تلاش ها برای به راه انداختن جنگ قومی در ولایت غزنی سال ها است که ادامه دارد. اختطاف یکی از دستاویزهای اصلی برای آغاز این جنگ بوده است. هر چند که سربریدن ها و جنایت ها در این اختطاف ها به تشکیل جنبش ها و حرکت های مدنی انجامید اما تا هنوز باشندگان غزنی از موضوع آدم ربایی در هراس هستند. در جریان همین ماه (اسد 96)، نزدیک به 10 نفر از این ولایت ربوده شدند که تاکنون از سرنوشت آنان خبری در دست نیست.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، عارف رحمانی، نماینده غزنی در گفتگو با "محور" درخصوص وضعیت امنیتی ولایت غزنی گفت: غزنی یکی از سه کانون عمده بحران افغانستان است. بخاطر موقعیت جغرافیایی و خاص این ولایت سال ها است که در مرکز و بسیاری از ولسوالی های این ولایت همچون ولسوالی ناوه طالبان حضور دارند و در آن دستگاه های اداری و قاضی های این گروه کار می کنند.

رحمانی می گوید: نصف غزنی امن و نصف دیگر آن ناامن است. عمده ترین دلیل ناامنی این ولایت این است که از طریق ولسوالی ناوه به پاکستان وصل می شود، این مسیر بطور طبیعی در گذشته راه تردد مجاهدین بوده و امروز بطور در بست به مرکز تعلیمی-تربیتی و تجهیز طالبان مبدل شده است.

عضو مجلس نمایندگان، درخصوص امکانات امنیتی غزنی اظهار می کند: غزنی از لحاظ موقعیت برای مخالفان مسلح درجه یک است اما از لحاظ امکانات، بودجه، تجهیزات و پرسنل امنیتی در شمار ولایت های درجه سه قرار می گیرد که این مساله بسیار مشکل آفرین است.

در ماه اسد سال 96 خورشیدی، بار دیگر مسافران دو موتر مسافر بری در این ولایت به گروگان گرفته شدند که هنوز هم از سرنوشت آنان خبری در دست نیست. وی، درخصوص معضل آدم ربایی در این ولایت اظهار می کند: این مشکل در گذشته بوده اما اکنون بسیار تشدید شده است. هدف عمده از گروگان گیری ها آتش افروختن یک جنگ قومی بخصوص در منطقه قره باغ است.

این مقام کشور با بیان اینکه تلاش های والی در پیدا کردن مفقود شدگان ناکام بوده است هشدار می دهد: اگر گروگان های اخیر بزودی آزاد نشوند هیچ تضمینی وجود ندارد که جنگ اقوام در این ولایت زبانه نکشد.

رحمانی، در خصوص پشت پرده گروگان گیری ها در غزنی معتقد است: با گروگان گرفته شدن هزاره ها در غزنی، تلاش می شود که خشم هزاره ها تشدید شود. برخی این نزاع را بر سر آب عنوان می کنند اما دستگاه های استخباراتی پشت سر این قضیه هستند که از آی اس آی دستور می گیرند و هدف این است که جنگ دو قوم را دامن بزنند و شروع جنگ را نزدیک کنند.

وی بیان کرد: مردم غزنی فرهیخته هستند و نمی خواهند آتش جنگ شود اما وقتی گروگان گیری بارها تکرار می شود و پولیس، حکومت و اردو در نزدیکی محل واقعه دخالتی در موضوع نمی کند، باشندگان احساس می کنند که خودشان باید فکری بحال خود کنند.

این عضو مجلس، درخصوص مسایل امنیتی در غزنی می گوید: یکی از مشکلات این است که قوماندانی غزنی با سرپرست اداره می شود و رییس ندارد و در کنار این مساله در سطوح مختلف رهبری پولیس و بخصوص امنیت ملی شاهد بهبود و پیشرفت نیستیم و حتی معاون اپراتیفی غزنی 9 سال است که در امینت ملی است.

رحمانی بیان می کند: نهادهای امنیتی حداقل تصمیمی که می توانند برای این ولایت بگیرند این است که در بخش امنیتی امکانات ولایت درجه یک را غزنی بدهند چراکه رهبری غزنی در سطح امنیت و بخش عدلی و قضایی به تغییرات جدی نیاز دارد.

عضو مجلس نمایندگان، درخصوص ادامه بی توجهی حکومت به غزنی تصریح می کند: اگر وضعیت فعلی غزنی ادامه یابد شاهد فاجعه ای هستیم که تصور بدور است. طالبان هم انگیزه این را دارند که برای یک هفته یا چند روز غزنی را سقوط دهند و کسی نمی فهمد بعد سقوط چه اتفاقی می افتد.

وی بیان کرد: دولت کوشش کند که اعتماد موافقین و مخالفین جنگ در غزنی را جلب کند؛ موافق را موافق تر و مخالف را موافق کند و با ارایه خدمات و کوتاه کردن دست طالبان چهره خود را مشروع و ترمیم کند چراکه اگر تهاجم ها و موضوع گروگان گیری ها ادامه یابد و مساله شکل حیثیتی و اخلاقی بگیرد معلوم نیست به سمت روشن کردن چه آتشی می رویم!

کد (26)

>>>   کجاست گوش شنوا برادر

>>>   آه از اين قوم ريايي كه در اين شهر دوروي
روز ها شحنه و شب باده فروش اند همه

جماعتهای اوغانه های افغانستان را تازيان با كمك انگلیسها و دیگر جیره خورانش به آموخته خواری و حاکمیت جز بر کل عادت داده اند و تا این ها حکومت میکنند این سرزمین تا ابد روی خوبی را نخواهند دید

>>>   در سرزمینی که زیاده تر از ۱۲ تبار در ان زندگی میکنند تنها یک قوم قبیلوی اوغانه در ۲۷۰ سال اخیر تنها حکومت میکنند انهم حکومت مزدور و دست نشانده و به زور عساکر بیگانگان و با فروختن شمال و جنوب این سرزمین که باعث شده به اب های بین اللمللی راه نداریم … ا این تروریستان قبیلوی همیشه در کوشش پلان از بین بردن مردمان بومی ( پارسی زبان ) این سرزمین را در سر دارند ….
این شیادان تاریخ ، همه مردم این سرزمین را در تاریکی نگاه داشته اند، به دور از دانستن چگونگی خود و فرهنگ راستین خود، چه هزاره بوده است و چه اوزبیک یا تاجیک ویا دیگر باشندگان این سرزمین، برای شان یک نام ساختگی و دروغین و ننگین را بیشرمانه و به زور تحمیل کرده اند و یک تاریخ دروغ را بافته و تاپه کرده اند و گفته اند چون امروز در کشوری زندگی میکنید که اوغانستان نام دارد، از این روی همه اوغان هستید و همه مسلمان هستید،........ و زمان که یک دسته از مردم <<< امثال من >>> برمیخیزند در برابر این دروغ و فریب و در کوشش آزاد ساختن راستی ها میشوند، آن ها را دشمنان همبستگی (وحدت ملی) مینامند و یا هزار و یک تاپه دروغین خود را بر آن ها میچسپانند تا نشود که فرزند این سرزمین از چگونگی راستی های خود آگاه شود،
kabuli

>>>   اوغانه ها تا تسلط کامل بر قدرت و به حاشیه راندن دیگران به هر وسیله ای چنگ خواهند زد، چه که به طالبانیزم باشد، تکنوکراسی غربی، احیای سلطنت شاهی، روشنفکری کهن، خردجال، عاجوج و معجوج، داعش، و ....
تازيان توسط انگلیسها اوعانه ها ( پشتونها ) را بر ما طائفه عاجوج و معجوج پرورانده اند.
می‌گویند، "جگر خوار طاقت کرده، آموخته خوار طاقت نکرده."
جماعتهای اوغانه های افغانستان را تازيان با كمك انگلیسها، به آموخته خواری و حاکمیت جز بر کل عادت داده اند و این سرزمین تا ابد روی خوبی را نخواهند دید.

>>>   دولت اوغانه فاشيست دشمن بشريت و مردم غير اوغانه و بومي اين سرزمين است و به خاطر قدرت ناموس فروشي ميكنند

تن فروشان را دگر فردی نگوید فاحشه
تا که فاسد زادگاان میهن فروشی میکنند

هركس و هر تباري كه از اين دولت تروريست طالباني چه مستقيم و غير مستقيم دفاع ميكند ولو خاموش به جنايات اين دولت فاسد قاتل مينشينند همه انها پدران پاكستاني و تازي دارند به اين مانا كه اولاد هاي ناروا هستند و از كادر ناروا زايده شده اند

>>>   نه نفر وکیل هزاره به اندازه سر سوزن کار نکردند. یک سرک 7 کیلو متری را نتوانستند پخته کاری کنند. شما ببینید فاجعه را. اگر ما ده تا چوپان داشتیم بیشتر از این نه نفر مفید واقع می شدند.
خداداد نرک

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است