برنامه ملی "سرمایه گذاری در افغانستان" اول شد

نظرات بینندگان:

>>>   اینها همگی گپ است . امنیت نباشد هیچ چیز نیست . سرمایه دار کودن نیست سرمایه خود را که همان دارایی ملی است در آتش بسوزاند .
الماس ننگرهار

>>>   خداوراستي كه دروغ نيست!
يك رفيقم قصه ميكند كه روزي شهردار كابل ميخواست زمين هاي كه توسط ملا تره‌خیل غصب شده بود دوباره استملاک و ضم کابل جدید بسازد.
زمان‌که نزد ملا صاحب رسید آن هیبت و وقار را که دید با زبان نیم‌زبانی رشته گپ را تغییر داد و پرسید: ملاصاحب! زمین های که از اجداد تان به‌میراث رسیده تا کجا است که انجنیران شهرداری خارج از آن ساحه نقشه شهر کابل جدید را طرح کنند؟
ملا صاحب دست به محاسن مبارک شان کشیدن و بعد تفنگچه کمری خود درآورد یک فیر طرف شرق نمود و یک فیر هم طرف جنوب و گفت: برو هر جا که مرمی تفنگچه من افتیده باشد مرز زمین میراثی طره‌خیل است.
محمد طارق ثاقب

>>>   یک کس می آید از خارج و میگوید در فلان زمینه سرمایه گذاری میکنم
خوب بسیار خوب پلان خود را ارایه میدارد و حجم سرمایه گذاری را میگذارد
پنصد ملیون دلار و وقت میگیرد سه سال تا کار عملی و اما این پول را یا
یک فیصدی آنرا هم در بانک نمیگذارد و میرود بیرون .
یا شخصی از داخل چنین پیشنهادی را ارایه میدارد .
از اوایل هزاره سوم تا حال همین سرمایه گذاری های توخالی از زمانیکه
اولین متصدی امور آیسا تا اخلاف آن یا هر کس دیگر حال
بدینمنوال ا ست اگر همه ای این ارقام و لاف و پوتاق جمع شود سرمایه گذاری
در افغانستان به تریلیون میرسد .
درحالیکه واقعیت چنین نیست و اطلاعات مبنی بر اظهارات مسوولین و خبر ها
حکایت میکند که سرمایه داران و سرمایه ها به دلیل بی امنیتی و بی کفایتی
حکومت ها و رژیم از کشور فرار کرده است . یا آن دروغ است یا این .
احوال مریی و قابل دید نشان میدهد که فرار سرمایه وجود دارد نه سکون
و تمکین سرمایه . کجا است آن پول هایکه از ۲۰۰۱ و ۲۰۰۲ و بعدآ تا حال
کجا است آن سرما یه های جنسی ، ماشین و آلات و کجا است آن جایداد
های غیر منقول مربوط به این کش و فش مسوولین سرمایه گذاری و مسوولین
تجاری . افغانستان یک کشور فوق العاده مصرفی و وارد کننده است تا موءلد
و آفریننده . از وقت خروج جامعه ای جهانی که اقتصاد پمپی سقوط کرد و کمک ها
و مخارج ملیاردی نظامی و غیر نطامی کاهش زیاد پیداکرد و فساد هم
کنترول شده نتوانست کار و بار شکست فاحش پیدا کرد.
از خدا بترسید تا چه وقت ملت را بازی میدهید. ای بسا انسان های ریا کار.
محراب شاه سنگر وال تاجر

>>>   خیلی خیلی جای تعجب است مگر ما در کره مریخ زندگی داریم یا کور هستیم
که نمی بینیم سرمایه و سرمایه دار نطر به بی امنی ها و فساد از افغانستان
فرار کرده و هم در حال فرار است .وزارت تجارت با دروغ گویی ها و اغفال
موسسات جهانی از جمله انک تاد را اغوا می کند و برای خود و حکومت بی
کفایت و غیر مشروع به اصطلاح وحدت ملی پوزیشن جور میکند .
ناصر از سکتور خصوصی

>>>   لطفآ ساحات سرمایه گذاری شده و حاصل و تولیدات را نشان بدهید .
افغانستان تمام نیاز خود را از مواد اولیه گرفته تا مواد کارآمد دیگر
وادرد میکند و بازار مصرف تولیدات خارجی است.
شرم است که وزارت تجارت ادعای انکشاف اقتصادی می کند .
چرا به چشم جهان و مردم خاک می زنید چه مطلب دارید ؟
حکیم خان پکتیاوال

>>>   این دروغ هارا که می شنوم به خدا شاخ می کشم .
اقبال مزار شریف

>>>   این سرمایه ها و این پول ها مگر گنج قارون است که زیر خاک رفته و ما
دیده و آثار آنرا لمس کرده نمیتوانیم .
حاجی محمد سرور تخار

>>>   نگویید برنامه ای سرمایه گذاری بگویید رویداد رکود و فرار سرمایه.
آنچه مانده تجارت غیر مجاز مانند تریاک ، هیرویین ، قاچاق ،و مافیای
اقتصاد و تجارت .
م. ایام الدین تاجر

>>>   ها ها ها ..... اگر ملا تره خیل واقعاً با تفنگچه خود زمین های پدری خود را مشخص کرده باشد پس از چند جریب بیشتر زمین ندارد چون مرمی یک تفنگچه از یک کیلومتر بیشتر نمی‌رود.

>>>   یک کسی به نام شیخ الحدیث در تره خیل کابل گفته بود تا آنجاییکه صدای
آذان ما میرسد املاک متعلق به مردم تره خیل از جمله خود او است .
این ادعا حکومت پوشالی و جبون را ترساند و از احداث شهرک سرمایه
گذاری ( که البته توان بودجوی و تخنیکی انرا هم نداشت ) کوتاه آمد
این موضوع را من از زبان مرحوم سید محمد مصطفی کاظمی وزیر تجارت
وقت رحمت الله در یک محفل نسبتآ خصوصی شنیده بودم که بحث بالای
زیر بناهای انکشاف تجارت و اقتصاد بود . با ایمان اینرا شهادت میدهم
چون مرحوم مغفور تلاش زیاد برای خدمت داشت .

توجه فرمایید در حالیکه یک شیخ الحدیث چنین ادعا و در نتیجه ممانعت کند
از دیگران چه گله ؟ حکومت هم که از دوره گزشته تا حال دارای ضعف باشد
و نتواند حق را از ناحق تشخیص دهد و در مقابل هر موانع رکوع کند لذا با
در نظرداشت موانع دیگر چگونه چشم داشت تا او بتواند کار موءثر و ثمر آور
انجام دهد . کاستی ها یک ، دو و چند نیست .ناچار به نام برنامه ای ملی
سالها و عمرها خود را برای لا اقل کسب نام مشغول سازیم .
این تذکار من در مقابل علاقه مردم عزیز ماست که در جهت امید واری های
طولانی به شکایات که الحق بجا هم است می پردازند .
وقتیکه اب از بالا کم قوت و نارسا باشد زمین ها چگونه آبیاری شود و یا
درخت از ریشه و تنه ضعیف باشد شاخه ها کی میتوانند بر دهند ؟

م . ش . فروغ

>>>   برنانه یعنی قصد یک کار از قصد تا عمل فرق وجود دارد . در افغانستان
بعد از خروج جامعه ء جهانی که اقتصاد بمبه ای ( پمپی ) حاکم بود
رکود اقتصادی و نشست کارو بار و کسب و کار وجود دارد .
برنامه را که عمل و تطبیق وجود نداشته باشد نمیتوان ارزش عمل قایل شد.

اگر برنامه سازان ایمان دارند که اقتصاد کشور را نجات داده میتوانند
و بلانس تجارت را نکو میسارند و درین راه بودجه ای را مصرف میکنند اگر
کار عملی کرده نتوانند باید در برابر مردم پاسخگو باشند و نه باید به بهانه
جویی ها خود را براءت دهند .

مقصد ازین جملات اینست که ملت منتطر نتایج عملی در مدت که برنامه
تعیین کرده ( و در هر پلان و برنامه زمان شاخص است ) میباشند

رشید قادری


تاریخ انتشار: ۱۱:۵۶ ۱۳۹۶/۱/۱۵	کد خبر: 131254	منبع:	پرینت