وقتی پاكستان گذرگاه خود را در مرز «تورخم» يا «چمن» برای چند روز به روی افغانستان می بندد، از تاجر گرفته تا سياستمدار تا حاكم تا وزير و دكاندار و ... همه در اينطرف مرز، شروع می كنند به تضرع و گردن پتی به پاكستان تا دروازه اش را در مرز به روی مردم باز كند.

اما در جای ديگر رگ های گردن تان می پُندد كه مرز را به رسميت نمی شناسيم و تا «اتک» جز خاک ماست. عجب مردمی داريم. امنيت «متک» را در داخل كشور گرفته نمی توانيم، ادعای اراضی تا «اتک» داريم.

اين موضوع نه به احساسات و دشنام حل می شود و نه نياز به غيرت اوغانی دارد. موضوع خيلی واضح و روشن است. اگر اسناد تاريخی و معاهدات شاهان از امير عبدالرحمان خان تا امروز پيرامون تاييد اين مرز قناعت تان را حاصل نمی كند، خيلی ساده به سازمان ملل، مراجع قانون بين الملل متوسل شويد.

ساده تر اينكه مراجعه كنيد به مردم ساكن دو طرف مرز ديورند تا از طريق «رفراندوم» يا همه پرسی، خيلی راحت، قال قيلِ قضيه كنده شود.

هارون معترف

>>>   بله ما میتوانیم با تحریک نمودن قبایل و مردم ان منطقه دوباره این مناطق را به دست بگیریم . مثل سیاست روسیه که جزیره کریمه ای اکراین را از ان خاک روسیه کرد ، با سیاست و تحریک مردم ان منطقه روسیه به هدف خود رسید . یوسف زی

>>>   یک سوال : اگر این مساله ازطریق سازمان ملل قابل حل است چرا پاکستان به سازمان ملل رجوع نمیکند ؟جواب سوال این است که پاکستان اطمینان دارد واطمینان یافته که حق با انهاست پس دیورند حل شده ماناحق وقت خودرا ضایع میکنیم.م.ا.کابل

>>>   دیروز یک مولوی فتوا صادر کرده بود که مال پاکستانی را نخرید که حرام است .
مولوی صاحب در خانه خود ندیده است که چقدر اموال که در خانه اش وجود دارد تولید پاکستان است حتی لباس های خود و اولاد هایش ساخت تکه پاکستان خواهد بود. ما اول بهتر است تا به پای خود استاد شویم باز ادعا های معقول خود را مطرح کنیم در غیر آن خودرا مسخره میکنیم.

>>>   متن قرارداد ديورند يا معاهدۀ کابل 1893

مابين امير عبدالرحمان خان جي،سي، اس،اي، امير افغانستان و حدود متعلقه آن از يکطرف، سر هنري مارتيمرديورند کي،سي، آي،اي،سي،اي فارن سکرتري دولت عاليه هند و نايب و وکيل از جانب دولت عاليه طرف ديگر،

ازآنجا که بعضي مسأله ها به نسبت سرحد افغانستان بطرف هندوستان برپا شده اند و چنانکه هم جناب امير صاحب و هم دولت عاليه هند خواهش انفصال اين مسأله بطريق اتفاق دوستانه اند و خواهش تقرر و تعيين حدود دايره تسلط و اقتدار خود شان دارند تا که در آينده هيچ اختلاف راي و خيال درامر مزبور بين اين دو دولت همعهد و هم پيمان وقوع نيابد، بوسيلۀ اين نوشته معاهده حسب ذيل نمهده است:

١- حد شرقي و جنوب مملکت جناب امير صاحب از واخان تا سر حد ايران به درازي خطي که در نقشه کشيده شده و آن نقشه همراه عهدنامه ملحق است، خواهد رفت."

٢. حکومت عاليه هند درملکهاي که آنطرف اين خط به جانب افغانستان واقع ميباشند هيچوقت مداخله و دست درازي نخواهند کرد و جناب امير صاحب نيز در ملکهاي که بيرون اين خط بطرف هندوستان واقع ميباشند،هيچوقت مداخله و دست اندازي نخواهند نمود.

٣. پس دولت بهيه بريتانيه متعهد ميشوند که جناب امير صاحب اسمار و وادي بالاي آن راتا چنگ در قبضبه خود بدارند و طرف ديگر جناب امير صاحب متعهد ميشوند که هيچوقت در سوات وباجور و چترال معه وادي ارنوي يا باشکل مداخلت و دست اندازي نخواهند کرد. دولت بهيه بريتانيه نيز متعهد ميشوند که ملک برمل را چنانکه در نقشۀ مفصل که به جناب امير صاحب از قبل داده شد، بجناب امير صاحب واگذار نموده شود و جناب امير صاحب از ادعاي خود به بقيۀ منطقۀ وزيري و داور دست بردار ميباشند و نيز دستبردار از ادعاي خود به چاگي ميباشند.

٤. اين خطي مرزي بعد ازين تا آنجاييکه ممکن و مطلوب باشد توسط هيأت مشترک بريتانيايي و افغاني بتفصيل نهاده و نشان کاري خواهد شد و مراد و مقصد هيأت مذکور اين خواهد بود که به اتفاق يکديگر به سر حدي موافقت نمايند که با عالي ترين دقت ممکن مطابق خط مرزي که در نقشۀ که همراه اين معاهده ملحق است، باشد، ولي حقوق محلي موجود دهات که بنزديک سر حد قراردارند، درمد نظر گرفته مي شود.

٥. به نسبت مسألۀ چمن جناب امير صاحب از اغراض خود بر چهاوني جديد انگريزي دست بردار ميباشند و حقوق خود را که در آب سرگي تلري بذريعۀ خريد حاصل نموده اندبدولت برتانيه تسليم مينمايند. براين حصۀ سرحد خط حدبندي بحسب ذيل کشيده خواهد شد:

خط حدبندي از سرکوه سلسله خوجه عمران نزديک پشاکوتل که در حد قلمرو بريتانيا ميباشد اينطور ميرود که مرغه چمن و چشمۀ شيراوبه را درافغانستان ميگذارد، چشمه شيراوبه عدل مابين قلعۀ چمن نو و تهانۀ افغاني مشهور در آنجا بنام لشکر دند ميگذرد ، بعدأ ازين خط حدعدل مابين ريلوي استيشن و کوهچه بميان بلدک ميرود و بطرف جنوب گشته شامل سلسله کوه خواجه عمران ميشود و تهانه گواشه را در ملک انگريزي ميگذارد و راه را که بطرف شوراوک از جانب مغرب و جنوب گواشه ميرود بتعلق افغانستان ميگذارد، دولت بهيه بريتانيه هيچ مداخلت تا به فاصلۀ نصف از راه مزبور نخواهد نمود.

٦. شرايط مزبوره اين عهدنامه را دولت عاليه هند و جناب امير صاحب افغانستان اينطور تصور ميکنند که اين يک کامل و خاطر خواه فيصلۀ جميع اصل اختلاف راي و خيال که در بين ايشان به نسبت سرحد مذکور بوده اند، ميباشد. وهم دولت عاليه هند و هم جناب امير صاحب بر ذمه خود ميگيرند که انفصال هر اختلاف فقرات جزيي به مثال آن نوع اختلافات که بر آن در آينده افسرهاي مقرره جهت علامت نهي خط حدبندي غور و فکرخواهند نمود بطريق دوستانه نموده خواهدشد تا براي آينده حتا الامکان جميع اسباب شک وشبه و غلط فهمي مابين دو دولت بر داشته و دورکرده شود.

٧. چونکه دولت هند از نيک نيتي جناب امير صاحب به نسبت دولت بهيه برتانيه تشفي و اطمينان خاطر بطور کامل دارند و خواهش دارند که افغانستان را در حالت خود مختاري و استقلال وقوت ببينند لهذا دولت مومي اليه هيچ ايراد و اعتراض بر امير صاحب در باب خريدن و آوردن اسباب جنگ در ملک خود نخواهند کرد و خود دولت موصوف چيزي معاونت وامداد به عطيه اسباب جنگ خواهندنمود. علاوه براين جهت اظهار اعتراف خود شان نسبت به طريقۀ دوستانه که جناب امير صاحب درين گفتگو و معامله ساخته اند، دولت عاليه هند قرا ميدهند که برآن وجه عطيه سالانه دوازده لک روپيه که الان به جناب ممدوح داده ميشود، شش لک روپيه سالانه مزيد نموده شود.

ه. م. ديورند
المرقوم ١٢ ماه نوامبر 1893 مطابق ٢ جمادي الاول ١٣١١ هجري.
امير عبدالرحمان خان

>>>   واژه مرکب نو "افپاک" که از دو تکواژ "اف" و "پاک" ساخته شده يک واژه ساختگى است که آنرا دولت اوباما بر وزن اوساما در سال ٢٠٠٩ ميلادى بکاربرد.
چنين تکواژ ها (مورفيم) را که از واحد کوچک تقسيم ناپزير يک کلمه تشکيل شده بنام واژه هاى نيوانگليزيم و يا واژه چمدانى (انگليسى: بکسى ) ناميده مى شود.
واژه ساختگى نوين زبانى "اف" اشاره به نام ساختگى افغانستان و "پاک" نام ساختگى پاکستان است.

"افپاک" يک مفهوم راهبردى دوکترين اوباما و نماينده ويژه اش هولبروک . هولبروک تا هنگام مرگش در ۱۳ دسامبر ۲۰۱۰ میلادی، نماینده ویژه باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا در امور پاکستان و افغانستان بود.

"منطقه بحران مشترک افغانستان و پاکستان" ، چرا که در هر دو کشور یک درگیری مسلحانه بین دولت های متبوع و جنگجویان طالبان و القاعده با شدت جريان داشت. علاوه بر این، خط دیورند، که در سال 1893 بین هند بریتانیا و امارات عبدالرحمان خان امضاء شده بود پذیرفته شده بود از سوى شاهزاده و سردار "سرخ" داود خان "ميدان پشتونستانى" دو باره جنجالى شده بود
هولبروک , دیپلمات ارشد با سابقه که به «بولدوزر» معروف بود، گروه‌های متخاصم زیادی را پای میز مذاکره آورده بود.

استراتژی افغانستان- پاکستان در ماه مارچ سال 2009 تحت استراتژی پرزیدنت اوباما به برقراری ثبات در افغانستان با گنجاندن همه کشورهای همسایه و قدرت های منطقه توسعه یافت.
پاکستان باهوشيارى از اين روند راهبردى سياست اوباما استفاده نمود و در سال ٢٠١٠ منطقه مرزى وزيرستان ويا
ستان شمالى خود را "خيبر پختونخواه" ناميد.
رابطه پیچیده دو کشور وبا پای میز مذاکره کشاندن افغانستان- پاکستان توسط هولبروک و اشتراک در جلسات رسميت دادن به تماميت ارضى پاکستان تمام شد.
دولتمردان تقليدى و شيک ستان افغان که جديدترن نيکتايى مى پوشند ولى بى خبر از شهر و شر اين راهبردى را گوسپندانه پرکرد و چند با خوش شدند.

1- نام ایالت مرزی شمال غربی یکی از ایالت‌های کشور پاکستان است به خیبر پختونخواتغير خورد مرکز این ایالت شهر پیشاور است.احمد خان در قبر خوش شد.
2- خط ديورند با مذاکرات مستقيم دو کشور شکل به رسميت شناختن تماميت ارضى شد.

در معاهده ديورند نه در متن انگليسى و نه در متن فارسى تعين زمانى ١٠٠ ساله درج است.

خط ديورند به عنوان مرز بين دو کشور ساخته و بافته انگليس است.

دولت در کشور قدرمند نيست پول اش را خارج مى پردازد چه کسى و يا چه کسى ويا کشور پول برداشتن مرز را تمويل مى کند.

>>>   افغانها به اندازه ای متشتت وپراگنده اند تا سرشان به طاق لحد نخورد بیدار وهوشیار نمیشوند در واقع دیگران مارا چنین خام وگول نگهداشته اند اختلاف ودودستگی را میان اقوام باهم برادر ما تبلیغ وترویج نموده به دستور مارا ازهمدیگر دور قرار داده اند در گذشته هااین همه تبعیض وبدبینی میان ملت وجود نداشت اگرهم بود به این حد وپیمانه نبود از روزگاران که احزاب سیاسی مزدور ودنباله رو بمیان امد وهریک به نفع یک کشور وپکت مارا استعمال نمودند این همه بدبختی ونارسای ها هم شروع گردید حال هر چه شده ومارا به این مرض مهلک مبتلا ساخته اند دیگر این زخم ناسور غیر قابل التیام است واتحاد وهمبستگی ووحدت ملی درمیان ما با وجود این همه عین وغین وکاف وگاف ناممکن ومحال به نظر میرسد مگر این که لطف خداوند شامل حال همه گردیده وریشه این قومگرا ها وعظمت طلبان بخشکد وبساط انها همه ازین دیار شیر مردان ودلاوران برچیده شود ومردان صادق ووطن دوست وملی رویکار ایند وپرچمداران غلامی ووابستگی نابود گردند واستعمار گران وطماعان بی رحم ضعیف شوند ویا رحمی در دلهای سنگ شان تاری گردد انگاه ما ملت واحد ومتحد بار خواهیم امد
هرچه در شرایط کنونی وبرای فعلا همسایگان ازمنددرست به فرمایش دیگران که نیت جهان گشای وبسط استعمار دارند دست ازین ملت نیازمند ومحتاج وبی پناه بر نخواهند داشت نه به اتک قانع است ونه هم به متک چشم به ما ورای پل حیرتان دوخته اند تا چشم کارمیکند وبه عقل می گنجد ودر خواب وخیال طاری میگردد هوای اشغال وتصرف ان را دارند وهنوز این کره ای خاکی برایشان تنگی می نماید در سیارات دیگر پی اب وحیات اندازینر واین سرزمین را از مردهای به معنی کلمه خالی میسازند وبه چند کله قاق ها بسنده نموده وافغانهای جاندار را که تا ایندم نابود ساخته اند ودر اینده نیز در نیات شوم شان نقشه ای نیستی شان را دارند تا انگاه که جای خاینین راداود خانها ونجیب ها{باهمه بدی های که داشت }وسایر نیاکان پاک طینت وهواخواه ملت پر نمایند ویا خروج مهدی موعود فرا رسد واین نا مسلمانها واجیران را گردن زند وافغانستان وجهان را از عدل وداد پر سازد وتا اندم یا الله ویا نصیب
شیخ علی بلخابی سرپلی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است