این حکومت که پس از داشتن یک برآیندی مشخص پس از دو دور برگزاری انتخابات ریاست جمهوری شکل گرفت، فراقانونی بود. اما مردم افغانستان این حکومت را هم پذیرفتند و بالاخره انتظار می کشیدند که حداقل مواردی را که رهبران حکومت وحدت ملی پس از مراسم تحلیف یا سوگند برای مردم افغانستان یاد کرده بودند وعده کرده بودند حداقل باید عملی شود. اما حالا که سه سال از عمر حکومت وحدت ملی می گذرد نه تنها هیچ تغییر مثبتی مشاهده نمی شود بلکه اوضاع اقتصادی و سیاسی و امنیتی روزبروز بحرانی تر از قبل شده است. مردم افغانستان و شهروندان این سرزمین نیز از عملکرد حکومت وحدت ملی هم راضی نیستند و پیوسته معترض هستند. ناامنی های اخیر در افغانستان هم نگرانی های زیادی را به بار آورده است و پیوسته نگران جان خود و عزیزانشان هستند. دلیل این ناامنی ها چه چیزی است و چرا با آن مبارزه جدی صورت نمی گیرد؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان(afghanpaper)، میلاد رحیمی، فعال مدنی در برنامه «راه حل» گفت: حکومت وحدت ملی از بدو تاسیس تا کنون در قسمت امنیت آنچنان توجهی که باید می کرد نکرده است. امنیت هم بعدهای مختلف دارد که از هم هموطنان ما و هم دولتمردان ما از آن آگاه هستند. امنیت هم بعد داخلی و هم خارجی دارد. بیشترین درصدی که باعث ناامنی می شود، دست درازی کشورهای خارجی، می باشد. در قسمت کارکردهای حکومت وحدت ملی، تا جایی که ما مشاهده می کنیم تا کنون توجهی را در قسمت امنیت نکرده وتا کنون استراتژی و راهبرد مشخصی در قسمت امنیت افغانستان نداشته است. چرای آن هم این است که افراد و اشخاصی در حکومت و در امنیت افغانستان کار می کنند که مسوولیت های خود را به شکلی که باید انجام دهند انجام نمی دهند. اینها آمده اند در راس قدرت و در پست های بسیار کلیدی رخنه کرده اند و اوضاع مملکت را بر باد داده اند.

وی، ادامه داد: در مورد حکمتیار هم که به افغانستان آمده است و داعیه صلح با وی سرداده شده است. باید گفت که وی مهره ای استفاده شده است و هیچ تاثیری بر بهبود اوضاع افغانستان ندارد تا به حال هم هیچ تاثیری نداشته است. اینکه حکمتیار را داخل افغانستان آورده اند و با وی صلح می کنند، نه برای امنیت افغانستان بلکه برای یک سری اهداف دیگر است.

رحیمی، در رتباط با دلایل دیگر ناامنی در افغانستان بیان داشت: یکی از عوامل مهم دیگر بدبختی و کشاندن افغانستان به سمت جنگ، کشورهای بیرونی بخصوص پاکستان به حساب می آیند. همچنان پاکستانی ها هیچگاه به پای مذاکره ننشستند و بر موارد توافق شده متعهد نماندند. این سال ها نشان داده است که پاکستان هیچوقت نمی تواند در تامین امنیت افغانستان همکار باشد. چرا که با کشورهای ابر قدرتی همکار است که ناامنی افغانستان جزو اهدافشان می باشد. به همین دلیل تلاش های شورای عالی صلح هم نمی تواند نتیجه بدهد چرا که پاکستان که لانه های تروریستی در آن است تمایلی به صلح و برقراری امنیت در افغانستان ندارد و حکومت داران ما هم چنان سیاستی ندارند که پاکستان را در جای خودش بنشانند.

وی، فساد را از دیگر عوامل ناامنی می داند و در می افزاید: فساد و آلودگی تمام ارکان حکومت هم به فساد، مزید بر همه علت ها شده است و ناامنی ها را بیش از پیش باعث شده است. افغانستان در رده اول کشورهای فاسد در جهان قرار گرفته است. همین باعث سوء استفاده های دشمنان ما و کشورهای خارجی از اوضاع می شود و زمینه را ایجاد می کند که آنها بتوانند برنامه های خود را به راحتی و بدون هیچ مشکلی به پیش ببرند بدون اینکه هیچ مشکلی وجود داشته باشد. فساد اداری این پدیده شوم از زمان های گذشته تا کنون دامنگیر کشور ما بوده است. اینکه تا کنون حکومت وحدت ملی نتواسته است در قسمت فساد اداری و محو آن کاری انجام دهد به این دلیل است که اراده ای برای این کار ندارد و در نهایت اراده ای هم برای رفع ناامنی ندارد.

کد (30)

>>>   سخن همایون پاییز، یکی از ستاره های سینمای اصیل کشور، در مورد رستاخیز:
"می دانم، سازماندهی وبر گزاری تظاهرات کار آسانی نیست؛ مگر، به فکر قاصر بنده، مهمتر از آن، تشخیص زمان و انتخاب شعار های ارزشمندی ست که آن شعار ها، ارزش ریختن خون انسانی را بتواند داشته باشد.
ما از همان آغاز با جنبش رستاخیز بوده ایم واز آن پشتیبانی کرده ایم... حالا، درشت ترین شعار رستاخیز، مثلن، کنار رفتن آقای اتمر وبه محاکمه کشاندن کسانی است که جوانان ما را بخاطر حق خواهی در چهار راه زنبق(سالم ایزدیار) به گلوله بستند...خوب، فرض کنیم آقای اتمر کنار رفت و...؛ بعد چه چیزی تغیر خواهد خورد؟! آیا وقت آن فرا نرسیده که مشخصن، تفکر انحصار گرا وآجندا های پنهان جعل کاران وتمامیت خواهان را نشانه رویم؟
تازمانی که ارگ نشینان را از فکر افغانیزه کردن اکثریت مردم، که هر کدام هویت بسیار قدیمی خود هارادارند؛ منصرف نسازید؛ با کنار زدن وکنار رفتن این ویا آن، هیچ چیزی تغیر نخواهد کرد!"

>>>   Raheel
هدف و استراتیژی عمده و اصلی حکومت غنی افغانیزه (پشتونی کردن) کشور است. غنی و همدستانش با دو راهکار در پی رسیدن به این اهداف است: یکی محو فزیکی اقوام و اشغال سرزمینها و ولایات شان و دوم، محور همه فرهنگها در فرهنگ پشتونی. چنین اهداف و برنامه هایی ریشه های فاشیستی و نهایت غیر انسانی و خطرناک دارد.
محور و نقطۀ اصلی تقابل و رویارویی مردم ما با این حکومت همین است. اینجا حکومت تکقومی ممکن نیست. به خونریزی و قتل و توطیه و دسیسه پایان بدهید!

>>>   چهل سرباز ارتش ملی که از اقوام غیر افغان یعنی غیر پشتون بودند به دست دشمن افتیدند و تیرباران شدند؟ مسوول کیست؟
مرگ بر سرقوماندان اعلی، مصاحبان، مشاوران و مؤیدانش!
ادمین سه
نوید. ننگرهار

>>>   Motaref
صداقت در مقابل سیاست دیگران سادگی است؛ و سیاست در مقابل صداقت دیگران خیانت.

>>>   وقتی پشتون ها حق داشته باشند مرزها را به رسمیت نشناسند و به دنبال پشتونستان بزرگ باشند، چرا تاجیک ها نتوانند با تاجیکستان کشوری بزرگتر را تشکیل دهند؟ چرا اوزبیک ها نتوانند با اوزبکستان کشوری بزرگتر را تشکیل دهند؟ چرا هزاره ها نتوانند هزارستان خود را برپا کنند؟ چرا تورکمن ها نتوانند با تورکمنستان کشوری بزرگتر داشته باشند و چرا نورستانی ها کشور خود را نداشته باشند و چرا بلوچ ها بلوچستان را نداشته باشند که همین اکنون نیز بیش از هفتاد درصد از آن توسط قبایل پشتون اشغال شده است؟ چرا باید فقط پشتون سخن بگوید و حرف حرف پشتون باشد؟ زورگویی بس نیست؟

>>>   مزدورِ مزدور کیست؟
در یازده ولایت کشور بجای روپیه افغانستانی کلدار پاکستانی رواج دارد.
kabuli asil

>>>   خبر:
ملا مصطفی حقانی یکی از قوماندانهای مسلح غیر مسئول در ولسوالی شهرک ولایت غور، که چندی قبل با طالبان بیعت کرده بود، دیروز دوباره از این گروه جدا و از دولت اعلام حمایت نمود.
منابع میگویند: که آقای حقانی طالبان را متهم به نسل کشی نموده و این جنگ را جنگ قومی وزبانی عنوان کرده است.
ملا مصطفی از طالبان با جدیت خواسته است تا منطقه اش را ترک نمایند.
قدیر غفوری

>>>   Badry
بار ها نوشته ام و باز هم خواهم نوشت که اوغان اوغان است ، اگر شاخش به آسمان هم بخورد اوغانی گری خود را می کند .
شما یکبار به قد و اندام این میرمن شینکی کروخیل که سفیر کبیر اوغانستان در کشور کانادا شده به دقت ببینید ، کجای این میرمن به دیپلومات می ماند ؟ این میرمن حتی یک موسسه آموزشی را در اوغانستان به پایان نرسانیده، همه دار و ندارش از بازار قصه خوانی و بورد بازار پیشور است . در پیشور کلان شده ، در پیشور جهان دیده و آب دیده شده و امروز نماینده سرزمین رابعه و مولانا و پور سینا در کانادا شده ! وظیفه اصلی این میرمن سرگین چیدن از عقب کاروان کوچی است نه مقام سفارت !
این میرمن غیرتی دو روز هم جاروب کشی دفاتر وزارت خارجه را نکرده ، دو روز به دفاتر رسمی کار نکرده و نمی دانم مردم کابل به این میرمن غیرتی چی دیده اند که او را وکیل خود برگزیده اند که امروز از خیرات سر کوچی بابای کلان به این جاه و جلال رسیده است ؟
بچه ربانی ، الهی جوانمرگ شوی همرای این مقرری هایت که هم بینی خود را بریدی و هم از ما را !

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است