كنفرانس جي ٢٠ در مورد افغانستان چه مي گويد؟
در اين دو مورد مي خواهم حرف هاي شتابزده با شما داشته باشم!

سيگار تفتيش خاص امريكا در مورد كمك هاي اين كشور به امريكا از حيف و ميل شدن ١٩ میليارد دالر خبر مي دهدودر اين مورد روي ده قلم مكث كرد، مكث كه:
١- كمك به مردم افغانستان كه محصول:
الف:
بيرون شدن آمريكا باشنابزدگي خاص خودش مطابق كركتر بيرون رفتن از هر كشوري، ويتنام جنوبي در أفغانستان تكرار شد.
ب: بيرون شدن رييس جمهور و سر قومانده اعلي كشور آنهم به عجله بدون خبر دادن به عبدالله و حامد كرزي و در نتيجه فروپاشي بيست سال زحمت و ٤٠٠٠٠ شهيد سرباز و ٢٥٠٠٠٠ شهيد در مجموع.

پاسخ برايش به پيشگاه ملت سخت خواهد بود.
حالا چون سياسي نيستم مي پردازند به دو مساله اقتصادي:
١- اول ١٩ میليارد دالر كه آنرا موش خورد:
١ - از اين ١٩ میليارد مي توانستيم:
١.١- ١،٧ میليارد آنرا بند إب كوكچه را بسازيم كه پنج ولايت را سيراب مي كرد و واردات برق را به اندازه ٥٠ درصد كاهش ميداد.
- بند إب چك وردك، بتد سرده غزني بند ماهيپر كابل ترميم و ارتقاي ظرفيت مي يافت.
- بند پنشير با يك مليارد دالر ايجاد مي گرديد.
- بند آبي توريستي سالنگ با ٥٠٠ مليون دالر به ثمر مي رسيد.
- بند شاه و عروس بكار گرفته مي شد.
- بند إبگردان بلخإب تاسيس مي شد.
- استفاده از عوض هاي توريستي بدخشان صورت مي گرفت.
- باميان بزرگترين مركز توريستي مبدل و با يك میليارد دالر ميدان هوايي اين ولايت انكشاف داده مي شد.
١.٢- مي توانستم ١٢ شفاخانه مدرن در شمال
١.٣- مي توانستيم ١٠٣ مكتب مدرن را اعمار كنيم
١.٤- ما توانستيم سرك دوم حلقوي را ايجاد كنيم
١٠٥- مي توانستيم شوكت آريانا را به ده فروند طياره بويينگ مجهز سازيم
١.٦- مي توانستيم ده شوكت بزرگ ترانسپورتي نفر بر را در ده ولايت تاسيس كنيم
١٠٧- هشت مركز بزرگ ريسرچ را در هشت ولايت تاسيس كنيم
١.٨- تمامي دهقانان را در كوپراتيف هاي صنعت زراعتي تنظيم و وسايل در اختيارشان قرار دهيم
١،٩- استادان دانشگاه ها و پوهنتون ها را به ستاژ و ارتباط ظرفيت بفرستيم
خانه و منازل رهابشي استادان حالا معضله نبود
١،١٠- ٥٠٠ سرد خانه اعمار كنيم
١،١١- ٦٠ كانال كوچك در ٢٤ ولايت براه اندازيم
١،١٢- به ٢ میليارد دالر كانال آمو را بكار گيريم و اولين بار به چنين كار دست زنيم و از حقابه خود استفاده بريم
١،١٣- بزرگترين فابريكه پشمينه بافي قندهار دوباره ايجاد مي گرديد
١،١٤- بزرگترين جوس سازي در هرات به ميان مي آمد
١٥،١- با دو میليارد دالر چهار فابريكه ادويه سازي از مواد مخدر تاسيس مي شد كه تا اندازه زيادي مساله معضله كوكنار را رفع مي كرد
و... اين حرف ها به اساس سنجش اقتصادي از جانب ديدبان بازار ماركيت واچ است كه من خود آنرا پيش مي برم صورت گرفته است ولي نشد، حالا اين پول ها در خارج كشور است براي اينكه بانك ها نيز از ارز خالي اند و با شايد هم در خانه ها پنهان باشد.

سيگار از يك رقم مصرف بيشتر از يك میليون روزانه براي زدودن مواد مخدر بكار رفتن است،
نتيجه اين همه مقار هنگفت پول:
ما انگيزه هاي سياسي آنرا يك سو گذاشتيم و آنرا يك مليون روزانه به حساب نشستيم:
اگر روزانه يك میليون به خاطر مبارزه عليه مواد مخدر صورت گرفته باشد:
ماهوا = ٣٠ مليون دالر
سالانه=٣٠ •١٢= ٣٦٠ میليون دالر مي شود.
پس ظرف ٢٠ سال ٣٦٠ •٢٠= ٧٢٠٠ میليون يا روشن تر ٧ میليارد ٢٠٠ میليون به مصرف رسيده است.
حالا مقايسه هست و بود را انجام مي دهيم، چه مقدار مواد مخدر حاصل داشتيم و بعد از خرچ به خاطر زدودن آن چه مقدار كاهش بوجود آمد.

در آخرين روز هاي سلطه طالبان در دوره اول تمامي مواد مخدر در كشور از ١٥٠ تا ١٨٠ تن در حركت بود.
در هيرمند شاه توليد كوكنار توليد كوكنار صفر بود.

بعد از مصرف ٧ مليارد و ٢٠٠ میليون دالر توليدات كوكنار در كشور به ٨٢٠٠ تن افزايش يافت و بيشتر از ٢٥٠٠٠٠ (درصد پنجاه هزار هكتار) زمين را احتوا كرد كه در پهلوي اقتصاد مشروع اصطلاح اقتصاد غير مشروع نيز به ميان آمد.
تا حدي كه توليد مشروع جاي خود را به تجارت داد و اقتصاد غير مشروع شاخص توليدات افغانستان در جهان شناخته شد، ديگر انگور و انار و سيب و تربوز جايش را به كوكنار داد و جهان با توپ وتفنگ حمايتش كردند.

كنفرانس جي بيست روي افغانستان نشست دو روزه دارد.
بيست كشور صنعتي جهان در مورد كشور ما مي نشينند.
اين نشست از آنرو نيست كه:
افغانستان از بحران بيرون آمده است
از آنرو نيست كه ما نيمه صنعتي شده ايم
از اينرو نيست كه كمك هاي جهان را بهتر اجرا كرده ايم
از آنرو نيست كه وحدت ملي ايجاد كرده ايم
از آنرو نيست كه حكومت داري خوب انجام داده ايم
ويا مواد مخدر را به صفر رسانيده ايم
با فساد را ريشه كن ساخته ايم

اين از آنرو أست:
چگونه اين ٣٤ میليون را از مرگ نجات دهيم
چكونه حكومت داري با تعاملات بين المللي را روبراه كنيم
چگونه بگوييم كه نبايد لانه تروريزم شويم
چگونه حكومت فراگير بسازيم

نكته مركزي اين مجلس:
كمك به افغانستان براي بيرون رفت از تهديد ٣٤ میليون انسان در گروگان دولت و جهان.

جي بيست همه بازيگران خونين ميدان افغانستان اند، همه اينها يك خشت سرزمين ما را با خون ما سرخ كرده اند، حالا اخلاقا بايد به كمك قربانيان خودشان بپردازند تا انرژي گيريم و بازي بعدي را خوب انجام دهيم.
چه شرمي جهاني و اين جفا در حق يك ملت كه با جنگ سرد و گرم تا هنوز ٥ میليون انسانش را بدام آتش داده است.

هر ايديالوژي در اين كشور خونين أست و سرخ،
خدا چه صبري دارد

عشق آباد
سید مسعود

>>>   استاد گرانقدر،
در نمک زار اوغانستان هر فکر و اندیشه دینی یا سیاسی یا هر نوع دیگرش تبدیل به نمک میشود و در نهایت هیچ.
در این جغرافیا سیر قهقرایی تجزیه تا لا یتجزا اداپه دارد.
از یک ملت تجزیه شدیم به هفتاد و چند قوم ک در نهایت قدرت رسید به یک قوم پشتون و آنهم به طرف تجزیه شدن در دو بخش ورانی و غلزوی روان است که تقریبا" غلزوی ها آنچه از پدر آموخته بودند انجام دادند ک قدرت را قبضه کردند و حال این غلزوی میرود تا تجزیه شود به شرقی و جنوبی و بعد جنوبی اش تجزیه شود به خیل های متعدد و در نهایت باید یک خیل بماند و چون حوادث همه در بست در اختیار این زی ها نیست شاید باتلاق های جدید به وجود بیاید و در نهایت چهار صد سال بعد برسیم به آنچه که در ۲۰۰۱ رسیده بکدیم و بعد دوباره یک دور دیگر

>>>   اگر دزدی بزور خشونت و کشتار و ایجاد وحشت بیاید خانه شما را غضب کند و اداره خانه شما را بروز بر دست بگیرد آیا آن دلیل شده میتواند که حساب های بانکی شما هم باید در اختیار همان دزد های وحشی و زورگو باز شود و تمام سرمایه خانواده شما که در بانک ها محفوظ هستند هم باید در اختیار همان دزد ها قرار داده شوند؟
اگر هدف تنها کمک به مردم عادی و مستضعف است آن بدون چاق کردن این تروریست های که قدرت را بروز غضب کرده اند هم امکان دارد، مثلاً زیر نظر و مدیریت ملل متحد و سازمان های بشری غیردولتی می‌شود قسمتی از آن پول در معاش و حمایت مردم و مامورین استفاده شود.
به هیچ صورت سرمایه ملت را در اختیار دشمنان آزادی و حقوق اساسی ملت قرار ندهید.
این طالبک های نکتاهی پوش غرب نشین هم از همان جمله فاشیست های قومی هستند و هدف شان فقط کمک کردن به هم تبار های قومی شان است نه کمک به ملت و مردم که اسیر این وحشی ها شده اند.

>>>   مه فکر میکنم که یک مقدار این پول ها توسط مراجع تمویل کننده و مراجع گیرنده در افغانستان خورد و برد شدند و یک مقدار کم آن در بعضی پروژه های بی کیفیت مانند سرک سازی و غیره استفاده شدند که در اثر بی کیفیت بودن آن دوباره تخریب شدند و یک مقدار آن در پروژه هایی مصرف شدند که ضرورت نبوده است.
وقتی که در یک کشور ظرفیت نباشد و کدر و پرسونل نحصیل کرده و متعهد نباشد و پلان گزاری برای مصارف بودجه برای پروژه های تولیدی نباشد و صرف برای تجملات مصرف شود و برای واردات از کشور های همسایه و دیگر کشور ها مصرف شود و پول ها دزدی شود،معلومدار نزده ملیارد دالر را مانده که تریلیون دالر باشد،هیچ فایده یی ندارد.
بعد از جنگ جهانی دوم ،امریکا با پروژه باز سازی کشور های اروپایی بنام مارشال که حاوی ده ملیارد دلار بود،تمام اروپای غربی را از نو بازسازی کرد.
اما در جنگ افغانستان تریلیون دلار مصرف شد و بعد از بیست سال نتیجه اش صفر.
طالبان دوباره بر سر قدرت،بانک ها خالی ازپول،مردم گرسنه و آواره و در بدر و افغانستان دوباره به سال های دهه نود میلادی قرن گذشته میرود.
با این تفاوت که در آن وقت احمد شاه مسعود و اتحاد شمال در مقابل طالبان میجنگید،حالا گروپ داعش.
اقتصاد نی،کدر های مسلکی نی،آینده تعلیم معلوم نیست به کدام سو میرود.فقط یک امنیت دست آورد بود،که آنهم با حملات انتحاری داعش،مورد سوال قرار میگیرد.
ذبیح الله مجاهد در مصاحبه اش میگوید:
داعش یک تهدید نیست،بلکه یک مذاحمت است که در بعضی جاها حملات انتحاری میکند و صد و یا دوصد نفر را کشته و زخمی میکند و دیگر هیچ چیز از دست شان نمی آید.
در کشور های دیگر اگر از اثر بی امنیتی یک نفر تلف شود.عاجل مسؤلین امنیتی و دولتی برطرف میشوند.
در افغانستان کشته و زخمی شدن صد و یا دوصد نفر،کدام پروبلم عمده نیست،بلکه یک مزاحمت است.

>>>   حساب این ملیارد دالرهاراباید کرزی بنیانگذار فساد وداکتر محمود فضلی ( ملا لاندی ارگ) بدهند
دزدای شمالی هم باید جواب دبدهند

>>>   به جواب ا آقا که خودش فاشیىست و قوم پرست است، حتی از نام خود منصرف شده باید گفت که ما شکر مسلمانیم، در 20 سال گذشته حکومت چور و چپاول ما چه چیز را ندیدیم؟ از موش کندو آرد گرفته تا فیل معدن ها همه در فساد اخته بودند، وزارتها بین قوم ها تقسیم شده بود، دولت مرکزی تا اندازه ضعیف بود که توانایی مقرری یک چپلاسی را نداشت، چرا؟ بخاطریکه دولت ع و غ که هردو شان نوکر و دست نشانده اجنبی ها بودند خصوصآ سازمان های استخبارات ای اس ای و سی آی ای... دزدی، فقر، چور و چپاول شعارشان شان بود! و کسانیکه حالا فغان شان برآمده، تخریب کاری را براه انداخته اند(چون اون نام و نشان و چوکی برایشان) نمانده و منافع شان که درین 20 سال از راه چور بدست آورده بودند ازدست دادند ویا در خطر است، همه به بيت‌المال تسلیم شد، و در خارج از وطن تبلیغ دروغ گویی و.... راه براه انداخته اند. حالا آمده اند از وطن دفاع می‌کنند؟. باید بگویم که حکومت فعلی صد چند بهتر است از حکومت ع و غ، آن شاءالله روزی می‌رسد که همه این منافقین که به تخریب وطن دست می‌زنند افشا، و در مقابل ملت جوابگو خواهد بودند!
امین. نجیب، یکتا

>>>   راست گفتی هموطن
چند دزد سر گردنه و نوکر پاکستان نباید حاکم بر سرنوشت سیاسی و ذخایر اقتصادی وطنم گردد.
ذخایر ارزی باید محفوظ باشد تا زمانیکه یک حکومت انتخابی در کشور حاکم شود.
در عوض خوب است که جایداد های غنی و کرزی و خانواده شان لسلام شود تا به جای پول های دزدیده شده واریز خزانه شود و معاش مامورین و معلمین تادیه شود.

>>>   از ۱۹ ملیارد ۱۸ ملیارد ان زیورات زنهای پنجشیر شده است!

>>>   نورالله وليزاده
تغییرات رونما شده در سیمای کابل پس از ۲۴ اسد۱۴۰۰
افزایش:
افزایش غرفه‌های پرچون‌فروشی در کنار جاده‌ها؛
افزایش دست‌فروشان؛
افزایش تعداد موترهای مسافربری کوچک و تکسی‌های شهری؛
افزایش تعداد مراجعین در بانک‌ها؛
افرایش قیمت تیل و گاز؛
افزایش قیمت دالر و مواد خوراکی؛
افزایش تعداد نمازگزاران در مساجد؛
افرایش تعداد ادم‌های ریش‌دار و کلاه‌پوش؛
افزایش ادم‌های پیاده‌گرد؛
افزایش ادم‌های موترسایکل‌سوار؛
افزایش ادم‌های بایسکل‌سوار؛
افزایش و ارزان شدن کیله و بادنجان رومی؛
افزایش کهنه‌فر‌وشی‌ها؛
افزایش بیکاری؛
کاهش
کاهش تعداد ادم‌ها در شهر؛
کاهش فروش لباس و اجناس قیمتی؛
کاهش مصرف گوشت و میوه؛
کاهش وزن نان خشک؛
کاهش راه‌بندان‌ها؛
کاهش قیمت موتر و خانه؛
کاهش عروسی در هوتل‌ها؛
کاهش مصارف عروسی؛
کاهش سفر و چکر؛
کاهش حضور زنان در شهر؛
کاهش کار و بار؛

>>>   موتروان امروز که گفت چند ماه کمتر شصت ساله‌ام، قصه کرد؛
صنف سوم مکتب بودم که هورا هورا گفتن شروع شد و مردم کم کم می‌گفتند اوضاع خوب نیست و من و دوستانم هنوز نمی‌فهمیدیم «اوضاع» چیست!
حالا که قریب به شصت سالگی هستم هنوز اوضاع خوب نیست و ای کاش زودتر می‌فهمیدم...
در این میان به پسرکی که غرق تماشای بیرون است میبینم که چه غمگین است...
پرسیدم چند ساله‌ای؟
با لبخند گفت: ۱۴
دوست داری چی‌کاره شوی؟
خیلی ارام گفت: انجنیر...
کاکا موتروان پرسید: پدرت کجاست و چی‌کار میکنه؟
با ناراحتی سرش را پایین گرفت و گفت: دکاندار است و دوباره با عصبانیت به بیرون خیره شد...
شصت سال عمر خیلی ها هدر رفت، از ما هم به هدر است و اما این کودکان سرنوشت شان چه می‌شود؟؟؟؟
کاش کودکان هیچ سهمی از جنگ نمیبردند کااااش

عزیز رضایی

>>>   اگر نزده تریلیون هم ممی بود تنها شـــرو فســـاد ما هم قانع نمیشد

>>>   به جواب ا آقا که خودش فاشیىست و قوم پرست است، حتی از نام خود منصرف شده باید گفت که ما شکر مسلمانیم، در 20 سال گذشته حکومت چور و چپاول ما چه چیز را ندیدیم؟ از موش کندو آرد گرفته تا فیل معدن ها همه در فساد اخته بودند، وزارتها بین قوم ها تقسیم شده بود، دولت مرکزی تا اندازه ضعیف بود که توانایی مقرری یک چپلاسی را نداشت، چرا؟ بخاطریکه دولت ع و غ که هردو شان نوکر و دست نشانده اجنبی ها بودند خصوصآ سازمان های استخبارات ای اس ای و سی آی ای... دزدی، فقر، چور و چپاول شعارشان شان بود! و کسانیکه حالا فغان شان برآمده، تخریب کاری را براه انداخته اند(چون اون نام و نشان و چوکی برایشان) نمانده و منافع شان که درین 20 سال از راه چور بدست آورده بودند ازدست دادند ویا در خطر است، همه به بيت‌المال تسلیم شد، و در خارج از وطن تبلیغ دروغ گویی و.... راه براه انداخته اند. حالا آمده اند از وطن دفاع می‌کنند؟. باید بگویم که حکومت فعلی صد چند بهتر است از حکومت ع و غ، آن شاءالله روزی می‌رسد که همه این منافقین که به تخریب وطن دست می‌زنند افشا، و در مقابل ملت جوابگو خواهد بودند! امین.
نجیب، یکتا

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است