>>>   سلام
باعث افتخار است که عرض شادباش و تبریک اینجانب،زودتر از بهار طبيعت خدمت بینندگان گرامی شرفیاب شود.
 نامتان در اندیشه و  مهرتان همیشه در قلب ماست. در واپسين روزهاي پاياني سالجاري از خداوند اميد و توفيق همراه باصلابت و سلامتي براي شما بینندگان عزیز و گرامی  خواستارم.
سال نو پیشاپیش برشما بینندگان عزیز  و کارمندان گرامی  شبکه اطلاع رسانی  و خانواده محترمتان  را شاد باش می گویم.
حبیب الله یوسف زی

>>>   هههههههه واقعاء كه چنين است بسيار عالى.
ح ع

>>>   تا جای که به حلال وحرام تعلق دارد باید این فیصله از سوی یک مجمعه ای علما ودانشمندان صورت بگیرد متاسفانه در کشور ماهرکه مفتی وهر شخص از برداشت وفهم ناقص خود به حرمت ویا تحلیل یک چیز حکم مینمایند نیروز ویا نوروز وتجلیل از تحویل سال نو شمسی خیلی ها قبل تر از ظهور دین مبین اسلام وجود داشته واز سالیان متمادی بدین سو هم میهن های ما این روز را جشن میگیرند
هرگاه کسی بگویدکه تجلیل سال نو یک امر اسلامی است حتما مرتکب حرام شده واین فرمایش درست نیست چنانچه قبلا بیان شد که جشن نوروز پیش از اسلام وعنعنه ای مردمان اریا بوده وبعد از امدن این دین مبین هم کدام مخالفت علیه این روز وسالروز سال نو صورت نگرفته است حتی روایات حال صحیح ویا ضعیف وجود دارد که بزرگان دین هدایای از سوی بعضی ها را درین روز قبول نموده اند ونگفته اند که از چنین روزهای یاد وبود صورت نگیرد
در طول بیشتر از ۱۴۰۰ سال در کشور ما علمای جید ومحاکم عدلی وقضای ودانشمندان بیشماری بودند وازین روز تجلیل صورت میگرفت اما کسی کدام مخالفت نکردند درین اواخرکه پای فرهنگ های بیرونی درین کشور کشیده شد وسیاست های مغرضانه بادین امیخت صداهای مخالفت با تجلیل سال نو بلند گردید وبا عنعنات ملی مردم ستیزه جوی به عمل امد
یک مسله ای داغ درمیان علمای امروز موضوع بدعت است که هر حرکتی را بنام بدعت میشناسند وان را رد مینمایند بیخبر از این که تعریف بدعت رابدانند ویا ان را بالای مسایل تطبیق کنند حکم های جاهلانه صادر مینمایند تعریف بدعت این است {هر امری جدیدی که در دین نباشد ان را از دین ویا تکمله ای دین بدانند بدعت است} اگر کسی بگوید که دعای بعد از نماز از زمره ای دین ومکمل نماز است این امر بدون شک بدعت حساب میگردد ولی اگر بدون این که بگویم دعای بعد از نماز سنت نیست ویا مکمل نماز نمیباشددرانصورت گاهی بدعت شمرده نمیشود همه ای مسایل را باین قیاس نماید
شیخ علی بلخابی سرپلی

>>>   Shafiqullah Shafiq
استقبال حکیم سنائی و مولوی بلخی از نوروز!
حالا پرسش این‌جا است، آیا میزان فهم دینی این تازه به دوران رسیده‌گی‌ها بیشتر از حکیم سنایی، مولانا بلخی و سایر اهل معرفت اسلامی است؟
نه همه می‌دانیم که مولوی شدن و سنایی شدن کار آسانی نیست. ولی بایست اذعان کرد، ما در رقابت میان اعراب و ایران، آگاه و ناخودآگاه به نفع اعراب وهابی شرکت می‌کنیم و با روایت‌های تندروانه از دین بسترهای اجتماعی را برای تفکر طالبانی و داعشی هموار می‌سازیم که آن‌ها بیایند، هم به فرق ما بکوبند وهم به‌صورت فرهنگ و تاریخ ما.
گرنه دین خداوند رحیم و رحمان چرا این‌قدر نا مهربان شود که از خوشی‌های آدمیان انتقام بگیرد، و با جشنواره‌ی که منشاء طبیعی دارد و پیش از ظهور و بعد از ظهور اسلام در منطقه‌ی ما بزرگداشت شده است، و اکنون گرامی‌داشت آن به‌عنوان روز اول سال، جشن طبیعت و یک ارزش تاریخی و جهانی هیچ‌ صدمه‌ی به ایمان ما نمی‌زند، ما همه مسلمانیم!
مفهوم این سخن را تنها مغزهای درک می‌تواند که حاضر نیستند سرباز رضا کار برای پروژه طالبانی و داعشی شوند.
حضرت حکیم سنایی غزنوی
با تابش زلف و رخت ای ماه دل افروز
از شام تو قدر آید از صبح تو نوروز
از جنبش موی تو برآید دو گل از مشک
و ز تابش روی تو برآید دو شب از روز

حضرت مولانای بلخ
اندر دل من مها دل‌ افروز تویی
یاران هستند و لیک دلسوز تویی
شادند جهانیان به نوروز و به عید
عید من و نوروز من امروز تویی

حضرت سعدی
برآمد باد صبح و بوی نوروز
به کام دوستان و بخت پیروز
مبارک بادت این سال و همه سال
همایون بادت این روز و همه روز

حضرت حافظ
ز کوی یار میآید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی
به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی
نوروز تان خجسته و گرامی باد، هموطن عزیز!

>>>   چرا ایمان ما را صدمه بزند؟
شما به یاد دارید با همین رویکرد بت های بامیان را نابود کردند و گفتند حالا ما مسلمان هستیم این میراث بودایی ها است، ما نمی خواهیم در سرزمین ما آثار بودایی وجود داشته باشد.
ازاین‌روی مخالفت با نوروز نیز خیلی شبیه درهم کوبیدن بت های بامیان است، اینها فرادی دیگر زبان‌های ما را حرام می پندارند و عربی سخن گفتن را اجباری می کنند.
در این شک نداشته باشید که این همه پروژه های عجم ستیزی به منظور هموار سازی بسترهای اجتماعی برای خلافت داعشی و طالبانی است .

>>>   بسیار جالب و مقبول بود سال نوروزتان مبارک

>>>   بُنْدَهِشْن نام کتابی به پهلوی است از این کتاب دو تحریر موجود است اولی موسوم به بندهشن هندی که مختصرتر است و دومی موسوم به بندهشن بزرگ یا بندهشن ایرانی که مفصل‌تر است.

بندهشن در ۳۶ فصل نوشته شده و بخش‌های این کتاب در ویرایش مهرداد بهار این گونه است:

جمشید یکی از پادشاهانِ اسطوره‌ای فلات آريانا نقشه استرابون است که در دوران ساسانيان به اران و ايرانشهرناميده شد. نام جمشید در اوستا و متون پهلوی و متن‌های دوران اسلامی آمده‌است.
جمشید را که سرزمين اش را جام جم مى ناميدند يک افغان بنام عبدالحى حيببى يما پادشاه پسر ویوَسوَنت اساطیر هندی ناميد که يما خداوند مرگ هندى
همين مخترع پته خزانه خود اش هم پنهان شد. او کتابهاى قرائت فارسى براى صنوف نوشت که همين کتابهاى عالى جناب و قرائت فارسى از استاد مايل يکشبه به کتاب قرائت فارسى درى وپسان به کتاب قرائت درى تقلب و جعل شد.
در همين روز خستجته سخت است که تنفرم را ظريف سازم.
زبان جمشيد زبان کهن پارسى بود
واژهٔ جمشید از دو بهره (قسمت) ساخته شده‌است: «جم» و «شید»؛ «جم» در اوستایی برابر با همزاد و «شید» برابر با خورشید به‌کار برده می‌شود.
از همين جهت شاه خورشيدى (Sunking) مىگفتند.
استوره ديگر زردشت بود که يونانى ها او را ستاره (Zoroaster) مى ناميدند
سرودهاى زردشت را بلاخره هخامنيشيان ٢٦٠٠ سال پيش با خط ميخى در سنگنبشته هاى خود نوشتند.
سال خورشيدى صورت فلکى حيوانى هميشه بود. ولى قمر دوستان بيابانى و صحرايى که فصول سال را نمى شناختند گاهنامه هاى ستاره شناسى را حرام مى دانستند. يهود و نصارا سال قمرى خوشآيند. يک چشمه, داعش وطالبان هم
ولى باکتر باختر و بلخ گهواره پارسيان شد.
روز تاجگذارى جمشيد را نوروز خوانند

خانه تکانى لباس نو سازى و ترکردن هفت غله سمنک .... نخستين مراسم به پيشواز نوروز

1- ميله‌ى گل سرخ, خواجه سفا , گلبهار و گلباغ شاهبهار نوبهار و سوبهار, کابل على آباد يا سخى جان

2- جهنده بالا؛ فارسی زرتشتی بالانمودن ژند اوستا - درفش کاويانى
3- هفت میوه‎‎, هفت سين
4- سمنک و سمنو
5- چشنهاى ارغوان‎‎
6- کاغذ پران بازى
7- رنگ تخم ها, تخم بازى
8- خاله کمپيرک
9- بابا نوروز,
10- هاجى پيروز و يا هاجى فيروز (از هجو آمده و نه از حج)
11- سبزه به در
12- سيزده بدر
13- ماهى و جلبى
14- نوروزى دادن
15- کشمش او = مى غريبان
در ميدانهاى سرسبزوزيبا
بهار فصل زيبا
انجمن بر پا
بر زمين و زمان چراغها
کشمش و هشتک و زردالو
غولند و سنجد و هسته ها
در آب هفته ها
خوشمزه از آب انگور ها
مى مغان خرابباتيان
در ميدان خرابات
دل افروز جشن جمشديان
از خجند تا به سهند
از کاشغر تا به نوروزآباد کردستان
در سرزمينهاى پارسيان
آن نيک نامان
بابه نوروز کیست؟

قصه یی بابه نوروز و خاله کمپیرک یکی از قصه های فلکلور و عامیانه است، در اکثر کشور ها بشکلی ساخته شده و خصوصاً بر روان اطفال تاثیرات عمیقی بجا می گذارد این قصه از سال های سابق به این سو با آمدن بهار و سال نو در خانه های مردم کابل بازگو گردیده و به اذهان مردم خطور می کند. می گویند، بابه نوروز پیر مردی که هر سال با آمدن بهار جوان شده به دنبال خاله کمپیرک که در برخی مناطق، کمپیر به زن پیر گفته می شود و البته زمانی که اینها وعده ازدواج به هم می دهند خیلی جوان و طراوت بهاران در سیمای شان نهفته است این هر دو عاشق و معشوق هم دیگر اند و با آمدن نوروز خاله کمپیرک خود را آراسته ساخته در گاز منتظر بابه نوروز می نشیند و هیچگاه بابه نوروز را نمی بیند به همین خاطر خود را یا به آب می اندازد یا به خشکه و مردم عقیده دارند اگر خاله کمپیرک به آب بیفتد باران می شود و اگر به خشکه بیفتتد آسمان صاف و آفتابی می باشد.

تهیه کننده: مهریه انوری
نوروزتان پيروز ,هرروزتان نوروز, نوروزتان امروز‎‎

>>>   من از میان همه رویدادها دانستم که ملاها آنچه میگویند آنطور نیستند و شما هم بحرف ملاها نکنید وقتی ملا میگوید درمسایل اجتماعی اینطورکن و آنطور نکن غلط میکنند،زیرا تجاوز بربچه ها و دختران را درمحراب بخود حلال میدانند.
آنها نمیدانند که خیلی عقب مانده اند آنچه میگویند مال مندرس و کهنه است و نو را یاد ندارند بنأ برملا ها تف اندازید و آنها را از خود برانید که نمیدانند دنیا چه نیاز دارد ،جنگ ،سلاح ،کشتن ،فریبکاری و هزاران گنه کار ملا ها است و آنها را بگذارید که با لنگی شان هرچه میخواهند بگویند و دل شان بکفد که کسی به گفتار شان ماس مایه نمیکند. این راز موفقیت مردم کشورهای اسلامی و جوانان برومندی است که دیگر میدانند که چه کنند .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است