بر اساس آخرین گزارش طبقه بندی یکپارچه امنیت غذایی (آی.پی.سی) که توسط گروه امنیت غذایی و زراعت افغانستان با همکاری سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل متحد (فائو) و «برنامه جهانی غذا» منتشر شده است، بیش از نیمی از جمعیت افغانستان از ماه نوامبر با ناامنی غذایی حاد مواجه خواهند بود.
خشکسالی، درگیری‌های نظامی، کرونا و بحران اقتصادی در افغانستان، معیشت و دسترسی مردم این کشور را به مواد غذایی به شدت تحت تاثیر قرار داده است.

به گزارش یورو نیوز، گزارش طبقه بندی یکپارچه امنیت غذایی امروز دوشنبه در حالی منتشر شده است که شهروندان افغانستان با وجود زمستان‌های سخت در این کشور به شدت به کمک‌های بشردوستانه برای تأمین مواد غذایی اولیه نیازمند هستند.
این گزارش نشان می‌دهد که بیش از یک نفر از هر دو افغان با سطوح بحرانی (فاز ۳ آی.پی.سی) یا اضطراری (فاز ۴ آی.پی.سی) ناامنی غذایی حاد از نوامبر ۲۰۲۱ تا مارس ۲۰۲۲ مواجه خواهند بود.

افغانستان در سطح جهانی دارای یکی از بزرگ‌ترین جمعیت‌ها در ناامنی غذایی حاد در هر دو حالت مطلق و نسبی است.
از همین رو کو دونگیو، مدیر کل فائو بر ضرورت ارائه خدمات مؤثر و سریع به شهروندان افغان پیش از زمستان تأکید کرد و گفت: «ما نمی‌توانیم منتظر بمانیم و فجایع انسانی را در مقابل خود نظاره کنیم. این غیرقابل قبول است.»

بر اساس بررسی های انجام شده، افغانستان در حال حاضر در بدترین بحران جهانی قرار دارد، به گونه‌ای که در زمستان پیش رو میلیون‌ها شهروند این کشور مجبور خواهند شد تا بین مهاجرت و گرسنگی یکی را انتخاب کنند.
دیوید بیزلی، مدیر اجرایی «برنامه جهانی غذا» گفت: «این شمارش معکوس برای وقوع یک فاجعه است و اگر اکنون اقدام نکنیم، یک فاجعه کامل رخ خواهد داد.»

بیزلی هشدار داد: «گرسنگی در حال افزایش است و کودکان در حال مرگ هستند. ما نمی‌توانیم مردم را با وعده‌ها تغذیه کنیم. تعهدات مالی باید به پول نقد تبدیل شوند و جامعه بین‌المللی باید برای رسیدگی به این بحران که به سرعت از کنترل خارج می‌شود، گرد هم آیند.»

گرسنگی از مناطق روستایی به شهرها سرایت می‌کند.
گزارش طبقه بندی یکپارچه امنیت غذایی از افغانستان همچنین نشان می‌دهد که شمار افغان هایی که با خطر گرسنگی مواجه هستند نسبت به ارزیابی آوریل ۲۰۲۱ میلادی ۳۷ درصد افزایش یافته است.

در میان افراد در معرض خطر، ۳.۲ میلیون کودک زیر پنج سال وجود دارند که انتظار می‌رود تا پایان سال از سوء تغذیه حاد رنج ببرند.
برنامه جهانی غذا و یونیسف در ماه اکتبر هشدار داده بودند که یک میلیون کودک در معرض خطر مرگ ناشی از سوء تغذیه حاد بدون درمان فوری قرار دارند.

اینک برای اولین بار، ساکنان شهری با نرخی مشابه جوامع روستایی از ناامنی غذایی رنج می‌برند که نشانگر تغییر چهره گرسنگی در افغانستان است.
پیش‌بینی می‌شود که بیکاری شایع و بحران نقدینگی طبقه متوسط شهری را هم با سطح اضطراری (فاز ۴ آی.پی.سی) ناامنی غذایی مواجه کند.

«بودجه فعلی قطره‌ای در اقیانوس است»
سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد (فائو) و «برنامه جهانی غذا» با هشدار نسبت به کمبودهای بودجه برای افغانستان، بر اقدام فوری جامعه بین‌المللی برای برآوردن اساسی‌ترین نیازهای بشردوستانه در این کشور تأکید کرده‌اند، زیرا «افغان ها با زمستانی بدون شغل و پول نقد مواجه هستند.»

براساس ارزیابی های صورت گرفته شرایط خشکسالی در افغانستان به احتمال زیاد تا سال ۲۰۲۲ ادامه خواهد داشت.
از همین رو بر اساس گزارش منتشر شده توسط دو نهاد مهم بین‌المللی، سازمان ملل برای برآوردن نیازهای شهروندان افغان باید منابع را در سطوحی بی‌سابقه بسیج کند.
تخمین زده می‌شود برنامه واکنش بشردوستانه سازمان ملل متحد تنها پاسخگوی یک سوم بودجه‌ مورد نیاز باشد.

برنامه جهانی غذا در حال برنامه‌ریزی برای افزایش کمک‌های بشردوستانه خود با توجه به آغاز سال ۲۰۲۲ است تا نیازهای غذایی حدود ۲۳ میلیون افغان را تأمین کند. تخمین زده می‌شود که برنامه جهانی غذا برای رسیدن به هدفش به ۲۲۰ میلیون دلار در ماه نیاز دارد.
برنامه جهانی غذا از آغاز سال ۲۰۲۱ به ۱۰.۳ میلیون نفر کمک غذایی و نقدی کرده است که شامل برنامه‌های پیشگیری و درمان سوء تغذیه برای تقریبا ۴۰۰ هزار زن باردار و شیرده و ۷۹۰ هزار کودک زیر پنج سال است.

فائو هم به کمک‌های اضطراری و نقدی خود به کشاورزان و خانواده‌های صاحب دام که ۷۰ درصد از کل جمعیت افغانستان را تشکیل می‌دهند، ادامه می‌دهد تا «بتوانند مولد باقی بمانند.» این نهاد بین‌المللی در ماه های اوت و سپتامبر به وضعیت بیش از ۳۳۰ هزار نفر رسیدگی کرده است.
فائو همچنین در میانه‌ تشدید خشکسالی در افغانستان به دنبال کمک فوری ۱۱.۴ میلیون دلاری برای پاسخ بشردوستانه و ۲۰۰ میلیون دلاری دیگر برای فصل کشاورزی در سال ۲۰۲۲ است.
فائو در حال حاضر بسته های کشت گندم شامل بذر، کود و آموزش با کیفیت بالا و محلی عرضه می‌کند. انتظار می‌رود که تلاش‌های فائو در هفته‌های آینده برای ۱.۳ میلیون نفر در ۲۷ از ۳۴ ولایت کشور مفید واقع شود.

اقتصاد افغانستان که به شدت به کمک‌های خارجی وابسته بود با روی کار آمدن طالبان در این کشور ضعیف‌تر شده است زیرا قدرت‌های غربی ارسال کمک‌های خود به این کشور را متوقف کرده‌ یا کاهش داه‌اند.

کد (9)

>>>   در حوضه کمکهای سازمان ملل متحد باید طالبان از مردم افغانستان جدا ساخته شود هیچ کمکی جامعه جهانی باید به طالبان و افراد طالبان داده نشود طالبان حکومت میخواستند بدست آوردن باید هزینه افراد تحت امر خود را و طرفداران خود را خودشان بدهند کمکهای جامعه جهانی باید به مردم فقیر افغانستان باشد تا معلوم شود که طالبان چقدر توانایی حکومت کردن را دارند قبلا از اینکه حکومت را بگیرند از طریق دزدی و راه گیری و زورگیری مخارج خود را پیدا میکردند حالا چرا محتاج کمک شده اند بیست سال با مردم افغانستان و جامعه جهانی جنگیدند و حالا از جامعه جهانی کمک میخواهند برایتان جای شرم است شما جهاد نمی کردید دزد بودید و دزدی میکردید فکر میکردید وقتی حکومت را گرفتید بازهم از راه دزدی مردم را سیر خواهد کردید که این خیال محال است بروید برای طالب مساجد بهترین جای است نان مفت لباس مفت صدقه و خیرات از هر طرف مردم برایتان میدهد دیگر چی میخواهید...
فاطمه حسینی

>>>   Mohsin Zardadi
در بلاروس ، کودکان تحت حمایت دولت اند . از تولد تا 18 سالگی مدد معاش می گیرند و زمانی که به مکتب میروند همه ساله پولی برای شان ، برای تهیه کتابچه وقلم و سایر لوازم مکتب تخصیص داده می شود.
هر کودک در بلاروس سرمایه ابتدایی دارد که، دولت برایش در یکی از بانک های دولتی حساب باز می کند و از روز تولد طفل ، یک مقدار پول را به حساب او واریز می کند . بعد از تولد شدن اطفال دوم و سوم وچهارم در فامیل ، این حساب همچنان برای هر طفل باز می شود. والدین ، تا رسیدن به سن 18 سالگی کودکان ، حق ندارند که از این پول استفاده کنند.
کودکانی که والدین خود را از دست میدهند ، یعنی یتیم می شوند ، دولت ، آنها را در" خانه های کودکان" ، تحت تربیه می گیرد. به مجرد رسیدن به 18 سالگی ، برای آنها خانه مفت و مجانی میدهد. همچنان کودکانی که ، پدران و مادران شان ، قادر به تربیه آنها نباشند و نتوانند که، انهارا از لحاظ مادی تامین کنند ، مثلا معتاد هستند، دولت این اطفال را تحت تربیه قرار میدهند و والدین شان را از حق طفل داشتن، محروم می کند. در بلاروس ، هیچ طفل یتیمی ، در کوچه گدایی و یا خواب نمی کند و همگی در پرورشگاه ها تحت مراقبت دولت قرار دارند. در پرورشگاه ها ، انواع مختلف وسایل رشد استعداد کودک ، از وسایل سپورتی تا موسیقی و درس های آکادمیک وجود دارد. هیچ طفلی تا سن 18 سالگی بدون سر پرست نمی تواند باشد. یا اقارب و در نبودن اقارب ، دولت از آنها حمایت و مراقبت می کند.
تمام این ها در کشوری است که در اصطلاح مسلمان ها یک کشور کافر و کمونیست به حساب می آید.

>>>   نطر اول
شما نمی خواهد برای دنیا فرمایش کنید
آنها خود می دانند چه کنند
ما از جامعه جهانی سپاسگزاریم و خواهش می کنیم هر چه سریعتر به وطنداران ما برسند
الان نزدیک فصل سر ما هستیم

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است