دخترم! سال ها بعد، در نوشته های ما خواهی خواند كه آب ها نیز قاتل بوده اند، قاتل هموطنانت، قاتل زنان و مردان مسن، قاتل اطفال بی خبر از مفهموم جنگ و مهاجرت، قاتل گودی ها و بازیچه های اطفال. سال ها بعد به تو خواهم گفت كه بعد از طالب و داعش، بعد تعدادی از سیاستمداران، بعد مافیا، آب های گرم و سرد، آب های سیاه، سرخ و آبی، كوه ها، برف ها و زمین های لغزنده چگونه هموطنانمان را در خود بلعید، خواهم گفت كه تو وقتی گاه و بی گاه، در عالم تصورات كودكانه ات، وقتی كه فكر می كنی اروپا دنیایی متفاوت و زیباست و از من می خواهی برویم از این دیار، چرا من می ترسم و چرا ترا گرمتر در آغوش می گیرم. دخترم بعدها برایت خواهم گفت چرا ما وارث ویرانی ها هستیم، چرا ما ملت نفرین شده ای گشته ایم كه هیچ زمینی خشک و هیچ آبی ما را در خود ارام نمی پذیرد، چرا نفس های به شماره افتاده مان بیشتر به مرگ می اندیشد تا به زندگی.

بعدها برایت خواهم گفت كه تاریخ ما مملو از مرگ است و مرگ است و مرگ. مرگ زندگان مرده پرست و مردگان والا مقام و به قول صادق هدایت، گاهی انسان در بیست سالگی می میرد و در هشتاد سالگی به خاك سپرده می شود" حالا شاید از مرگ خیلی از ما، ده ها سال گذشته ولی هنوز خود بی خبریم. شاید ما مرده ایم كه فریاد منسجمی نداریم. شاید ما مرده ایم كه فقط مردگان را خوب می بینیم. شاید ما مرده ایم كه نیاز ما فقط امكانات اولیه است. شاید ما مرده ایم كه هیچ اتفاقی ما را بیدار نمی سازد. شاید ما مرده ایم كه از زنده شدن می هراسیم. شاید ما مرده ایم كه به تاریكی عادت كرده ایم. شاید مرده ایم چون از روزهای اول زندگی مان برای مرگ خوب خویش دعاها كرده ایم.

دخترم!
سال ها بعد برایت خواهم گفت كه جامعه جهانی كوشید و سرمایه گذاری كرد تا زنان فعال افغانستان را تربیت كنند اما در عوض جامعه كوشید تا زنان فعال را فاحشه به اثبات برسانند و اینگونه شد كه بعدها برایت می گویم كه ما هم قاتل یكدیگریم، قاتلانی مهربان و ظاهرا خون گرم كه سر شخصیت یكدیگر می بریم و هراس هم نداریم. نتیجه تناقض و تضاد كوشش ما با كوشش جامعه جهانی است كه شاید فردا میان این كوشش بی نهایت زنان، هیچ زنی و هیچ مادری برای هیچ كس پاک نباشد و نسلی شاهد مادرانی هستند كه خود فكر می كنند سازنده اند ولی اكثریت فكر می كنند مخرب اند.

دخترم بعدها، فقط تو سیاه مشق ها و سیاهكاری های ما را خواهی خواند و خواهی خواند كه ما چگونه به عقب می رویم و برای همین می میریم و همه قاتل مان می شوند، حتی آن آبی كه تو همیشه شناور شدن در آن را دوست داری.

منیره یوسف زاده

>>>   استعداد وتوانائی خواهران عزیز ماست که افتخار می آفرینند همین چند روز موضوع وکیل پارلمان کانادا بعد خواهر کوچک ما کاندید جایزه دیگری بین المللی شدند خداوند یارویاورشان باد
( ر )

>>>   تشکر بسیار جالب بود .
عبد الواحد از ولایت قندهار افغانستان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است