به این نگرانی ها در صلح با حکمتیار توجه کنید

نظرات بینندگان:

>>>   یک سوال برای سرگرمی روزهای عید:
با آمدن حکمتیار به دولت، چند قریه، چند ولسوالی و چند ولایت از چنگال تروریزم و جنگجویان حکمتیار رهایی می یابد و حاکمیت دولت در آن تامین می شود؟
اگر آمدن حکمتیار تغییری در هیچ منطقه یی ایجاد نکند، پس اینهمه هیاهو برای چی؟ آیا این یک مفتبری، عوامفریبی و چرب کردن سر مردم در دبۀ خشک از سوی مثلث شورای صلح- غنی- حکمتیار نیست؟

>>>   همان طوریکه کاندید ریاست جمهوری حکمتیار( 0.2)فیصد رای داشت امدن وی هم هیچ اثری به تامین امنیت ندارد باطالب رفت چه کرد با داعش رفت چه کرد حالا که با دولت بیاید چه خواهد کرد.

>>>   با آمدن آن باغی در صورتیکه محاکمه شود حیثیت نظام حفظ میشود۰در غیر آن سگ کوچه یی هم از مسیرش تغییر نمیکند چون او کسی نیست جز غلام غلام غلامان دشمن دین ، وطن ....

>>>   حسيب معترف
باز هم در بابِ صلح با گلبدین
اشرف‌غنی در سخنانِ پراگنده‌ی امروزش به‌مناسب عید، باز هم از سیاست گفت و بیشتر از همه به‌حریفان سیاسی درون‌حکومتی خود تاخت. او بار دیگر با تاکید بر صلح با حکمتیار، [دیگران] را متهم به ایجاد مانع در این پروسه کرد. اما به‌راستی مانع صلح غنی با گلبدین چه کسی/کسانی است؟ آیا اولویت اساسی حکومت وحدت ملی، صلح با حکمتیار است؟ آیا از زندگی و مرگ حکمتیار کدام اطلاع موثق در دست است؟ آیا مشکل امنیتی افغانستان کلا وابسته به‌حکمتیار است که این گونه دیوانه‌وار دنبال او راه افتاده‌اند؟
تردیدی در این وجود ندارد که آمدن و ناآمدن حکمتیار هیچ‌گونه تغییری در پایان‌یافتن جنگ نخواهد کرد و رویکرد حکومت به این موضوع کاملا رویکرد سیاسی و استراتژیک است. در واقع با این راه‌انداختن این هیاهو، از یک‌طرف می‌خواهند اذهان عامه را نسبت به‌ناکامی‌های حکومت منحرف سازند و از طرفی‌هم نشان دهند که این دیگران هستند که مانع صلح می‌شوند. در حالی‌که اطلاعات موثق نشان می‌دهد که مانع آمدن حکمتیار، فقط ارگ است.

>>>   رئیس جمهورغنی: هیچ موانع در کار صلح برایم قابل قبول نیست و در صورت ایجاد موانع به مردم مراجعه خواهم کرد، تا در یک صف واحد قرار گیرند"
غنى با اين تركيب ادعاى مسلمانى دارد ، و اخطار مى دهد كه اگر كسى ما نع آمدن قاتل مردم كابل شود به مردم مراجعه مى كند.
توصه ى من به غنى ؛
مى دانم كه تعريف مردم برايت جز قوم و تبارت معناى ديگر ديگر ندارد، من از تو و دوستت حكمتيار گلايه ندارم ، گلايه من از تاجيكان بى همت ى ، هم تبار خودم است ، بدوان و بدوان ، خوب چايك بدوان ، كسى نيست عنانت را بدوش بكشد. اما ما روزى معامله گران مان را قيضه خواهيم كرد و خود ركاب خواهيم زد.

>>>   کسیکه سال ها است با غلامی و بی عزتی و جاسوسی به بیگانه گان و با قتل و قتال و دوکه وفریب بنام دفاع از اسلام به زندگی ننگین اش ادامه داده باشد چگونه میشود که به یکبارگی راه شرافت وانسانیت و دلسوزی به مردم و وطن در ذهن وفکراش جایگزین جنایت وخیانت وقتل وکشتار و ازار مردم وجلوگیری از خرابی کشور بنفع کشور بیگانه شده باشد و تغیر بالاتر نود درجه ای در ان شخص بوجود امده باشد این غیر ممکن است .

>>>   گلبیدین نمی خواسته بیاید اما اشرف غنی از او خواسته بیاید واورا از شر شورای نظار وسایر دزدان شمالی رها سازد او هم با شرط های اینکه ماهانه بیست ملیون دالربه و بپردازند تا مصرف ملیشه هایش سازد وبتواند از غ محافظت کنند آماده برگشت شده!اگـربرگشت او براستی برای صلح وامنیت افغانستان میبود آِ اس آی اجازه میداد که گلبیدین زنده برگردد؟؟

>>>   اجـر صلح با جُلبیدین نهائی شد باید درجائی ساکن شود که شهر کابل در تیر رس راکتش نباشد مثلا پنجاه کیلومتر دورتر از شهر
نوت: کی برد من عربی است حرف ( )فارسی را ندارد وبه عوض آن اعراب ترورست حرف ( ج ) را استفاده میکنند

>>>   باعرض سلام . در کدام ماده توافق نامه با گلبدین اشاره ای شده که اسلحه و جنگ افزار گلبدین به دولت تسلیم داده شود و گلبدین مثل یک شهروند عادی زندگی کند . یا اصلا مغز متفکر در این مورد تا هنوز تفکر نکرده . ما مردم عادی خو اصلا به صلح گلبدین باور نداریم .چون ازموده را ازمودن خطاست . در طینت گلبدین صلح وجود ندارد وهم چنان حق این را جناب غنی ندارد که حق العبد را قربانی صلح مصلحتی خود و اطرافیانش کند بنا بر مصلحتهای قبیلوی .
افغان

>>>   امید است فال نیک گرفته شود. خداوند خودش میداند.
امید که بخیر مردم تمام شود.
سعیدی.

>>>   اینگونه نگرانی ها اصلاٌ معنی ندارند، همین جمعیتی ها و شورای نظاری ها که ابتدا به کابل آمدند، از وحشیترین مخلوقات بودند، جز چور و چپاول چیزی را بلد نبودند اما حالا مشت دموکرات بودن را بر سینه میکوبند، پس اعضای حزب اسلامی هم خود را وفق خواهند داد اما یک نگرانی وجود دارد و آنهم به جمعیت و شورای نظار است که تا الحال جمعیت و شورای نظار تیکه دار جهاد بودند اما حالا حزب اسلامی این تیکه داری شانرا نخواهد پذیرفت.
میهن زرغون

>>>   میگویند شتر را گفتند که گردنت کج است، شتر در جواب گفت کجایم راست است؟
کدام دموکراتی؟
آیا برخورد جنگسالاران شورای نظار که چند روز پیش استخوانهای فرسوده نامعلوم را به نام استخوانهای حبیب الله مثل بدمعاشان دوباره به زور در حضور نیروهای دولتی به خاک سپردند، به نظر شما با روند دموکراتیک سازش داشت. آیا ظلم و ستم اوباشان دوستمی و غیره را که از هیچنوع نوع ظلم و تهدی حتی به نوامیس مردم ابا نورزیده اند، دموکراتیک میدانید؟
حکمفرمایی دایم الابد عطای نور را در بلخ با معیارهای دموکراتیک درست میدانید؟
غصب جایداد های مردم و بیت المال را توسط زورگویان و اوباشان که بدون شک در سرتاسر افغانستان معمول شده، در حضور به اصطلاح یک حکومت منتخب یک عمل دموکراتیک میدانید. اگر جواب دارید، درست، در غیر آن بگذارید که حداقل یک جناح درگیر به پروسه صلح بپیوندد، تا باشد اقلاٌ یک صلح نسبی در کشور حاکم گردد.
با عرض احترام
حسیب

>>>   سيد جواد جان، و امثالشان از هر نوع صلح بايد تشويش داشته باشند، چون به هر اندازه كه دامن سياسيون و تنظيمهاي مؤثر در دولت بيشتر ميشود، طبعاً دكانداران سابق و امتعه شان بيع زده ميشوند، و سهم شان در ماركت سياست و دولتداري كمتر ميشود، خصوصاً كه دوكاندار نو قاطع تَر و خواهان رساندن نياز مردم به قيمت ارزانتر باشد. كه اين ادعاي نو نيست حتي از ابتداء جنگ با اشغال شوروي، امريكا و اروپائي هاي آنزمان با اين حقيقت رسيده بودند كه حزب اسلامي، بتناسب هم سيالانش منظمتر، شامل تر و پر نفوس تَر است، زيادترين كمك ميگرند، كمترين خيانت مالي دارند.
حالا وقت آن رسيده كه بخاطر نجات افغانستان و ملت افغان همه أطراف درگير بايد متحد شوند تا ديگر زمينه سؤ استفاده ديگران از مخالفين ازبين برود، اما قسميكه جواد جان از جنگهاي سابق ياد نموده، بايد گفت كه صدا از يك دست نمي برآيد، همه أطراف و در رأس آن شوراي نظار به تحريكات ديگران با هم در گير شدند، حزب وحدت، جنبش، سياف همه درگير بودند، و در جنگ حلوا بخش نميشود، اگر پنجشيري ها ديگران را احترام ميداشت، و هزاره، پشتون، ازبك را در قدرت شريك ميساخت درگيري بميان نمي آمد، جانب مقابل شوراي نظار بخاطر كسب حقوق خود مجبور به جنگهاي مسلحانه شدند. همه بايد حقبين باشيم، آفتاب به يك انگشت پت نميشود.

>>>   از پروژه خانمانسوز حکمتیار نباید ترسید
درین روز ها بحث آمد آمد گلبدین حکمتیار و توافق او با غنی احمدزی بر سر زبانهاست . پشتونست ها از چپ گرفته تا راست از دموکرات گرفته تا ضد دموکراسی همه وهمه جشن و شادی می کنند که فرزند ناخلف، جنایتکار و اجیر دست آی اس آی از خاک سست پاکستان آمده و پروژه پشتونیزم راکه به رهبری غنی به بن بست رسیده، روح تازه بخشیده و با تمام دشمنان و رقبای سیاسی و تنظیمی اش تصفیه حساب خواهد کرد.
آقای حکمتیار هم در هر پیام اش در ۱۵ سال گذشته بار ها این وعده را داده بود که با اقلیت های که زیر حمایت غرب بر پشتون های اکثریت حکومت می کنند، روزیکه بیایم تنها خدا می تواند از دستم خلاص شان کند. حتا دوسال پیش به برادران هزاره پیام داد که زمین های کوچی ها در بهسود را اشغال کرده اید، روزیکه برگردم مرغهای آسمان به حال تان خواهد گیریست و ایرانی ها هم به داد تان نخواهند رسید. بنابرین بسیاری ها از آمدن حکمتیار ترس دارند که باری دیگر جنگ های خانمانسوز و نسل کشی دهه ۹۰ در افغانستان شعلور خواهد شد.
جمعیت اسلامی رقیب دیرینه او که در زمان مسعود پوز حکمتیار را به خاک مالید و قدرت را در کابل از حلقوم او و متحدین چپی او مثل جنرال رفیع بیرون کشید خیلی نگران است. از یک طرف مسعود و استاد ربانی نیستند و از طرف دیگر جمعیت اسلامی در بحران رهبری، از هم‌گیسختگی سازمانی و فقدان قدرت نظامی دست و پا می زند.
اما من به پنج دلیل از آمدن حکمتیار ترس ندارم، برعکس استقبال هم می کنم:
۱) حکمتیار یک مصیبت الهی است و به گفته طالبان او یک انسان" بدمرغه " و شوم است با هرکی معامله کرده سر او را خورده است. اینبار سر غنی را خواهد خورد. ازین کرده کار خوب چیست که مردم افغانستان از شر یک آدم روانی دست نشانده امریکا نجات پیدا کند؟
۲) حکمتیار اگر سر دیگران را خورده نتواند، سر خود را خواهد خورد. ممکنست آی اس آی در تفاهم با امریکا او را بحیث مهره سوخته که زمان مصرفش مثل ملا عمر به پایان رسیده بحیث پیشمرگ در اقیانوس مرگ در افغانستان بفرستند که مردم افغانستان از او انتقام بگیرند.
ازین کرده بهتر چیست که مردم افغانستان انتقام جنایات و خیانت های بی شمار را از وی بگیرند؟
۳) حکمتیار به این محاسبه به افغانستان می آید
که مسعود و استاد ربانی در زیر خاک خوابیده اند و شورای نظار و جمعیت اسلامی در بحران بسر می برند و دیگر کسی نیست که جلو قدرت طلبی او را بگیرند. اما به باور من همانگونه که مسعود و استاد ربانی خوابهای حکمتیار و آی اس آی را هم در ۸ ثور ۱۳۷۱ و هم در کودتای شورای هماهنگی در ۱۹۹۴ با تمام متحدان داخلی شان به کابوس تبدیل کردند، نسل نو در پرتو مکتب مسعود و استاد ربانی خوابهای کهنه و جدید حکمتیار با متحدین سابق و نو او رابه کابوس تبدیل خواهند کرد. ازینرو اینبار نیز محاسبه حکمتیار غلط از آب در خواهد آمد.
۴) شاید برای حکمتیار زندگی در زیر سایه آی اس آی بیش ازین خسته کن شده باشد، هوای شراکت در مافیای قومی حکومت غنی به سرش زده باشد.
به باور من نسل نو افغانستان و رسانه های سختگیر و پرسشگر افغانستان چنان زندگی را بر او تنگ خواهند ساخت که پشیمان شود از آمدن از زیر چتر آی اس آی به زیر چتر امریکایی ها در حکومت مافیای قومی غنی.
۵) هر چند داکتر عبدالله از مدتها قبل گرسنه در انتظار صرف غذا با حکمتیار بر سر یک سفره نشسته است، ولی برخی طرفداران او نگران اند که شاید جان کری در تفاهم با آی اس آی و غنی مقام میان تهی و متزلزل او یعنی فرمانروای کاخ سپیدار را به حکمتیار بدهند و در نتیجه توافقنامه با حکمتیار را جاگزین توافقنامه‌ای حکومت وحدت ملی با عبدالله بسازد. بدین ترتیب با آوردن حکمتیار در قدرت حلقه‌ای کمبود پشتونیزم تکمیل خواهد شد.
به باور من ازین کرده کار خوب چه است بجای عبدالله فرمانروای کاخ آرایش و بحیث ابزار دشمن، که همه را دست بسته به فاشیزم تسلیم کرد مردم خود با دشمنان شناخته شده شان روبرو شوند؟
در فرجام به باور این قلم بجای تحمل انفجار و انتحار گروه حکمتیار در ۱۵ سال اخیر و پیام های تهدید و توهین آمیز او از بستر آی آی اس آی به آدرس اقوام و شخصیت های افغانستان، بهتر است با این انسان شوم، بی حیا و جنایتکار در پایتخت کشور جایکه هزاران انسان را قتل عام کرد و شهر را به ویرانه تبدیل کرد روبرو شویم و به چشمان بی شرم و حیا باخته او نگاه کنیم و داستان خونین جنایت، خیانت و حتا دوران زشت کودکی و نووجوانی او را از زبان خودش در حضور دوربین کمره ها بشنویم. ازین کرده بهتر چه می تواند باشد؟

>>>   در اين اواخر رئيس جمهورعلناً از حكمتيار به عنوان شاخ گاو خواجه نصيرالدين طوسى عليه جغرافياى مقاومت و بخصوص كاخ سپيدار سعى مى كند استفاده نمايد و با بزرگنمايى جريان فرسوده اى قرون وسطايى حكمتيار عملاً يك جنگ روانى را عليه كاخ سپيدار سامان داده است .
آقاى رئيس جمهور بايد بداند، كه نه حكمتيار، نه او و نه هيچ كسى ديگرى ، نمى تواند در برابر طوفان جريان هويت طلبى ، عدالت خواهى و مشاركت سياسى تمام شهروندان كشور مقاومت نمايد.
آقاى حكمتيار يا هر تروريستى جنايتكار ديگرى كه مى خواهد بيايد، بيايد !
قانون اساسى را بپذيرد ، از شهروندان معذرت بخواهد و مانند انسان وارد جامعه شود.
اما هيچ شخصيت حقوقى و حقيقى نه شرعاً و نه قانوناً اين صلاحيت را دارد كه حق مردم را ببخشد، مردم حق دارند از حكومت سوال نمايند و در جريان توافق قرار گيرند .
رئيس جمهور اين حق را ندارد كه از بيت المال و خزانه اى ملت به رهبر تروريست امتياز بدهد و براى قاتل ملت فرش قرمز پهن نمايد.
امتياز بخشى از جيب ملت براى رهبر جنايتكار تروريست در واقع جفا و جنايت براى قهرمانان نيروى هاى امنيتى و نظامى كشور مى باشد كه در دو دهه اى گذشته در راه عزت و شرف و آزادى و استقلال ما جان در كف نهادند و تقديم خاك و وطن و خدا و مردم نمودند .
صلح خير است اما نه به قيمت زير پا نهادن ارزشهاى والاى انسانى و الهى

>>>   نه تنها قریه وهیچ جایی امنیت واز شر تروریزم رهایی نمی یابد بلکه این گلبدین تروریست است که با امدنش تروریزم دولتی وقانونمند میشود وادمکشان باقی مانده یی گلبدینی به شکل وشمایل دولتی در دیری مجلس های ارگ حضور رسمی پیدا میکنند.


تاریخ انتشار: ۱۲:۰۲ ۱۳۹۵/۶/۲۳	کد خبر: 121068	منبع:	پرینت