هموطن عزیزم:
سلاخی شدن هموطنان مظلوم در میرزااولنگ اولین و آخرین حادثه نیست، اگر شاه شهید کابل، شفاخانه 400 بستر، قول اردوی شاهین، چهارراه ذنبق، مسجد باقرالعلوم، مسجدالزهرا، مسجد جوادیه، تیوره بادغیس، عاشورای کابل، چوک دهمزنگ و... را کنارهم بگذاریم کلکسیونی از سلاخی ها خواهد شد اما بیایید آدرسی را جستجو کنیم که برای نجات این مظلومان تاریخ معاصر چه تدبیری سنجیده است؟

کسانی می آیند و به بهانه دفاع از مردم ترفیع می گیرند و امتیاز می گیرند، عده ای در صالون های معطر و پر زرق برق بانکتایی های کلفت عربده می کشند که ما در غم مردم شریک هستیم.

بعضی ها جیغ می زنند که ما این حمله بزدلانه را محکوم می کنیم، تعدادی بروی میز می کوبند که اگر از گلگشت و میله های نایت کلب های دوبی و هند و امریکا برگشتم مسوولین امنیتی را وادار به جبران مصرف سفرم خواهم کرد یا اینکه از وظیفه سبکدوش می کنم.

جمعی فریاد می زند که اگر مخالفین از جنگ دست بردار نشوند به امریکا التماس می کنم که 300 عسکر دیگر به افغانستان بفرستد، شخص دیگری مانند ناجی مردم شورای صلح را به مجلس می طلبد که گلویش را پاره می کند که اگر طالبان بازهم مردم را سلاخی نمی کند ما به جاده های روشنایی می ریزیم و درباره صلح فکر می کنیم، قائد اعظم دیگری در بلخ و بخارا برمی خیزد که اگر دولت ما را از وظیفه برکنار نمی کند و دوسیه های ما را دستک نمی زند ما افغانستان را به ساحل نجات می رسانیم، دلسوزان و طن هم دورهم می نشینند و برای معرفی وزیران و سفیران رایزنی می کنند که کدام خواهرزاده و خسربره چاق تر و زبان درازتر و فرمانبردار تر به این مقام و منصب است.

بعضی در گرد و اطراف کابل در غندی خیر نشسته و برای جلوگیری از سلاخی هموطنان دعا می خواند، بعضی ساده لوح ها می گوید که سلاخی ها را بگذارید که خیابان آزاری مردم را به سطوح آورده است و این موترهای شیشه سیاه بدون پلیت دنبال زنان و دختران می روند، کلان ما تا حال 120 میز را به ضرب دست شکستانده است که ما انتقام سلاخی شده ها را می گیرم.

کارشناسان سیاسی و نظامی هم با ژست های بسیار دیپلوماتیک در صفحات تلویزیون ها ملامتی این را بالای آن و آنرا بالای این انداخته و چنان داغ می شوند که اگر زمام امور در دست شان باشد همه را سلاخی خواهد کرد، رشوه خواران هم به وعده یک شکم نان چنان مستانه مداحی و خوشکلامی می کنندکه گویا معصومین و بیگناهان ملکوت بر مسند حکومت نشسته اند و آب از آب تکان نخورده است.

برادر هموطن همت مردانه من و تو سرانجام این حلقه زنجیر استبداد را می شکند، از کسانی عدالت بخواه که باور به عدالت داشته باشد، معنای عدالت را بفهمد، در مکتب عدالت درس خوانده باشد و سناریوی میزرااولنگ و ذنبق و عاشورا را تفسیر کرده بتواند، هنوز ساتور سلاخان بدست شان است و گلوی بیصدای مظلومان، زنان و اطفال بیدفاع ما در زیر تیغ آنان.

من نگران تراژدی های بدتر از آنم بیدار باشیم که کار به محکوم کردن پایان نمی یابد.
(از بسکه به هر دام فتادیم و رمیدیم.... در دست کسی نیست که بال و پر ما نیست).

هموطن شما از کابل

>>>   سلام هم وطن غزیز خوب گفتی کو گوش شنوا همه نوکر امریکامیخواهند به گدایی مملکت درست کندانتظار بکشی حقوق از امریکا بیاید ما 45 سال میجنگیم .عقل جنگ دادن پشت میز های تلویزیون دردی دوا نمیکند همه میدانند درد در کجا است یک بار دیگر تکیه بر دامان خدا کنیم منتظر حقوق بخور نمیر آمریکایی نمانیم یک مقدار سختی بکشیم حرام زاده آمریکایی رااز سرزمین پاک افغانستان ومیرزا هولنک بیرون کنییم دیگر بهانه ای برای حیوانهای درنده شیطان صفت مثل طالب داعش نماند 16 سال امریکاسکهای ول گرد بنام طالب و داعش درست کرده به جان ملت مزلوم افغانستان .عراق. سوریه. یمن. فلسطین . لیبی. نابودی. اسلام. به وسیله ای خودش
حکیم پنجشیر

>>>   اگر این ع وغ باشد اینقدر میراولنک را بیبیند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است