لباس نظامی نمادی از حماسه و میهن‌دوستی است.

نظامیان با پوشیدن لباس نظامی، جان‌شان‌ را فدای میهن می‌کنند. پولیس، ارتش، محافظین استخبارات و مرزها با پوشیدن این لباس از مقدسات یک سرزمین حراست و دفاع می‌نمایند. از اینرو لباس رزمی با پرچم و نشان ملی دولت‌ها مزین است و همه پس از خدا بر این حماسه‌گران سر تعظیم فرو می‌آورند. در همه جهان این لباس را قدر می‌گذارند و پوشندگان آن جایگاه ارزشمند دولتی، اجتماعی و فرهنگی میان شهروندان دارند.

اما وقتی می‌بینم رزمنده و سرباز میهنم ملبس با این نماد ملی و حیثیت میهنی پاسبان دروازه‌های قصرهای گروهی از جنایتکاران هستند، به‌ شدت رنج می‌برم. آنها خون را در دست، تن را به امید خدا و دل را به خانواده‌های خود سپرده و آمده‌اند تا از میهن و ارزش‌های آن حراست کنند. اما آنان قاتلان خود را حفاظت می‌کنند. آنانی‌ را که تا دیروز این جوانان عزیز ما را با رگبار می‌بستند.

ملک ستیز

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است