بررسی عوامل فقر در کشور
 
تاریخ انتشار:   ۱۱:۱۴    ۱۳۹۴/۷/۲۸ کد خبر: 104483 منبع: پرینت

به دلیل افزایش جمعیت ادامه کاربرد شیوه های کشت سنتی زراعت و عدم اجرای سیستم های مدرن آبیاری در کشت غلات، افغانستان به کمبود مواد غذایی گرفتار و در حال حاضر میزان فقر در حالیبیشتر شدن است و همچنان از عدم توجه دولت به زیر ساخت های اقتصادی ب خصوص پروژه های تنظیم آب، بیکاری زندگی مردم را در این کشور به شدت تحت تاثیر قرار داده و آنان را با مشکلات فراوانی روبرو کرده است.

در حالی که افغانستان در مرحله بازسازی جدی از طرف جامعه جهانی قرار دارد، ایجاب می کند که حکومت وحدت ملی با استفاده از کمک های بین المللی و نیروی کار ارزان و فروانی که در افغانستان وجود دارد به تطبیق و اجرای طرح های بازسازی و پروژه های انکشافی به خصوص شبکه های تنظیم آب در وسعت اراضی کشت اقدام جدی و عاجل نماید و کشور را از وضعیت اسفبار و ناهنجار کنونی نجات دهد.

رفاه و امنیت اجتماعی جزء کار کرده های اصلی حکومت است. دولت و ظیفه دارد، برای اتباع کشور امکان کار مسکن خدمات آموزشی و تامین آب آشامیدنی را فراهم کند. دولت از سبب نبود برنامه های انکشافی در روستاها تا هنو ز قادر نشده است پدیده بیکاری را در کشور مهار و کنترل نماید. دولت افغانستان با اتخاذ تدابیر توزیع زمین بایر به بیکاران کم زمین در نواحی و رستا می تواند پدیده بیکاری را در کشور مهار و کنترل نماید. در افغانستان صدها هزار نفر از زراعت پیشان این کشور زندگی خود را از کار به روی املاک کوچ یا کلان که متعلق به خود آنها است تامین می کنند.

طوری که قبلا تذکر رفت در پهلوی تمام عوامل حکومت وحدت ملی سیستم مدریتی ناقص و کادرهای کم تجربه و ناآشنا به بخش تنها اکتفا به بچه فلان شخص مهم یا برادر فلان وزیر حکومت قبلی باعث اشاعه فساد مالی بحران اقتصادی و افتضاح سیاسی در کشور است. نگاه حکومت قبلی به این مساله یک نگاه صرف غیر مسلکی و مصلحتی بود و یک فرد غیر رشته مسلکی یا مهندسی نمی تواند فرد موفق و مفید در رشته مهندسی و در زمینه طرح پروژه های آبیاری و شبکه های آبرسانی یا تغییر روش کشت با کفیت باشد و به همین دلیل تا هنوز هم زراعت پیشان ما و باغداران کشور ما از بی آبی زجر می کشند و رنج می برند.

موثریت ساخت بندهای آب گردان، تبدیل زراعت افغانستان به کشت دو فصله از آب ذخیره بند خود به وسیله کانال های آبرسانی و هم تولید برق آبی، سهل الوصول ترین تجدید شونده ترین و تمیزترین منبع است. احداث بندهای آبی باعث باروری کوه ها از پوشش گیاهی می گردد و اطراف بندها نیز بارور می شود و در نتیجه باعث سهل سازی رواناب ها و جلو گیری سیلاب ها موسمی در منطقه می شود و هم دیگر کشور ما گرفتار خشکسالی نخواهد شد.

از تبخیر آب بند دور بر دو طرف کوه های بند اقسام بوته ها و درختان سبز و خرم می روید و باعث زیستگاه طبیعی گیاهان و جانوران و مستحکمی اکوسیستم منطقه و کوه ها می شود. در اکثریت نواحی ما شخم زدن یا برگردادن لایه سطحی خاک زمین زراعتی به روش سنتی با گاو آهن پاره با عمق 5 تا 10 سانتی متر خاک زمین برگردان برای کشت غلات می شود و از این سبب دهقان بیجاره ما با صد زحمت از یک هکتار زمین یک تن یا نیم تن حاصل به دست می آورد ، نمی توان انتظار داشت جمعیت بیش از 30 میلیون نفری افغانستان را به این روش کشت سنتی از فقر و محرو میت نجاداد. زراعت افغاستان در طی این چهارد سال نیازمند تحول بنیادی بود ولی با تاسف با وصف کمک های میلیارد دالری جامعه جهانی زراعت ما امروز هم ماشینیزه نشده است و به شکل سنتی نسل به نسل که میراث باقی مانده بیش از یک قرن بود تا اکنون هم باقی مانده است.

در تاریخ معاصر کمبود غذا بطور قابل توجهی در اکثریت کشورها کاهش یافته است که آن را مدیون پیشرفت اگروتکنیک و سیستم های مدرن آبیاری در بخش زراعت شاهد هستیم. هدف از استفاد از تکنیک های زراعتی در شخم برای کاشت و کود دهی در ضمن آنکه موجب تولید بالای محصول می شود و هم باعث حفظ حاصلخیز خاک، رطوبت، حفاظت خاک از فرسایش می باشد.

استفاده از تکنولوژی های نو در جهت شتاب تحولات و تغییرات نیازهای جامعه به نیروی انسان متخصص بیش از پیش نیاز است. تغییر و تحول زراعت نیز وابسته به فعالیت مراکز تحقیقاتی ترویج غلات و نبات عاید آور است. باید مطمین باشیم با طرح ریزی سالم به وسیله افراد رشته های مسلکی تغییر و تحول دادن روش های کشت در زراعت یا عمق شخم زدن زمین برای هر نبات با استفاده از و سایل اگروتکنیک معین شده است. نیازمندی تحول چشمگیر زراعت در قدم اول از دیاد حاصلات با کفیت بر هر هکتار زمین وابسته با عمق شخم، تخم های اصلاح شده، کودهی و رژیم آبیاری و کار بری سیتم های آبیاری است. از نگاه علم اگروتکنیک نیازهای اولیه برای رشد گیاهان زراعتی با کفیت و کمیت، برگردادن زمین زراعتی عمق شخم زدن زمین از 10 سانتی متر بالا تا 40 سانتی متر با ماشین های قلبه دستی یا موتری یا با تراکتور می باشد که ما از برگردادن یک هکتار زمین 3 تا 5 تن گندم حداقل به دست خواهیم آورد.

یکی از راه های اصلی محو فقر به منظور رسیدن به زندگی آبرومند، توسعه شبکه های آبیاری در بخش زراعت و باغداری موجب اشتغال کار و جلوگیری از مهاجرت و شایسته به عنوان شرط لازم در رسدین به سوی کمال است. نگاه کارشناسان دانشمدان محیط زیست راه کاری درازمدت و پایدار به منظور کاهش و نهایتا از میان بردن فقر، گسترش رفاه عموی و حفاظت خاک و منابع آن نقشی بسیار برجسته ایفا می کند. به دلیل افزایش جمعیت ادامه کابرد شیوه های کشت سنتی زراعت و عدم اجرای سیستم های آبیاری در کشت افغانستان به کمبود مواد غذایی گرفتار و در حال حاضر میزان فقر در حالی بیشتر شدن است و همچنان از عدم توجه دولت به زیر ساخت های اقتصادی بخصوص پروژه های تنظیم آب بیکاری زندگی مردم را در این کشور به شدت تحت تاثیر قرار داده و آنان را با مشکلات فراوانی روبرو کرده است. گندم جزو ابتدایی ترین نیاز های غزایی مردم می باشد و تقاضا برای این محصول زراعت در کشور ما زیاد است گندم محصول زراعتی در سال های آتی نیز ادامه خواهد داشت.

علاوه براین سبب اشتغال می شود که در توسعه اقتصادی کشورمان نقش موثری دارد. همچنین گندم با توجه به شرایط آب و هوای کشورمان سازگار می باشد. کسب باغداری از دیر زمان در افغانستان رونق داشته (انواع انگور، انواع سیب، انار, زرد آلو، آلو، انجیر، لیمو، مالته، زیتون، جلغوز، پسته، بادام و چهار مغز و غیره...) محصولات سنتی کشور ما هستند و هم عاید بیشتر دارند باید دولت به خاطر تشویق باغداران و دیگر خانواده های بیکار ساحه باغداری را گسترش دهد. انکشاف ساحه باغداری در نواحی ولایات در جهت بهبود محیط زیست و تشویق مردم دهات به باغداری و ترویج نهال میوه دار سنتی که محصول آن منفعت پولی بیشتر برای باغداران در مناطق که مطابق به شرایط اقلیمی آن ساز گار باشد. چون همین اکنون هم بخش زیادی از جمعیت افغانستان به فعالیت زراعت و باغداری اشتغال دارند و به علت ضعف بنیه اقتصادی به تنهایی قادر نیستند بدون حمایت مالی دولت و نهاد بین المللی ذیربط به کشت جایگزین خشخاش بپر دازند. توسعه ساحه کشاورزی (زراعت، باغداری، تاکداری) در شرایط فعلی فقر اقتصای دامنگیر مردم ما است و به کمک های دراز مدت جامعه جهانی به خصوص اداره مباز با جرایم و مواد مخدر سازمان ملل متحد و بخش احیای محیط زیست سازمان ملل متحد در زمینه تامین آب به اماکن سبز برای توسعه مناطق سبز (درختان) در جهت حفظ محیط زیست بکارند و هم در تهیه وسایل پی رفت در بخش زراعت و باغداری تلاش بیشتر به خرج دهند.

داکتر یارمحمد حیدر زاده


این خبر را به اشتراک بگذارید
نظرات بینندگان:

>>>   داکتر یارمحمد حیدر زاده مردم وطن جنگ زده از حمات تشکری و افتخار می کند .


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است