يك مَثَل داريم كه مي گويند: وقتي شير مُرد، روباه سر بام بالا مي شود.

شنيدم كه بصير سالنگي گفته: اگر جاي وزيران امنيتي مي بودم، چنان و چكار مي كردم. كسي به اين ... بگويد كه وقتي تو معاون والي پروان بودي، طالبان غوربند را با موتر خود آوردي با كرزي نشاندي و انها پول گرفته رفتند در منطقه ناامني خلق كردند كه تا امروز هم حاكم منطقه هستند.

دو سال بعد از آن در دوران ولايتت، در جنگ با طالبان در قمچاق غوربند، آمر امنيت قومنداني امنيه را در محاصره طالبان گذاشته فرار كردي و چندين جوان شمالي كشته شدند و اگر آمر امنيت شجاعت به خرج نمي داد، همانجا در محاصره طالبان كشته مي شدی.

در جاي ديگر وقتي به مقر ولايت حمله شد، يك آدم غريب را كه براي گرفتن تذكره امده بود، به گلوله بستي و بعد گفتي كه انتحاري بود و از خود قهرمان ساختي.

دزدي هاي فراوان از پروژه هاي ولايت مانند، شهرك شهيد احمدشاه مسعود، جمع آوري محصول غير قانوني از موترهايي باربري و ده ها مورد ديگر كه از ياد مردم نرفته است.

پرونده تسليم شدنت به طالبان كه هنوز تازه است و لكه آن از پيشاني ات پاك نمي شود.

سمرقندی

>>>   کسی این سخن را میګفت که یک ادم نا اشنا میبود ولی سالنګی را به تمام معنا میشناسیم. که چندین بار تنبان را زرد کرده بود و راه ګریز را پیدا نمیکرد که از کدام راه ګریز کند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است