به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، افراط گرایان که در دوران نبرد با شوروی زمینه حضور در افغانستان را پیدا کردند با حمایت امریکا و آغوش گرم پاکستان با نام طالبان توانستند به حاکمیت برسند اما همان ایدیولوژی که به آنان محبوبیت مردمی داد سبب سقوط نیز شد.

مردم خسته از جنگ های داخلی و ناامنی های هر روزه، فریب پرچم سفید طالبان و افکار مذهبی آنان شدند و در حالیکه حاکمیت چند ساله سراسر ظلم، کشتار، بی رحمی و استبداد سبب شد که این گروه تروریستی دوامی در قدرت نداشته باشد چرا به عنوان تروریسم تهدید جدی در کشور است؟

گروه طالبان که در ابتدا از دل شبکه القاعده زمینه ظهور یافت مورد حمایت برخی اقوام پشتون به عنوانی سلاحی برای تحقق رویای افغانستان پشتونیزم در جنوب ریشه دواند و توانست در یک و نیم دهه با همکاری های درون حکومتی، گروه مخالفِ قدرتمند باقی بماند.

کشوری که طی چهل سال دستخوش خشونت و جنگ بوده است بهترین فرصت را برای افراط گرایان مهیا کرد اما قوم گرایی حکومت دلیل بقای تروریستان بود و به عبارتی بخشی از جامعه ای شد که ارگ در پی مشروعیت بخشیدن به آنان با برنامه صلح است.

امریکا با بنیان نهادن افراط گری راه نفوذ به خاورمیانه را برای خود هموار کرد و با شعار مبارزه با تروریسم به منافعی دست یافت که مدت ها در انتظار آن بود، سیاست به انزوا کشاندن و فشار بر رقبای دیرینه منطقه ای به مانند روسیه و ایران و کنترل سیاست توسطه طلبانه چین.

در این مسیر، پاکستان که به عنوان متحدترین کشور استراتژیک واشنگتن یاد می شود، وسیله ای در دستان این کشور که در کنار عربستان همواره از امتیاز سکوت جامعه جهانی نسبت به اقدامات تروریست پروری برخوردار بوده است.

نکته قابل تامل، دو حکومت دوران جدید افغانستان می باشد که براساس کنفرانس بن در قانونی نانوشته در اختیار قوم پشتون قرار گرفت که سران آن با برتری جویی سبب شکاف های قومیتی شده و بر دامنه جنگ افزودند تا آنجا که شمال همیشه امن تبدیل به یکه تازی گروه های تروریستی طالب و داعش شده است.

رهبران پشتون با تجربه تلخ سقوط شاه امان الله خان و حکومت داکتر نجیب، خطر قدرت یابی دیگر اقوام را بسیار خطرناک تر از سلطه گری طالبان می دانند و به همین اساس، اقدامات آنان حول محور انزوای مقام های جز پشتون تعریف می شود و برنامه های صلح آلوده به تروریستان.

در همین راستا، طالبان هیچ گاه به عنوان دشمن از سوی حکومت خطاب نشد و سردرگمی نیروهای نظامی در میدان های نبرد با رهبرانی قوم گرا و ناکارآمد سبب گسترش دامنه جنگ از جنوب به شمال و شرق کشور و رویدادهای تکان دهنده ای به مانند قندوز و نسل کشی میرزاولنگ شد.

گروه طالبان به عنوان سرچشمه خشونت و افراط گری به خوبی پی برده است که در نبود حمایت مردمی نمی تواند به حاکمیت دوباره دست یابد برهمین اساس به وسیله داعش که از میان نیروهای آن شکل یافته دست به تکان دهنده ترین جنایت ها می زند تا هم بار خشونت را از دوش خود برداشته و هم به عنوان تنها مخالف مسلح حکومت از مشروعیت برخوردار شود.

در این میان نمی توان تلاش های بی وقفه ارگ نشینان را نادیده گرفت که طی سه سال گذشته هم پروژه های ترور و برکناری مقام های بلندپایه دیگر اقوام را عملی کردند و هم شکستن جبهه مقاومت شمال و قدرت بخشی به طالبان برای برنامه صلح.

افراط گری در افغانستان که با نام طالب گره خورده است تنها خلاصه در این گروه نمی شود بلکه مقام هایی را در بر می گیرد که در حکومتی مشروع، سیاستی همچون تررویستان دارند از قبیله گرایی گرفته تا ایجاد ناامنی ها.

آن تروریستانی که مساجد را به رگبار می بندد، زنان و کودکان را سر می برد و انتحاری که مردم بی دفاع را قتل عام می کند در حمایت از درون حکومت به چنین فجاعی دست می زند نه از سوی قدرت تروریسم.

کشوری که چه از سوی افراط گر خارجی و چه به دست افراط گر داخلی هر روزه از میان مردمی قربانی می دهد که نه دخالتی در سیاست دارند و نه در جنگ بلکه طی چهار دهه در رویای امنیت، جان دادند و جان می دهند.

کد (18)

>>>   سلام خدمت تمام دوستان!
من فرقی بین بیرق طالبان و بیرق دوره مجاهدین نمی بینم بخاطری که انها هم مردم بیگناه را به انواع و طریقه های گوناگون شهید مینمودند و داعش و طالب هم مردم بیگناه را مورد هدف خود قرار می دهند.
صرف طالبان روز سیاه خود را تجلیل نمی کنند اما اینها روز سیاه خودرا که دوره جنگهای داخلی و بر اندازی نظام متکی به ارزش های والای انسانی را بر انداخته اند بنا تعریف از یکی و نقد دیگر عاقلانه نیست و باید عقت قلم و قدسیت ان در تمام موارد به دیده قدر نگریسته شود و بیطرفی حفظ گردد که متاسفانه اکثر رسانه ها به ان چندان توجهی ندارند و همیش یک قوم غیور را مورد هدف قرار میدهند که این کار عقلانی نبوده و واکنش در بر خواهد داشت.
به امید پیروزی ملت افغان
زنده باد افغان و افغانستان
حنیف رستم

>>>   ایکاش اینها انقدر ازادی واراده میداشتند که میتوانستند چه بکنند ویا از کدام اقدام بپرهیزند این ظاهر های اراسته به ریش وعمامه همه مزدور ها ودنباله رو های بیش نبوده در هیچ انتخاب وعملکرد خویش ازادی وحق تعیین مسیر را ندارند در واقع انها بیچاره تر از ما ومقید وافسرده ودلشکسته اندهمه با ریموت کنترول های خارج اف وان میگردند خارجی ها همیش دو تارا بیرون میمانند ویکی را داخل می اورند طالب وکرزی را بیرون وظیفه داده اند ودر ظاهر انها اظهار مخالفت واعلان جهاد مینمایند وان دیگری را که بیرون بود ودم از جهاد ومبارزه میزد داخل کردند تاباز ملت عزیز را از تیغ بگذراند ودرحق ملت مظلوم وستم دیده هر نوع ظلم وناروای را روا دارد
در گذشته نیز حاکمان مطلق العنان وسوار برگرده های ملت به استثنای کدام دوره ای محدود همه در حلقه ای پکت ها وقدرتمداران بیرون بند بودند وهمیشه برای اجانب وبیگانه ها کشت مینمودندازینرو وطن عزیز در ادوار پیشین وحال وشاید هم اینده با بودن این خود فروخته ها روی بهروزی ونیک بختی را نخواهد دید ونجات ازین ظلمت کده را نخواهد ازمود
سلطانعلی کشت مند

>>>   تو برضد بودايي ها صدا بلند ميكني اما برضد طالبان و ارگ خاموش استي

>>>   من نمیدانم چه دردی از شورای نظار بشما رسیده است که درمان نمیشود. شورای نظار را بیشتر پاکستان پرستان اجنبی پرست بد میگویند چون تشکیلش در داخل افغانستان بود و یکی از اهدافش بیرون کشیدن تسلط پاکستانی از جریانات کشور و همان بود که اولین ضربه را پاکستان توسط حزب اسلامی بر انها وارد نمود و شما که ماشالله چیز فهم هستید باید بدانید وقتی دولت کمونستان خاین و وطنفروش و بی هویت سقوط کرد شورای نظار نیز منحل شد. امیدوار کمی بر معلومات شما افزوده باشم. و بهتر کمی در باره شورای نظار مطالعه کنید و مانند هموطنان کم مطالعه ما نباشید که هرچه امد بر شورای نظار میتازند

>>>   Zahir Ariaie
ارگ تلاش دارد تا قبل از به ثمر نشستن ستراتژى ترامپ براى نابودى طالبان ، مهره هاى زيادى از انها و مربوط به گلبدين را جذب ارتش و دولت كند تا بقاى دولت ديكتاتورى قومى را به زعم خودشان در صورت چالش ، ضمانت نماييد!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است