در اواخر قرن بیستم با ختم جنگ سرد و نابودی اتحاد جماهیر شوروی سابق از صفحه روزگار تصویر مثبتی در ذهنیت ها در جهان ایجاد گردید که ممکن زمینه تنش و منازعه میان کشورها باالاخره از بین برود و یا اقلا کمتر گردد ولی روند تحولات جهانی و منطقه ای بر عکس نشان داد که بیانگر این حقیقت است که هنوز تا ختم تنش و منازعه میان کشورها فاصله زیادی وجود دارد و حتی جریان تحولات جدید در عرصه سیاسی و اقتصادی جهانی نمایانگر آن است که تنش ها و رقابت های جدیدی در حال آمادگی و شکل گیری است.

چنانچه تعدادی از کشورهای در حال صنعتی شدن در قاره آسیا ماننده هنگ کنگ، تایوان، کوریای جنوبی، سنگاپور زیر نام(ببرهای آبی) و ظهور جمهوری خلق چین با سرعت تمام در عرصه رشد و توسعه اقتصادی و وضعیت موجود در کوریای شمالی و اوضاع که در خاورمیانه و افغانستان جریان دارد و عوامل بازدارنده دیگر همه سبب می گردد که نتوان از تنش و رقابت میان کشورها بطور کامل مطمین بود و حتی عده از ناظران و تحلیل گران بر این باور اندکه جنگ سرد جدیدی در جهان در حال ظهور است این بار نه در اروپا بلکه در قلب آسیا که یک طرف آن را جاپان کوریای جنوبی به همکاری نزدیک امریکا و جانب دیگر را دو قدرت اتمی دیگر جهان یعنی چین و کوریای شمالی تشکیل می دهند.

اوضاع در خاور میانه از آنهم پیچیده تر است زیرا عده ای از کشورها از یک جانب وعده دیگر از جانب دیگر جنگ حمایت می کنند و در اینجا است که خون مسلمانان به ناحق در زمین ریختانده می شود که همه اینها سبب می شود که به آسانی نمی توان از حالا آینده جهان را درست پیشبینی کرد و امیدوار بود که به زودی و آسانی تنش میان کشورهای جهان از میان رفته و یا کاهش جدی پیدا خواهد کرد و جهان به صلح پایداری خواهد رسید.
والسلام

سید محمد خیر خواه

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است