(فیسبوک چهره تعدادی از دوستان و چُوکره های استعمار را سفید کرد، شُکر که سیاه نکرد.)

بدبختانه در حملات اخیر بالای فرانسه ما بیشتر از فرانسویان تلفات دادیم. در حدود صد و چند نفر فرانسوی کشته شد اما هزاران هموطن ما قربانی جنگ نرم و فکری ای شدند که ناشی از حملات اخیر در فرانسه و تحت عنوان غمشریکی با فرانسه از سوی فیسبوک راه اندازی شده بود.

تعدادی اشتباها قواره های خویش را مزین به بیرق فرانسه ساخته اند و تعدادی هم قصدا اما هر دو گروه بی سوادانِ دنیای تکنولوژی و جنگ رسانه ای هستند. تعدادی کم و بعضی ها زیاد می دانند ولی اکثر داناها از دانایی و استعداد زیاد، جمع و جوشی که در کله های شان ایجاد شده است باعث بندش سوراخ فهم شان می شود و مرتکب اشتباهاتی می شوند که پروگرامیست های غرب از خدای خود چنین آرزو را دارند، منظورم سلامی زدن جوانان افغانستان به تقاضاهای برنامه نویسان است.

به این گروه از عزیزان ضمن خطاب، مشوره مفت می دهم. نه پدر کُشتگی با فرانسه داریم و نه کینه و کدورتی با فرانسویان و شما رهروانِ دنیای مجازی. اگر بزرگ شده همین وطن ویرانه هستید، از عمرِ وارد شدن شما به اینترنت وقت زیاد نمی گذرد، اصلیت و هویت خویش را زود فراموش نکنید. فیسبوک و قوانین اینترنتی که شما به آن دلبسته اید، توسط آدم هایی همسن و سال شما برنامه نویسی و طراحی شده است. فعلا آنها در خدمت سیاستمدارانِ و مراجع خویش هستند و با استفاده از همین فناوری خویش در پی تزریق فرهنگ و جا بجایی چهره مثبت خویش هستند. می خواهند مسلمان کُشی خویش را انسانیت جلوه دهند، می خواهند برای اعمال شُوم خویش در جوامع ما طرفدار داشته باشند و می خواهند زمینه تایید قوانینی که برای تباهی مسلمانان از طریق سازمان ملل تصویب می شود را در افکار ما جا بجا سازند.

فرانسه و سایر ممالک غربی مانند شما آنقدر بی خیال و سهل اندیش نیستند تا با دیدن تصاویر صفحات اینترنتی شما، مجذوب احساس بیجایِ شما شوند و خود را چون شما احمق بسازند. علاقه و آرزوی دولت هایی که ما در غم شان شریک هستیم، آرامی و خوشی ما نیست بلکه آرزوی آنها تلخ کردن روزگا ما مسلمانان هست تا بتوانند به درستی به اهداف سیاسی و اقتصادی خویش دست یابند. آنها در پی تسخیر افکار طفلانه ای جوانان ما هستند.

اگر شما نیز از آن دسته افرادی هستید که می خواهید با به دست آوردن دلِ فرانسه و غرب پناهندگی حاصل کنید، با استفاده از راه های بهتر و سهل تری دیگر می توانید توجه آنها را نسبت به پذیرش تان جلب کنید؛ در غیر، اول «ماتم داری» خویش را به پایان برسانید که از خود و مردم خود رانده نشویم.

خط آخر: باید از عزاداران فرانسه تقاضا شود تا در غمی که نسبت به حادثه پاریس در وجود افکار طفلانه جوانان ما ایجاد شده است، غم شریکی نمایند. غم تا غم است و شدت غم جوانان ما نسبت به حوادث پاریس بیشتر از غم شما است.

پی نوشت: از پدر و پدرکلان تان در وطن نشنیده اید: «غمشریکی با پلنگ تیز دندان، ظلم بر گوسفندان است»؛ ای کسانی که به مظلومیت و حقانیت دولت فرانسه ایمان آورده اید، شما در اشتباه هستید. فرانسه و حامیان آن مظلوم نه، بلکه ظالم هستند.
واقع نِگری و حق گویی نصیب همه تان باد.


طلب الدین غیاثی

>>>   جنایتی را که داعشیان در فرانسه انجام داده وصد فیصد مخالف دین مبین اسلام هم است نه تنها مردم مسلمان افغانستن را بلکه تمام جهان را شوک زده کرد و از ظلم وجنایت داعشیان مخالف کرامت انسانی هم است مردم صدای اعتراض شانرا در مقابل شرارت پیشه های داعش بالا کرده وایا در غم شریکی انسانی کدام گناه است انهای که در فرانسه در حملات ترورستی داعشیان کشته شده اند همه انها انسانها بوده وحق زندگی را داشتند بکدام حق داعشیان انها را کشتند برادر کمی فکر کن که انسان دارای ترحم وعاطفه است انهای که از انسانیت خارج میگردند مانند داعش وطالب سیاه قلب اند وترحم انسانی را از خود دور زده اند ما ودیگران انسان هستیم ترحم وعاطفه داریم به هر انسان این کره خاکی که بی موجب ضرر وارد گردد ماغمگین میگردیم گذشته از اسلام وکفر ان .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است