تظاهرات گسترده و بی پیشینه مردمی، با پاسخ ها و تعهدهای رییس جمهور به خواست های برخی از اعتراض کنندگان و بازمانده های قربانیان ولایت زابل پایان یافت. هرچند تظاهرکننده ها دولت را در تامین امنیت مردم به بی پروایی و ناتوانی متهم می کنند اما محمد محقق معاون ریاست اجرایی می گوید: کسانی که به کرسی های حکومت نرسیده اند خون شهدار ا بهانه می گیرند و مردم را جمع می کنند و درصدد بهره برداری های شخصی هستند. همچنین ریاست جمهوری می گوید: که شعار مرگ بر رییس جمهور، کمک به دشمنان افغانستان است. اما آیا پاسخ های سران حکومت به خواست های اعتراض کننده ها روشن و قناعت بخش است؟

عبدالمنان شیوای شرق فعال جامعه مدنی در برنامه «فراخبر» گفت: آنچه که ارگ در برابرخواسته های اعتراض کنندگان انجام داد، نشات گرفته از اخلاق توتالیته گری، خودکامگی و جایگاه غیر مشروع حکومت وحدت ملی است. صدها هزار نفری که به خیابان ها ریختند و داخواهی ملی را به راه انداختند، انسانهای کوچه ای نبودند، آنها اگر بوریایی در زمین ندارند و ستاره ای در آسمان، مانند این رهبران پوشالی میلیون ها دالر مردم را هم برباد نداده اند و در حق مردم خیانت نکرده اند.

وی در خصوص واکنش سران حکومت در برابر اعتراض مردم بیان کرد: واکنشی که رهبران بی کفایت حکومت در برابر اعتراض های مردم نشان دادند، دوباره همان فریب و نیرنگی بود که قبلاً مردم افغانستان را با آن مشغول داشته بودند. ما آمده بودیم برای اینکه دادخواهی ملی کنیم و حق شهروندان افغانستان را از مسوولان حکومت وحدت ملی بگیریم اما سران حکومت، مسوولیت خود را ادا نکردند و با حرکت های دیکتاتوری و مردم ستیزانه ومردم فریبانه بار دیگر ثابت کردند که در دل مردم هیچ جایی ندارند و حکومت شان حکومتی غیر مشروع است و اراده شان اراده ملی و مردمی نیست و در برابر مردم افغانستان، مانند انتخاباتشان جفای بزرگی کردند. رییس اجرایی که میلیون ها رای مردم را داشت یک بار دیگر ثابت کرد که خاین به مردم است و این خیانت را یک بار دیگر ثابت کرد به طوریکه هیچگونه حمایت از دادخواهی صدها هزار نفر اعتراض کننده انجام نداد.

شیوای شرق در پاسخ به گفته محقق که اعتراض کنندگان را کوچه ای خوانده، می گوید: متاسفانه در کمال تاسف محقق هزاران نفری را که برای گرفتن حق شان که همان عدالت است به خیابان ها ریختند، کوچه ای می خواند. این در حالی است که وی توسط همین مردم کوچه ای رهبر شده است. محقق باید بداند که ما مردم کوچه ای نیستیم بلکه بستر مشروع و ملی افغانستان هستیم که در هوای سرد پاییزی، بهار کابل را می توانیم سازمان دهی کنیم تا خاینان را از کاخ سپیدار و ارگ ریاست جمهوری بیرون کنیم تا بدانند مشروعیت و مردم سالاری یعنی چه.

این فعال مدنی در خصوص دلیل تظاهرات مردم اظهار کرد: اهداف کسانی که به خیابان آمده بودند این بود که باید عدالت نهادینه شود و حکومت، مسوولیت های اساسی و قانونی خود را درک کند. بی خیالی ها و کم کارهای های رهبران در یک سالی که حکومت کردند، در همه مناطق افغانستان دلیلی برای یک اعتراض و یک انفجار بزرگ مردمی بود که علیه این حکومت شکل گرفت. حکومت افغانستان در هیچ قسمتی مسوولیت های خود را انجام نداده است. عدم رسیدگی به جنایت هایی که طالبان در قندوز کردند از این جمله است. هیات حقیقت یابی که دولت مقرر کرده، در تبانی با طالبان کار کرده است. همچنین حکومت به هیچ کدام از جنایت هایی که طالبان در این کشور انجام دادند، توجهی نکرده و مردم را به حال خود رها کرد. تا اینکه شاهد سربریدن ها و قتل عام های مردم بودیم.

وی در تعبیر شعار مرگ بر ارگ مردم عنوان کرد: شعار مرگ بر ارگ، هشداری است برای کسانی که در تبانی با طالبان در ارگ ریاست جمهوری کار می کنند و هشدار به رهبران پوشالی و کاذبی است که صدها هزار انسان دانش آموخته و با شخصیت را کوچه ای عنوان می کنند. در واقع این شعار مرگ بر ارگ، نقطه پایان، هشدار و نکته تکانه برای کسانی است که به مردم جفاهای بزرگی کردند و می کنند.

شیوای شرق از گسترده شدن اعتراض ها در سطح کشور خبر داده و گفت: امروز در بلخ اعتراض های مردم بلند شده بود، در شهرهای دیگر هم قرار است این اعتراض ها بلند شود. ستاد برگزاری این همایش صدهزار نفری و ملی مردم افغانستان با خواسته های اندک در برابر مردم ستیزترین رهبران که فعلاً در راس حکومت قرار دارند، فرو گذاشت نخواهند کرد. تا آنجایی راه خواهند رفت که حکومت واقعاً مبنای مشروعیت خودش را پیدا کند و کسانی که به مردم جفا کرده اند تکان بخورند و پایان حود را ببینند.

وی در اخیر گفت: بدون تردید اگر همه خواسته های مردم افغانستان که در چارچوب کلان مطرح است از حکومت داری خوب، مبارزه با فساد، تامین امنیت، نهادینه کردن عدالت، مشارکت سیاسی و واقعی مردم افغانستان، رسیدگی به اولویت های کلان ملی مردم، مانند یک سال گذشته فراموش شود، هشدار بعدی این است که مردم تصمیم گیرنده هستند و درمورد آنها تصمیم خواهند گرفت. در این صورت همان تصمیمی گرفته خواهد شد که در کشورهای عربی در بهار عربی گرفته شد و منتج به سرنگونی قدرتهای توتالیته و خودکامه شد.

کد (30)

>>>   چقدر عجیب است وقتی مدیران ‫#‏دآزادی‌غژ‌رادیو‬ نگران بر افراشتن پرچم داعش بین دانشجویان ننگرهار نیست (اصلا گزارش نکردند) و نگران زبان فارسی است. همین یک ماهٔ پیش یا همین رادیو یا خواهر خوانده‌اش از حضور ایرانی‌ها در کتاب‌خانه کابل اظهار نگرانی کرده بود.
داعش بیا فارسی را بخور!

>>>   سلام : - اگر همین مظالمی که در خق هموطنان عزیز شده ومیشود وهمچنان جریان دار د در حق همین ارگ نشینان میشد باور کنید افغانستان که هیچ همه دنیا را به اتش میکشیدند اما جای بسیار تأ سف اینجاست که تحمل ندای بر حق مظلوم را هم ندا رند .
وسلام

>>>   این را من به مردم افغانستان قول میدم که تاریخ نویسان ما عین واقعیت را درجتاریخ میکنندواقعت های نابخشودنی گذشته رامینویسند زمانی به نوک زبانها و یا به کتاب‌های تاریخ مکاتیب نوشته می‌شود که دیگر این حاکمان از خدا بی خبر و فاسد زیر چند خروار خاک خوابیدن به سّوالات خداوند جواب می دهند سرمایه که بطوری بی سابقه ازطرف جامعه جهانی به این مردم سرزمین خراب شده و به باد رفته کمک شده‌ بود به80%درصد این مردم واقعا با فقر و بدبختی زندگی میکنند.اگر آدم کمی غیرت داشته باشد اشکش جاری می شود این جانيها با این سرمایه های باد آّو رده اینقدر گیج و منگ واز خود بی خود شده بود ن حتی خدا را فراموش کرده بودند درین دنیای زود گذر یککشمش را چهل قلندر خورده اما این بی انصاف هابا پنج قلندر کنار نیامدن

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است