جنگ، انتحار و ترور در افغانستان در یک سالی که گذشت، تبدیل به یک رسم تغییر ناپذیر شده است. گروه، گروه افراد بیگناه در این انفجارها کشته می شوند و خانواده های زیادی را داغدار می کنند و در این مواقع حکومت تسلیتی گفته و موضوع به فراموشی سپرده می شود. هیچ پیگیری و عملیاتی هم وجود ندارد. حمله به کارکنان تلویزیون طلوع در این اواخر و کشته شدن هفت تن از آنان از این موارد سوزناک بوده است.چرا حکومت تا این حد خونسرد است و چرا اقداماتی علیه این دهشت افکنی ها نمی کند؟

احمدولی مسعود، رییس بنیاد احمدشاه مسعود در برنامه «فراخبر» گفت: فرزندان این کشور چه در نیروی امنیتی و چه در حالت عادی هر روز جان می سپارند. ما باید با جرات در مقابل دشمنان افغانستان بایستیم. صداهای مردم نباید خاموش شوند. حمله تروریست ها به کارمندان رسانه ها به این دلیل است که آنها می خواهند به این بخش مهم آسیب برسانند تا صدای آنها کمتر بلند شود و آنها را رسوا نسازند.

وی در مورد دلایل قدرت گرفتن طالبان در کشور اظهار کرد: مشکل بزرگ ما در کشور این است که تعدادی تلاش دارند تا منافع خود را از طریق تعامل با تروریزم به دست آورند. در مدت چهارده سال اخیر، آنها از تروریزم و از نیروهای طالبانی دلجویی کردند. بعد از چهارده سال با وجود حضور جامعه جهانی در اینجا، با وجود مصرف میلیاردها دالر می بینیم که تروریزم قوی تر شده است. سیاستهای غلط، استفاده از ابزار تروریزم و رسیدن به منافع مشروع و غیر مشروع افراد قدرتمند، باعث شده است که افراط گرایی و تروریزم بیشتر شود. متاسفانه دولت هم، هیچ پایگاه اجتماعی ندارد تا بتواند مردم را به دور خود جمع کند. مشکل بزرگ هم این است که تعدادی مجبور می شوند که به طالبان پناه ببرند. چرا که دولت هنوز تعریفی روشن از امنیت ملی و دوست و دشمن ندارد.

به باور مسعود، تروریزم در افغانستان، فقط تروریزم فیزیکی نیست، تعدادی افراد در این نظام هستند که تروریزم فکری هستند. آنها آگاهانه یا ناآگاهانه افکار تروریزمی را در افغانستان گسترش می دهند. همین باعث می شود که یک تعداد مردم اغفال شوند. مردم عوام افغانستان نمی دانند که چه کسی درست می گوید و چه کسی اشتباه فکر می کند. از همین طریق است که در واقع فکر تروریزم ترویج و بارور می شود و ما هر روز شاهد خونین ترین حادثه ها در کشور می باشیم. این افراد حتی گناهکارتر از کسانی هستند که در کوچه و بازار انتحار می کنند.

رییس بنیاد احمدشاه مسعود، مبارزه در مقابل تروریزم را وظیفه همه مردم دانسته و گفت: مردم افغانستان باید در مقابل این تروریزم بایستند و حتی یک لحظه نگذارند کسانی که می خواهند ما را از صحنه بیرون بکشند، قادر به انجام چنین کاری باشند. رسانه ها هم باید بر ضد این تروریست ها صدای خود را بلندتر کنند و در این قسمت هیچ ضعفی نباید نشان دهیم.

مسعود، با بیان اینکه راه انتخابی دولت برای صلح اشتباه است گفت: چهارده سال است که وقت و انرژی افغانستان به خاطر صلح مصرف می شود اما می بینیم که هیچ نتیجه ای ندارد و با گذشت هر روز طالبان قوی تر می شوند. این نشان می دهد که این رویکرد برای صلح نتیجه ندارد. بهترین کار در مقابل طالبان این است که هم نیروهای امنیتی و نظامی ما تقویت شوند، هم دولت یک دولت قوی تر شود، از موضع قدرت با آنها در تعامل باشد، تعریف روشن از دوست و دشمن داشته باشد و بتواند با پشتوانه ملی و پشتوانه منطقه ای و جهانی در مقابل آنها بایستد و دولت افغانستان رویکرد خود را کاملاً تغییر دهد. ابتدا هم یک همسویی در نیروهایی که در داخل افغانستان هستند ایجاد شود و بعد از موضع یک قدرت دولتی ملی، می توانند داخل پروسه شوند و صلح را ایجاد کنند.

وی ادامه داد: حکومت افغانستان در چهارده سال به صلح، دلگرم بوده است اما در عین حال مردم افغانستان تاوان سنگین دلگرمی آنها را پرداخته اند. حکومت جدید هم در یک سالی که از عمر آن می گذرد، بسیار دلگرم بود و به مردم مژده می داد که طالبان را از بین می بریم اما دیدیم که دشمنان چه مانورهای خونینی دادند، چگونه شهرهای افغانستان را گرفتند و چگونه آنها را غارت کردند. دولت افغانستان باید از اشتباهات گذشته درس بگیرد و از حالت تواضع در مقابل دشمنان خارج شود و از موضع قدرت با آنها رفتار نماید.

مسعود معتقد است کشورهای ذی نفع است که اجازه صلح در افغانستان را نمی دهند و افزود: برخی کشورها و حلقات در داخل افغانستان، در اینجا منافع استراتژیک دارند. آنها در واقع می خواهند با تعامل با تروریزم به منافع خود در منطقه و فرامنطقه برسند.به همین دلیل، تا به حال تغییری در استراتژی آنها به وجود نیامده تا طالبان هم از جنگ دست بردارند. چرا که طالبان ابزار دست همین کشورها هستند. هر زمانی که در استراتژی کشورهای ذی نفع تغییری ایجاد شد ما شاهد قطع جنگ توسط طالبان خواهیم بود. طالبان نه به خاطر دولت داری ایجاد شده اند و نه به خاطر صلح ایجاد شده اند، در واقع ابزار، فکر، حرفشان، خشونت و جنگ و ترور و انتحار است.

وی در پایان گفت: ما نباید ضعف نشان دهیم، ما باید مبارزه خود را ادامه دهیم، مبارزه به خاطر حق، خدا و عدالت و به خاطر این سرزمین، باید ادامه پیدا کند. نباید ضعیف شویم اگر ضعیف شدیم امروز هفت نفر از ما را شهید ساختند، فردا هفتاد نفر ما را شهید می سازند، این فرمولی است که تطبیق می شود.

کد (30)

>>>   باز چارلی عزیز چه میگوید!!!!

>>>   ﻭﺭﻭﺩ ﻗﺒﺎﯾﻞ ﭘﺸﺘﻮﻥ ﺍﻓﻐﺎﻥ ﺑﻪ (ﺧﺮﺍﺳﺎﻥ )
رونوشت از صفحه معلومات جهان
ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﺩﻭﻟﺖ ﺩﺭﺍﻧﯽ (1747-1818) ﺍﺳﺎﺳﺎ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺧﻠﻊ ﯾﺪ ﻭ ﺭﺍﻧﺪﻥ ﺗﺎﺟﯿﮏ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﺷﺎﻥ ﻭ ﺗﺒﻌﯿﺖ ﺁﻧﺎﻥ ﺍﺯ ﭘﺸﺘﻮﻥ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪ. ﺩﺭ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﭘﺎﺩﺷﺎﻫﯽ ﺍﺣﻤﺪ ﺷﺎﻩ ﺩﺭﺍﻧﯽ، ﻗﺒﺎﯾﻞ ﭘﺸﺘﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺟﻼ‌ﻝ ﺁﺑﺎﺩ، ﻏﺰﻧﯽ، ﻗﻨﺪﻫﺎﺭ، ﻓﺮﺍﻩ ﻭ ﻫﺮﺍﺕ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﻪ ﺍﺳﮑﺎﻥ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ. ﺩﺭ ﻋﯿﻦ ﺯﻣﺎﻥ، ﺯﻣﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﭘﺮﺑﺎﺭ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺗﺎﺟﯿﮏ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻗﻨﺪﻫﺎﺭ ﯾﮑﺴﺮﻩ ﺑﻪ ﻗﺒﻀﻪ ﻣﻠﮑﯿﺖ ﺧﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺍﻧﯽ ﺩﺭﺁﻣﺪ، ﻭ ﺗﺎﺟﯿﮏ ﻫﺎ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻻ‌ﯾﻪ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺟﮕﺰﺍﺭ ﻭ ﻣﺎﻟﯿﺎﺕ ﭘﺮﺩﺍﺯ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﻪ ﺳﺎﻝ 1770 ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﮐﺎﺑﻞ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺩﻭﻟﺖ ﺩﺭﺍﻧﯽ ﺑﺮﮔﺰﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ، ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﭘﺸﺘﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﮐﺎﺑﻞ ﺍﺳﮑﺎﻥ ﻣﯽ ﯾﺎﻧﺪ. ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻢ، ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻫﻨﮕﺎﻡ، ﻣﻠﮑﯿﺖ ﻫﺎﯼ ﻓﺌﻮﺩﺍﻟﯽ ﺗﺎﺟﯿﮑﯽ (ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﺯﻣﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﻏﯿﺮ ﭘﺸﺘﻮﻧﯽ) ﺩﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﺟﻨﻮﺑﯽ ﻫﻨﺪﻭﮐﺶ ﻭ ﺳﺮﺍﺳﺮ ﺷﻤﺎﻝ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ ﺍﺳﺘﻘﻼ‌ﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ

>>>   طالبان و دوام بهانه جویی:
طالبان پیش‌شرط های جالبی را برای اشتراك در گفتگوهای صلح اعلام نموده اند.
به باور طالبان دولت افغانستان اختیار مذاکره و مصالحه را ندارد و این گروه به گونۀ مستقیم می‌خواهند با آمریکا وارد مذاکره شوند.
طالبان گفته اند كه تصمیم‌گیرنده اصلی در پروسه صلح آمریکا است و گفتگو با حکومت افغانستان سودی ندارد.
در عین حال این گروه از دولت افغانستان خواسته است كه دفتر قطر را از نشانی طالبان به رسمیت بشناسد و اداره یکی از ولایت های جنوبی کشور را به آنان واگزار کند تا آنان در این ولایت دفتر رسمی ایجاد کنند. در عین جالب ترین خواست طالبان در این میان اینست که دولت افغانستان جلو "تبلیغات زهرآگین"علیه این گروه را بگیرند.
درخواستی که پیش از آن با تهدید کردن رسانه ها و سپس حمله بالای کارمندان تلویزیون طلوع در مسیر عملی شدن آن گام های خون آلود خود را برداشته بودند. این رویکرد نشان دهندهء این واقعیت است که روی هم رفته آزادی بیان و فعالیت رسانه های آزاد به یکی از بزرگترین موانع فراراه حاکمیت دوبارهء ذهنیت های قرون وسطایی آنان بر افغانستان مبدل شده است.
گفته می شود، دور سوم نشست های چهار جانبه در اواخر ماه دلو سال روان در اسلام آباد پاکستان برگزار میشود و هدف اساسی از این نشست ها، زمینه‌ سازی برای گفتگوهای صلح میان دولت افغانستان و گروه طالبان گفته شده است.
"روبردارى از برگه اصلاحات "

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است