹:- رییس کمیسیون فعلی سند تحصیلی جعلی و خسر برده اکرم خپلواک است.
نکته: ارگ کار می کند برای مهندسی انتخابات، سپیدار ماست می خورد. بقیه در خواب.

>>>   تو رو جون هر کی دوست دارید بیایید یک همتی کنید این اسم کشورتون رو عوض کنید. بذارید آریانایی، خاورشهری چیزی. والا به خدا بیشتر مشکلاتتون حل میشه. افغانستان هم شد اسم؟ اسم یک قوم از چندین قوم داخل یک کشور که نباید بشه اسم اون کشور. چون لاجرم میشه مایه اختلاف و هزار و یک بدبختی. اصلا از این اسم آدم یاد فغان و زاری و ماتم می افته. اسم رو عوض کنید همه چیز عوض میشه.

>>>   محمد فرهنگدوست هروی

برای کسی که خود را مغز دوم متفکر جهان بیش مردم جا زده نفهمیدن جرم بزرگ است
یکی از مزد بگیران ارگ وقتی سند نادانی ارباش اشرف غنی روبرو میشود هیچ پاسخی ندارد. حز اینکه بگوید او نادان است و نادانی جرم نیست. او بیوجدان کسی که دروغ گفته و مردم را فریب داده که من مغز متفکر هستم. نادانی جرم بزرگ است. حالا باید پاسخ بدهد چرا مردم را فریب داده؟ چرا به مردم دروغ گفته؟

>>>   از این کچکول گدایی جناب شما هم سهم بر میدارید، ورنه خدا میداند در کوچه های ایران در دهنتان مگس هم خانه نخواهد کرد.

>>>   مشاور پيشين، رييس پيشين اش را به چالش مى كشد؟
'قلب فساد، وزارت داخله نيست؛ قلب فساد جاييست كه تبعيض به پيمانه وسيع آن در حال "مخكش" است. قلب فساد جاييست كه مقامات آن، همه "مخكش" اند.'
#مسلم_شيرزاد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است