می‌فهمم یاد شما نیه اما قدیما که عید نغزیک می‌شد، بایسکلاخو مردم میبردن پوش و تاو گیری می‌کردن. تکه اَرِش یا تیترون میخریدن رختا خو دو کیسگی خوش دیشتن.

کارگرا چند شاو مونده به عید دم خاو شدن دستاخو به گریس و واسلین چرب میکردن به پلاستیک پیچ میدادن صُب وا میکردن میشوشتن که هم پاک شه هم ملایم. بیست بیست نفر به حموم عمومی میرفتن. ریشاخو پاک میتراشوندن سبیل میغدیشتن چرب هم میکردن. مندیل اسپیشل مُد بود. شاید یاد شما نباشه، نزدیک عید که میشد دومادا شال سبزی به سر گوسپند مینداختن یک لشکری خده ده تا خمچه دَیره چکه زده به خونه عروس عیدی می‌بردن، دم سرا عروس لرزه دل مادر عروسه میزدن خده دیره.

دودوم دودوم تک تکِ تک. دودوم دودوم تک تکِ تک. بچه ها قُلکا سفالی خور میشکستن پولا خور حساب می‌کردن. زنکا ته دستِ پا خور پاک میکردن(به دو معنا). ته کوچه رم تا پیشون آو جارو میزدن. ازی شونه‌ها دندون ریزه بود، میشیشتن سرخو دم اَفتو رِشک‌کش می‌کردن.

تُخمرغ رنگه تیار میکردن، ارابه‌ چوبی رنگ رنگ تیار می‌شد. اسپ‌ها گادی‌هار وا میکردن روزا عید چکر میزدن بخو. تخم مرغ جنگی و جوز جنگی بود.

نوشابه شیشگی میخوردن هر قورتی سه بار خودنا ده بار دکوندار به طرف شیشه نگاه میکرد که خلاص نشه، که نشکنه. کیشمیش نخود بود و مینو شاهی، همو مینوها ستاره داره میگم، دامن دامن. مردم نمی‌فهمید چی به دنیا میگذره، مردم دلنا خوش بود.

توریال فخری

>>>   خــــــــــوب بــــــــود همینطوربود یادش بخیر !

>>>   فکر میکنم این متن با لهجهء شیرین و اصیل هراتی نوشته شده است. خیلی عالی بود فخری صاحب! از بس خوشم آمد ، بار دوم هم خواندمش. امیدوارم در آینده هم ؛نوشته هایی از همین گونه و به همین شیوهء نگارش، از شما رابخوانیم. عید سعید اضحی را با اغتنام از فرصت ، به شما تبریک میگویم.

>>>   قوم گرایی و منطقه گرایی را کنار بگذاریم و همه به زبان شیرین فارسی سخن بگوییم و بنویسیم. عید بر همه مسلمانان مبارک

>>>   والله باور کن برار همیشه نغز نبشته کردی که دلوم مایه چند کرت دگم بخونوم. میگوم تیاری برارمه؟...خیلی یاد کردوم همیتوا نبشته هار..دلوم بیخی آو آو شد برار. بلکوم دگم نبشته کنی... که عیدی کنیم برار.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است