گاه سنگباران ام نمودند و گاه به نامم سوگند یاد كرده و در كنار تندیس مقدسم اشک ریختند.

گاه زندانی ام كردند و گاه با آزادی حضورم جنگیدند و گاه قربانی غرورم نمودند و گاه بازیچه خواهش‌هایم كردند اما حقیقت بودنم را و نقش عمیق كنده‌كاری شده هستی‌ام را بر برگ برگ روزگارهرگز منكر نخواهند شد.

من مادر نسل انسان ام، من حوایم، زلیخایم، خدیجه‌ام… مریم ام. من درست همانند رنگین‌كمان، رنگ‌هایی دارم روشن و تیره. و حوا مثل توست‌ ای آدم، اختلاطی از خوب و بد و خلقتی از خلاقی كه من را درست همزمان با تو آفرید.

منیره حقجو

>>>   حقجوخواهردستت دردنکند!
حماقتی بیش ازین نخواهد بودکه نصف نفوس رابنام ناموس درخانه نان مفت داده تربیه فرزند راهم بدست نادان بیسوادبسپارد تاریش سفیدی نان مفت ازدسترخوان پدربخواهد.
وطندار

>>>   درست است که تو زن هستی ولی زنی مانند خدیجه. ذلیخا. مریم. نیستی و به راه او نیز نرفتی این روشهایی که در تو است. در انها بکلی وجود نداشت.
حالا تو چطور. مریم. و خدیجه شده میتوانی هرکز نی.

>>>   این جا افغانستان است سرزمین انجماد اندیشه ها، تهجر و عقب گرایی اینجا ساعت به عقب ( یعنی به سمت چپ ) میچرخد گذر زمان تأثیری در تحول اندیشه های یخ زده ندارد.
سعادت ازهلمند

>>>   خدا شما زنان افغان را از دست متحجر ها نجات دهد امین یا رب العالمین

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است