با عرض سلام بر روح پرفتوح سرور کاینات محمد ص و شهدای رای حق

نمی خواهم در رابطه به بیماری لاعلاج و وفات غنی و شخصیت بعدی که جانشین ارگ ریاست جمهوری می گردد و همچنان سیاست های غیر مرعی که اذهان عامه را مخشوش می سازد صحبت نمایم. می خواهم از نعمتی که خداوند ج برای تمام بشریت ارزانی نموده و با داشتن چنین نعمت فرق میان حیوان و انسان را می توان دید صحبت نمایم. انسان ها با داشتن ویژگی خاص که دارند و ایشان را از سایر موجودات متمایز می سازد همانا فکر و اندایشه، تعمق و قدرت تصمیم گیری در مسایل می باشد که توسط آن می توانند فرق میان خوب و بد، تصمیم گیری های شخصی، کتلوی، پیشنهادات ونظریات سالم که با عملی نمودن آن باعث تغییر حالت در وضعیت سیاسی امنیتی، فرهنگی اجتماعی و رفاه جامعه می گردد استفاده نمود. حال با درنظر داشت این واقعیت می توان تحلیل بی طرفانه از قضایای که در دو دهه گذشته به وقوع پیوسته و هر آنچه واقعیت های عینی جامعه است نظر انداخته، پیامد و دستاوردهایی که در قبال دارد به بررسی بگیریم.

اول: دلیل حضور عساکر خارجی ها در افغانستان و خواست حکومت افغانسان از ایشان؟ دلیلی حضور خارجی ها.... جنگ علیه تروریزیم بین الملی، از بین بردن لانه های هراس افکنی در خارج از جغرافیای افغانستان، از بین بردن زرع مواد مخدر و قاچبران مواد مخدر و... سوال ایا ایشان واقعا در تعهدات خویش صادق بوده اند یا خیر؟ پاسخ به موضوعات بالایی را می گذارم به قضاوت واقعی خوانندگان محترم...

دوم: آیا کدام مرجع حکومتی قادر به ارایه پلان کاری مدون حداقل پنج ساله که بتواند سنگ تهداب برای پلان های دراز مدت در آینده باشد، هستند؟ با سرازیر شدن میلیاردها دالر از یک پروژه زیربنایی که بشود منحیث شاخص اصلی در رشد اقتصادی جاممه یاد نمود، نام ببرند؟ اگر وجود دارد لطف نمایند از طریق رسانه ها به معرض نمایش و گفتگوهای باز قرار دهند. شخصاٌ نظر به تجربه کاری که دارم تمام پلان گذاری ها، مجالس و پروژه ها به شکل تشریفاتی و مصلحتی که در آن مسایل سیاسی در محراق توجه قراردارد، کوتاه مدت طراحی میگردد و قابلیت تطبیق و پایدار بودن را بعد از قطع کمک از جانب نهاد های تمویل کننده ندارد. آیا این ضعف مدیریت را نشان نمی دهد؟ زمامدارن که در راس قدرت هستند و داد از اصلاحات و حکومتداری خوب میزند چی پاسخی دارند برای ملتی که برایشان رای ها دادند و...

نمی خواهم بحث را طولانی سازم... و مشخص روی موضوع اصلی که اگر رییس جمهور غنی فوت نماید چی کسی جانشین وی خواهد شد. برای من مهم این است که شخص بعدی دارای چی برنامه و تعهد خواهد بود تا بتواند حداقل توجه ملت را به آینده کشور از لحاظ مسایل چون ثبات امنیتی، رشداقتصادی، کتلوری و فرهنگی جلب نماید و با داشتن سیاست داخلی و خارجی شفاف بتوانند این کشور به سمت و سوی شکوه و رفاه اجتماعی فارغ از تعصبات قومی، نژادی و سمتی جهت دهد.

سید قمبر افشاری

>>>   رئیس جمهور شکر هر روز حالش بهتر میشود تا حال به سن هفتاد هم نرسیده اقلا تا هفتادو چنج سال حق دارد زنده باشد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است