چین ضربه‌ی چند میلیارد دالری به کارخانه های ثروتمندان جهان وارد کرده است.
به گزارش اسپوتنیک، بلومبرگ می نویسد که اقدامات مقامات چینی و تلاش های آنها برای سخت گیری مقررات دولت، ضربه شدیدی به کارخانه های میلیاردرها وارد کرده است.

طبق رتبه بندی آژانس، از ثروتمندترین افراد جهان، کارفرمایان چینی در نیمه اول سال 2021 متحمل زیان های میلیاردی شدند.
گفته می شود که ثروت این کارفرمایان از ابتدای سال جاری 16 میلیارد دالر کاهش یافته است و ارزش شرکت های بزرگ به طور متوسط ​​13 درصد کاهش یافته است.
اگریگیتور تاکسی Didi، از 30 جون در نیویورک، طی چند هفته 800 میلیون دالر ضرر کرد.

افزایش فشار مقامات پکن بر تجارت تا حدودی به دلیل نیاز به محافظت از رقابت در صنعت فناوری و خطرات مالی گفته شده است.
در همین حال، انگیزه برای جلوگیری از رشد قدرت کارفرمایان مشاغل بزرگ است که تأثیر بسیار مهمی بر اقتصاد کشور دارند.

به گفته یکی از منابع بلومبرگ، پکن می خواهد مانع تبدیل شدن میلیاردرهای چین به نیرویی قابل مقایسه با ثروتمدان کوریای جنوبی شود که نقش مهمی در زندگی سیاسی شرکت های بزرگ چین دارند. مقامات همچنین نگران افزایش نابرابری هستند. بنابراین، شی جین پینگ، رییس جمهور چین، در یکی از سخنرانی های خود، به توسعه نابرابر اقتصاد و لزوم تلاش برای رفاه مشترک اشاره کرده است.

پکن از نوامبر گذشته حملات خود به مشاغل را تشدید کرده و از آن زمان به بعد، بزرگترین اقتصاد های آسیا با اقدامات سختگیرانه ای روبرو شده است.
پیش از این در ماه جولای، مقامات خواستار بررسی شرکت هایی شدند که قصد ورود به مبادلات خارجی را دارند.

کد (9)

>>>   زمانی که گرباچف در شوروی به قدرت رسید،به چین سفر کرد و دید که چین خیلی پیشرفت اقتصادی کرده است.
از آنها پرسید که شما نیز مثل ما یک کشور کمونستی بودید،چطور به پیشرفت اقتصادی نایل آمدید؟
آنها جواب دادند که ما راه کاپیتالستی را گرفتیم و اقتصاد دولتی را از بین بردیم و به اقتصاد آزاد روی آوردیم.
گرباچف در بازگشت از چین اعلان کرد که ما هم بسوی اقتصاد بازار آزاد میرویم و شروع به بازسازی اقتصاد یا перестройка کرد.
در نتیجه اقتصاد دولتی که بال طیاره در یک جمهوریت جور میشد و ماشین اش در جمهوریت دیگر و تایر هایش در یک جمهوریت دیگر و بسته بندی میشد و به طیاره تبدیل میشد،از بین رفت و کلخوز و سفعوز از بین رفت و مسؤلین فابریکه ها تمام اجناس فابریکه را بنام باز سازی به مافیای خارجی،بشمول تاجران افغان که در آنوقت نمایندگی تجارتی در ماسکو داشتند فروختند و مردم شوروی گرسنه ماندند و قیام کردند و کشور های غربی نیز به قیام کنندگان پتکی دادند و شوروی تجزیه شد.
در حالی که چین بعد از حمله شوروی به افغانستان،در پهلوی امریکا و کشور های غربی قرار گرفت و با حفظ سیستم اقتصاد دولتی سوسیالستی اش، بعضی مناطق را مثل هانکانگ،مناطق آزاد سرمایه گراری اعلان کرد و سرمایه گزاران خارجی آمدند و نیروی کار ارزان و مواد خام ارزان و مالیات پایین یعنی ده فیصد و پانزده فیصد بدست آوردند و شروع به تولید در چین کردند ،هم سرمایه داران پول دار شدند و هم کشور چین پولدار شد و آهسته،اًهسته،بخش های دیگر اقتصاد دولتی را نیز شخصی ساختند.
حالا اقتصاد دنیا مثل اقتصاد دولتی شوروی که با یکدیگر وابسطه بودند،با یکدیگر وابسطه است.کوچکترین بغیر در نرخ سهام در بازار بورس توکیو و شانگهای،بالای بورس فرانکفورت و لندن تأثیر میگذارد و از فرانکفورت و لندن بالای نیویارک و از نیویارک بالای توکیو و شانگهای.
بنأ اگر کشور های غربی در مقابل غول اقتصادی چین مبارزه میکنند،چه از طریق ایغور های سینکیانک و چه از طریق رقابت های اقتصادی،در مرحله اول باید یک اندازه بحران اقتصادی را مثل بعد از جنگ جهانی اول و دوم متقبل شوند ،تا اقتصاد شان آهسته،آهسته از وابستگی اقتصاد چین خلاص شود.
فعلاً چین به فابریکه دنیا تبدیل شده است که توسط صد ها کشتی که هرکدام ده ها هرار کانتینر را انتقال میدهد،به سراسر دنیا تولیدات خود را صادر میکند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است