پس از حمله به شفاخانه چهارصدبستر، نمایندگان مردم در مجلس می گویند مسوولان امنیتی خاین ملی هستند و باید بی درنگ از سوی این مجلس سلب صلاحیت شوند. نمایندگان مردم در مجلس می گویند مدیران نهادهای امنیتی کشور اشخاص بی کفایت هستند و هیچ شایستگی این مقام ها را ندارند. از سوی دیگر شک و تردیدهایی درمورد نیت اعضای مجلس نمایندگان نیز موجود است. گفته می شود نمایندگان مردم در مجلس به وزرای داخله دفاع و رییس امنیت ملی کشور در هفتم حمل صندوق خواهند گذاشت آیا اعضای مجلس نمایندگان صلاحیت سلب صلاحیت مدیران نهادهای امنیتی را دارند؟

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، داکتر رمضان بشردوست، عضو مجلس نمایندگان در برنامه «خط کابل» گفت: روزی که در پارلمان فرمی برای امضای نمایندگان گذاشته شد تا برای سلب صلاحیت وزیران ناکارآمد امنیتی اقدام شود، از دوصد و چهل و پنج وکیلی که در پارلمان هستند چهل و شش امضا جمع شده بود و این رقم وحشتناکی بود چرا که ما در برابر فاجعه قرن خود قرار گرفته بودیم. چرا که اولین بار در دنیا است که یک شفاخانه مورد حمله قرار می گیرد.

وی، از فساد اعضای مجلس نمایندگان می گوید و می افزاید: کل فساد زیر پای اعضای مجلس نمایندگان است، نماینده ای که وزیری را خاین می گویدو می گوید که شایستگی ندارد خودش به آنها رای داده است و آنها را به حیث وزیر انتخاب کرده است. همین نمایندگان بوده اند که به وزیر دفاع و داخله رای داده اند و هیچ کس صدای مرا که در آن مواقع نشنید که ماده هفتاد و دوم قانون اساسی را برایشان خواندم و در طول دوازده سال است که من برایشان می خوانم که ماده هفتاد و دوم قانون اساسی افغانستان آمده است که کاندید وزیر باید تحصیلات عالی داشته باشد شهرت نیک داشته باشد، تجربه کاری داشته باشد، تابعیت افغانستان را داشته باشد. به جرم نقض حقوق بشری و جنایت محکوم نشده باشد، وزیر دفاع وقتی معرفی شد، تحصیلات عالی نداشت،تجربه کاری در بخش رهبری وزارت در بخش تکنیکی تداشت و نه تنها شهرت نیک نداشت بلکه شهرت بد داشت. وزیر داخله یک روز آکادمی پولیس را نخوانده است. یک روز در وزارت داخله کار نکرده است و حتی یک روز تجربه کاری ندارد. شهرت نیک بلکه شهرت بد داشت. اما همین وکیلان بر اساس معامله، بر اساس قوم، مذهب زبان، تنظیم و داد و ستد رای دادند، رییس امنیت انجینر ساختمانی است. بارها من گفته ام در طول دوازده سال چه کرزی و چه اشرف غنی و عبدالله فعلا هیچ کاندید وزیری معرفی نکرده اند که شرایط ماده هفتاد و دوم قانون اساسی را داشته باشد.

نماینده مجلس، در مورد وظیفه نمایندگان مجلس در رابطه با حادثه شفاخانه بیان داشت: اگر نمایندگان مجلس واقعا نماینده های مردم بودند و در درد و رنج و غم مردم شریک بودند، همان لحظه باید وزیران را از کارشان سبک دوش می کردند. لازم نبود که حتی یک ساعت صبر شود. همان لحظه باید این فرم امضاها گذاشته می شد و نماینده ها آن را امضا می کردند. اما این کار را نکردند. این نمایندگان از فرصت ها استفاده می کنند به این فکر هستنند که از این طریق می توانند از وزیران امتیاز بگیرند و به امتیازات خود اضافه کنند. اصل فاجعه پارلمان افغانستان است. اصل بزرگترین مشکل افغانستان پارلمان آن است.

بشردوست، نمایندگان مجلس را به دنبال منافع خود می داند نه مردم و می گوید: قانون اساسی در هیچ ماده خود به ستر محکمه صلاحیت نداده است که سلب صلاحیت وزیر را بررسی کند. حالا چرا این موضوع درمورد هفت وزیر سلب صلاحیت شده، به ستر محکمه فرستاده می شود به خاطر این است که نه برای کرزی و نه ع و غ قانون افغانستان هیچ ارزشی ندارد. چیزی که برای آنها ارزش دارد منافع شان است. درزمان حامد کرزی، وقتی نمایندگان مجلس می خواستند داکتر اسپنتا را سلب صلاحیت کنند و حکومت زیر بار این قضیه نمی رفت، نمایندگان قرار بود دو روز تحصن کنند، اما حکومت نمایندگان را خرید، معاش آنها رادوبرابر کرد و آنها هم براحتی تحصن را پایان دادند و اصلا یادشان رفت که برای مردم تحصن کرده بودند.

وی، ادامه داد: متاسفانه در حال حاضر هم اکثریت مطلق وزیران یا بر اساس قوم، یا زبان، یا مذهب یا منطقه و یا بر اساس معامله مالی که صورت می گیرد، رای می دهد غیر از آن هیچ منطقی باور نمی کند که به کسی رای دهی که قانون اساسی گفته است که هیچ شرایطی برای وزیر شدن ندارد.

بشردوست، مقام های افغانستان را از عوامل فساد در افغانستان می داند و می گوید: یکی از بزرگترین فجایع افغانستان این است که در طول تاریخ سیاسی نخبگان و رهبران و سیاستمداران شان اینها بیشتر به منافقت سیاسی مشغول هستند. هیچ وقت، حقایق و واقعیت ها را نمی گویند. همه شان خود را شاد و فرشته نشان می دهند اما واقعیت این است که اگر پارلمان افغانستان بیست درصد برای مردم کار می کرد، امروز کشور ما به این فاجعه جنگ و فقر و گرسنگی گرفتار نمی شدند.

کد (30)

>>>   افسوس که نه تنها گوش دولتمداران افغانستان سنخان آقای بشردوست را نمی شنود، بلکه مردم فلاکت زدۀ ما نیز ازین نوع انسان های صادق و وطنپرست حمایت نمی کنند. فلهذا همین دیگ و همین سرپوش. همین حکومت فاسد و همین مردم گوسفندی!

>>>   آقای بشردوست خودت راست می گویی اما وقت وقت انسان تحصیل کرده روشنگر و با سواد نیست حالا وقت انسانی است که ریش دراز و پکول داشته باشد نه سواد اگر تحصیل کرده نمی بودی و ریش و پکول میداشتی حی حی گپ هایت عجب شنیده می شدند و عجایب استقبال ها می شدی ....

>>>   آقای بشردوست سخن هایت کاملا واقعیت است

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است