در چند وقت اخیر، خصوصا دو هفته اخیر این یارم را فراموش کرده‌ام.

شاید وقتی برایش نبوده اما این واقعا بی‌انصافی‌ است که وقت و زمانی برای کتاب‌خوانی نباشد.

حدود یک ماه است که لیستی طولانی از کتاب‌های مورد علاقه‌ام را در دفترچه یادداشت‌ام نوشته‌ام، تا در اسرع فرصت بخوانم، کتاب‌هایی که خواندنشان برایم واقعا لذت‌بخش است اما نمی‌دانم چرا باز هم نمی‌شود.

کارهای غیرمترقبه، مصروفیت‌های مربوط به شغل و کارهای دیگری که ما به اجبار باید انجام دهیم، همیشه مزاحمی در برابر رسیدن به کارهای خوشایند مثل کتاب‌خواندن است.

کاملا عادی و مرسوم است که در برنامه روزانه آنقدر مصروفیت‌های دیگر که تقریبا همه شان مفید هستند، باشد که وقتی برای مطالعه پیدا نشود اما تنها راه حل کاربردی، برنامه‌ریزی درست است.

مرتضی حسینی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است