تاریخ انتشار: ۱۲:۴۸ ۱۳۹۶/۲/۲۷ | کد خبر: 133230 | منبع: | پرینت |
واژه ها را صحیح استفاده بریم.
شنیدم در افغانستان همایشی بهنام «سمپوزیم زنان» راهاندازی گردیده است. سمپوزیم بههمایش پژوهشی خطاب میشود که:
- طرحی را پژوهشگران کالبدشگافی کنند و بر آن مقاله نویسند،
ـ سفارشنامههایی را به نهادهای پالیسیساز ارایه دهند،
ـ پیشنویس طرح را برای قانونمندشدن و مشروعیت ارایه دهند.
این واژه را برای نخستین بار در سمپوزیم دسترسی به اطلاعات در سال 2006 در کابل استفاده بردم. بر بنیاد این سمپوزیم گروه کاری را شکل دادیم که متشکل از متخصصین ملی و بینالملل بودند تا روی نخستین طرح قانون دسترسی به اطلاعات پژوهش نمایند. هماهنگی متخصصین ملی را جوان مستعد و همکار خوبم کاوه سحاب از بلخ و امور بینالملل آن را من به عهده داشتیم. این گروه نخستین طرح را به سمپوزیم دوم و سوم ارایه کرد و قانون دسترسی به اطلاعات محصول همین سمپوزیمها بود.
به باور من برگزارکنندگان همایش زنان باید، بهجای استفاده از واژه سمپوزیم از واژه کنفرانس استفاده میکردند. کنفرانس بیشتر بار دادخواهی دارد. کنفرانس شخصیتهای سیاسی را برای رسیدن به هدف خاصی هماهنگ میسازد.
این در حالیاست که سمپوزیم پژوهشگران را برای کار پژوهشی و رهیافت حرفهای یکجا میسازد. پس واژهها را باید به درستی استفاده کنیم.
ملک ستیز
>>> داکتر صاحب ! کجا سواد درین کشور بی سرو پا. بجای دعا نیت می کنند و بجای سجده رکوع ! شما غلطی های شان را در واژه های خارجی به رخ شان می کشید.
>>> یک افغانی در ایران که خیلی تشنه شده بود، یک دوله را در پیش یک دکان دید، خیال کرد که در مابین آن آب است.
دوله را در سر خود بالا کرد که بنوشد، ایرانی برایش گفت:
آغا! نفته!
افغانی گفت: محکم گرفتم، نمی افته!
یک شپ ده دهان خود کرد، عاجل در روی زمین تف کرد.
رو به ایرانی کرده گفت:
چرا نگفتی که در مابین دوله تیل است؟
ایرانی پرسید: تیل چیست؟
حالا هرکس میداند و لسان خودش. تاجک ها تاجکی حرف میزنند، ایرانی ها ایرانی حرف میزنند و افغان ها نیز افغانی حرف میزنند که شامل لهجه های متفاوت کابلی، هراتی، مزاری، بدخشی و غیره لهجه ها میشود.
>>> اول باید ګفت که همین واژه یعنی چی ما در دری به نام واژه چیزی نداریم
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است