رییس جمهور غنی در پناه هندوستان بر پاکستان تاخت و احساس کرد که در هندوستان می تواند به پاکستان زور بگوید. غافل از اینکه این کنفرانس دو روز است و بعد باز اشرف غنی میماند و سیاستمداران پاکستانی که باید در مقابل شان کرنش کند.
آیا افغانستان به طور کامل از پاکستان روی برگردانده و به سمت هندوستان گرایش پیدا کرده است؟ آیا با این سیاست پاکستان نسبت به ما نرمش خواهد کرد؟

شاه گل رضایی، عضو مجلس نمایندگان در برنامه «گفتمان» گفت: با وجودیکه اقدامات موجود در راستای جلب کمک های کشورهای دوست و یا زمینه برای همکاری های اقتصادی میان برخی کشورها و افغانستان، قابل تایید است. این سوال پیش می آید که آیا این سیاست بر اساس یک عقلانیت و سنجش صورت گرفته یا بر اساس یک نوع روزمره زدگی در سیاست خارجی افغانستان است؟

وی، در خصوص برداشت خود از این نوع سیاست در قبال پاکستان و هندوستان ابراز داشت: متاسفانه فراز و نشیب هایی را که در پانزده سال گذشته در سیاست های خارجی افغانستان داشتیم نشان می دهد که این نوع نگاه نوعی روزمره زدگی در سیاست است. یعنی پیش از اینکه ما اصولی را به عنوان سیاست خارجی یا کلیاتی را به عنوان سیاست خارجی تعریف کنیم، بر اساس روزمره زدگی یکسری اصول را در نظر گرفتیم.

بانو رضایی، با انتقاد از سیاست های بی اندیشه در مقابل پاکستان ابراز داشت: ما از آغاز حکومت موقت تا حکومت منتخب در دو دور حکومت فعلی افغانستان، دقیقا در راستای یک تعریف و یا یک سنجش کلی از دورنمای سیاست افغانستان پیش نرفتیم. در آغاز حکومت وحدت ملی یک سری تلاش هایی به خاطر جلب حکومت پاکستان صورت گرفت. درست است که این اقدامات انجام گرفت اما آیا ضرورت داشت که تجربه ناکام پانزده سال گذشته یک بار دیگر تکرار شود؟ وقتی ما به عنوان افغانستان، به عنوان یک کشور در پانزده سال گذشته تجربه ناکام دراز مدت را با پاکستان داشتیم آیا ایجاب می کرد که دو سال وقت مردم افغانستان دررابطه با یک تکرار تجربه پانزده سال گذشته ضایع شود؟ حامد کرزی رییس جمهور افغانستان بیست بار به پاکستان سفر کرد و با عالی ترین مقام ها مذاکرات انجام داد. مقام های بلند پایه و شورای عالی صلح ملاقات هایی را در جریان چند سال گذشته داشتند وقتی که تجربه پانزده سال گذشته یک تجربه ناکام با پاکستان بود با آن راهکارهای در نظر گرفته شده، آیا ما بازهم باید به طرف این تجربه ناکام می رفتیم؟

وی افزود: بعد از دوسال حکومت وحدت ملی یک چرخش دیگر به طرف نزدیکی روابط با هندوستان انجام داد حالا باید دید که این چرخش هم برخاسته از یک نگاه درازمدت است و برای این رویکرد ما دورنمای دراز مدت تعریف شده داریم یا خیر؟ متاسفانه بعد از تشکیل پارلمان در افغانستان هنوز هم خطوط اساسی سیاست کلی کشور را نداریم و هنوز هم سیاست خارجی در فضایی که افغانستان قرار دارد تعریف نشده است. شرایط خاص افغانستان ایجاب می کند که یک سیاست خارجی تدوین شده داشته باشد تا در چنین مواردی دچار سردرگمی نشویم.

این نماینده مجلس با بیان اینکه مشکل اساسی کشور ما این است که سیاست ها را فرد محور ساخته ایم، نه اقتصاد محور، نه امنیت محور و نه اولویت محور، افزود: مشکل اساسی این است که سیاست ها همه فرد محور شده است. یعنی سیاست های ما طوری ساخته نشده است که اگر روزی این رهبران و اشرف غنی و عبدالله نبودند بازهم این سیاست ها قابل پیاده شدن و ادامه دادن باشد. در واقع باید به جای اینکه چهره ها در افغانستان برجسته شوند سیاست ها باید برجسته می شدند. یک ماه وقت لازم بود که حکومت در افغانستان و از درون به توافق می رسید که در قبال پاکستان چه سیاستی را باید در پیش گرفت. در این میان می ماند هندوستان. هندوستان یکی از دوستان صادق و بی مدعای افغانستان است اما این به معنای این نیست که سیاست فعلی قابل تایید باشد. سیاست را متمرکز ساختن روی افراد و یا حتی روی عمر حکومت ها یکی از اشتباهات استراتژیک افغانستان بوده است و تداوم اشتباهات استراتژیک افغانستان را به ناکجاآباد خواهد برد. در حال حاضر سیاست ها نه در مقابل پاکستان و نه در مقابل هندوستان صحیح نیست.

کد (30)

>>>   بعد از ایجاد خط دیورند، افغانستان همیش سیاست نزدیکی به هندوستان و دوری از پاکستان داشته است. چنانچه سینما های افغانستان با فلم های هندی شاهد این مدعا بوده است.
بعد از انقلاب ثور نیز دولت افغانستان با کشور هند دوست و با پاکستان دشمن بوده است، اما در مقابل مجاهدین با پاکستان دوست بودند.
با تشکیل دولت مجاهدین، همه کشور ها از افغانستان پا کشیدند و دولت افغانستان با هیچ کشوری نه دوست بوده است و نه دشمن.
با ایجاد دولت طالبان، طالبان دوست پاکستان و جنبش شمال دشمن پاکستان شد.
با ایجاد دولت کرزی و اشرف غنی نیز سیاست های دوگانه وجود داشته است، که هم با پاکستان وهم با هندوستان در مراحل مختلف رابطه داشته اند.

>>>   سیاست ما در کجا صحیح است که در مقابل پاکستان صحیح باشد

>>>   خانم رضائی واقعا زن شجاع ودانسته هستند اماپارلمان که یک رکن اساسی این دولت را تشکیل میدهد باید رول اساسی را درسیاست خارجی کشور ما بازی کند ویک سیاست مدون را برای حکومت تقدیم کنند تا مطابق آن سیاست خارجی کشور به پیشبرده شود.
شیرزاد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است